Marokkaanse Koningssteden

Tijdens een prachtige vlucht over West Europa kunnen genieten van de diverse landschappen onder ons. Over Madrid, de straat van Gibraltar vlogen we Marokko binnen en landden we bij Marrakech waar vrijwel alle bebouwing opvallend laag, en bijna dezelfde kleur, rood-roodbruin is.

Met de stadsbus kwamen we eenvoudig vlakbij het Djemma el Fna plein aan, het bruisende plein van Marrakech. Een drukte van jewelste! Na even zigzaggen door smalle steegjes vonden we met hulp van super vriendelijke mensen ons hotelletje. Achteraf bleek onze omweg niet nodig, de deur uit rechtsaf en we staan binnen 50 meter op het plein! :)

Ons hotelletje kenmerkt zich net als veel andere huizen en gastenverblijven doordat het een Riad is, dat houdt in dat er een prachtig betegeld binnenplaatsje is, met rondom kamertjes en dit vaak meerdere etages boven elkaar. Vanaf het dakterras zien we het grootste deel van het plein.

's Avonds hebben we voor 3 dirham (30 cent) per gerechtje genoten van een soep, dadels en een Marokkaans zoet nagerechtje bij een van de vele eetstalletjes. Uit een eerder reisverslag van zus Ingrid en van familie en buren die ons voorgingen in Marokko, hadden we al begrepen dat die eetstalletjes in de avond een attractie op zich zijn. Het plein wordt 's avonds voor een deel omgetoverd waardoor je er snel snel even kunt eten, maar ook volwaardige restaurantjes verschijnen er. Op de achtergrond klinken de tonen van de slangenbezweerders, trommels en tuterende brommertjes. Er vindt allerlei vermaak plaats op het plein, flessen hengelen, dansen, muziek, zang, handlezen door dames die door hun burka onherkenbaar zijn, dit alles omringd door drommen mensen. 
Niet alles was dit jaar koek en ei op het plein, toen wij in Azie waren heeft er een bomaanslag plaatsgevonden in een horecagelegenheid, 17 doden. Het pand is nog steeds niet in bedrijf en op het oog is alle schade achter de afzetting nog in zelfde staat.

Na 4 dagen Marrakech, waarbij we ook nog een dagtrip naar een vallei met berberbevolking en huizen in het Atlasgebergte maakten, gingen we per trein langs en door oa Casablanca en Rabat. We zien dat de bouwstijl daar anders is, net als de kleur en hoogte.

Marokko heeft zuidelijk in de omgeving van Marrakech veel dorre vlaktes en heuvelachtig land, met veel keien en steentjes. Desondanks ligt het land gesleept en misschien ingezaaid te wachten op regen. Wat er zal gaan groeien is voor ons niet duidelijk. Vaak zien we ook keurig aangelegde boomgaarden met olijfbomen. Aan regen deze week geen gebrek, fijn voor de boeren.
Naarmate we dichter bij de kust kwamen (dus bij Casablanca en Rabat, steden van ruim 3 en ruim 2 miljoen inwoners) zien we de taferelen die bij grote steden horen. Sloppenwijken, veel afval, maar ook vruchtbare en bewerkte akkers. Redelijk vlak, soms glooiend land. 

Na een paar kilometer langs erg veel afval arriveren we op een station van Meknes. Te voet door de koele vers natgeregende nieuwe stad, op zoek naar de Medina waar we willen slapen. 
Zonder de aardige mensen in Marrakech tekort te doen, valt de vriendelijkheid van de mensen in Meknes op, ook als we een kijkje nemen bij hun ambachtelijke werkzaamheden zijn ze geduldig en erg gastvrij.

Het plein in Meknes is van een andere, minder massale orde. Er zijn aanmerkelijk minder toeristen, waarvoor ook niet echt veel te zien is. Tijdens onze zoektocht door de steegjes van de Medina verbazen we ons wat voor prachtige woonruimtes en panden schuilgaan achter de hoge stadsmuren en steegwanden. Ook de aandacht en consequentheid  van bouwstijlen en afwerking in Marokko maakt veel indruk op ons.

In Meknes vallen de talloze shops met klosjes met allerlei kleuren garen op.  We horen en herkennen de lawaaiige wijze waarop die klosjes machinaal worden geproduceerd. In Bangladesh gebeurde dat in grote hallen, hier zien we het in de pandjes achter de smalle shops in de steegjes.

Op een hele mooie zonnige dag wandelen we langs het plein en nemen op het eerste terras ernaast een thee. Het voelt voor Karin wat onwennig tussen allemaal mannen, maar men heeft geen moeite met een stel dat daar lekker in het zonnetje thee drinkt. Het is soms erg heet, dat is fijn in oktober. Daarna het vlakbij gelegen mausoleum bekeken, aangelegd door 50.000 zwarte dwangarbeiders, in opdracht van Sultan Moulay Ismail, die was geobsedeerd doordat een Franse prinses zijn huwelijksaanzoek weigerde. Hij wilde grootser bouwen dan Versailles. Na het mausoleum kwam er een vreemde weg van meer dan een kilometer, aan beide kanten omzoomd door metershoge (stads)muren. Aan de ene zijde het Koninklijk Paleis aan de andere kant een terrein van de Golfclub. Na een bocht eromheen kwamen we bij een heel groot bassin, ooit onderdeel van een 25 km irrigatiekanaal.
We struinden nog door wat straatjes, aten een lokaal gerecht terwijl we de straattaferelen bekeken. 

's Avonds aten we in een door ons Amsterdamsestraatweg genoemde wijk. In alle overvolle theetenten werd een herhaling van een voetbalwedstrijd bekeken. Barca is populair hier in Marokko.
Op de terugweg naar onze riad, door de steegjes, gingen we nog even een bomvolle theetent in. Bijzonder dat ze zulke grote groepen mensen kwijt kunnen in lokalen binnen de nauwe steegjes. Terwijl wij ook keken naar het voetbal zagen we dat er behalve theedrinken, kaarten biljarten ook andere waar wordt gerookt en gesnoven. Verrast waren als we ook op straat regelmatig wiet of hasj roken of mensen een soort terpetine op een doekje zagen snuiven. Ook ontdekten we een avondwinkel met drank tot aan het plafond en een drukte zoals we dat herkenden van verkooppunten in India. Marokkaanse wijn smaakt trouwens prima!;)

In Fes, waar we nu zijn, kunnen we ook weer heerlijk verdwalen in de levendige steegjes van de Medina, waar je allerlei souvenirs, kleding, kruiden, etenswaren, schoenen etc kunt kopen. In Fes roken we, net als in Marrakech, ook weer een leerlooierij. Die gaan we nu maar even niet meer bezoeken, wat stinkt dat zeg!

Marokko is in veel gevallen heel traditioneel en tegelijkertijd ook heel modern, de contrasten vinden we (erg) groot. Van volledig gesluierde vrouwen tot prostituees in bars, van ezeltjes tot BMW's op de weg, van traditionele gewaden tot mode anno 2011, van eetstalletjes tot fastfoodketens. De mensen zijn vriendelijk, de cultuur interessant, de sfeer gemoedelijk, het landschap afwisselend, het klimaat aangenaam, een echte aanrader dus! :D

En voor de liefhebbers een kleine selectie uit de foto's!

https://picasaweb.google.com/107358251491203674111/ScrapbookPhotos

Marokko was voor ons allebei een nieuwe reisbestemming. Pas ons 2e gezamelijk nieuwe land ;) Zondag reizen we terug naar NL.