Vilnius+Riga (Jeruzalem & Parijs?)

Hallo allemaal,

Hierbij voor de liefhebbers weer een x een reisverslag. Ditmaal over/ vanuit Litouwen & Letland.

Toen we lazen dat Vilnius (hoofdstad Litouwen) bijna het geografisch middelpunt van Europa is, begonnen we echt te twijfelen aan onze topografische kennis. Het is toch echt zo, het geografisch middelpunt van Europa ligt 25 km ten noorden van Vilnius, dat weer de hoofdstad is van Litouwen. Maar er schijnen wat meer plaatsen te zijn in verschillende landen die claimen het middelpunt te zijn van Europa.
We hadden eigenlijk geen voorstelling bij de Baltische staten en dat prikkelde om deze onbekende streken en steden, die eigenlijk vrij dichtbij zijn, eens te gaan verkennen. Ben had Riga al een tijdje op het oog en ook daar vlieg je vanaf Eindhoven ‘voor een prikkie’ naar toe en zo was het plan voor een weekje weg geboren.

In beide steden hadden we in ‘t oude centrum een kamer in een hostel geboekt. In Vilnius tref je in het gebied achter de oude stadsmuren vooral wandelgebied met het prachtige centrum met gotische en neoklassieke gebouwen en heel veel kerken. In de oude stad zijn er meer dan 30 kerken en ze zijn allemaal verschillend qua bouwstijl en je kunt heerlijk dwalen door de rustige straatjes.

We treffen het met een straatmuziekfestival, overal spelen bandjes en zijn initiatieven van mensen die op straat muziek maken. De sfeer voelt heel west-europees aan, maar toch is het anders. Waar dat ‘m nou in zit, is lastig uit te leggen, het lijkt gematigder, mensen drinken geen (overmatig) alcohol op straat tijdens de festiviteiten, hoewel de terrasjes toch leuk gevuld zijn en maken vrij weinig contact met elkaar, zitten wel met vrienden, zijn niet gek luidruchtig. Het voelt eigenlijk heel ontspannen.

We lopen flink wat kilometers door en voorbij de oude stad. soms even klimmen, Vilnius is gebouwd op een aantal heuvels. De dag na het muziekfestival zijn de wegen in de stad grotendeels afgesloten vanwege een hardloopwedstrijd. Het is een flink evenement met duizenden deelnemers, heel veel vrijwilligers langs het parcours, ook nu is er weinig politie zichtbaar, de sfeer is net als het weer, geweldig. Wij hangen daar ook een tijd rond.

Ons hostel in Vilnius (Sodu hostel) is een uitmuntende all inclusieve accommodatie, ontdekken we tot onze grote verbazing! Als we na een dag door de stad struinen toch de zaal in gaan, waar we tijdens het inchecken naar werden verwezen, kijken we onze ogen uit. Een veelheid aan hapjes, warm en koud, stukken taart en flessen rode en witte wijn. Het "happy hour", dat twee uur zou duren, gaat de hele avond verder met aanvullen van de gerechten en we blijken hiervoor helemaal niets te hoeven betalen?!?!?! Wij maken kennis met reizigers uit de VS, Spanje, Argentinië en Wit-Rusland en het is bijzonder dat door middel van deze faciliteiten het kennismaken met andere reizigers nadrukkelijk wordt gefaciliteerd.

De laatste dag in Litouwen gaan we naar een populaire uitstap voor toeristen in Litouwen, het stadje Trakaí. Het schijnt dat daar het beroemdste kasteel van Litouwen te vinden is, een burcht die het meest gefotografeerd is. We nemen een hele moderne trein (wifi, stopcontacten, lichtkranten, stiltecoupé, koffieautomaat) die ons afzet aan de voet van het meer van Galves. Het zuidoosten van Litouwen kenmerkt zich als een schitterend bosrijk merengebied. We lopen langs de rand van het meer een half uurtje en zien de toeristische attractie op een eiland in het meer: een (keurig gerestaureerd het lijken spiksplinternieuwe replica’s) kasteel. Hoewel het op maandag minder druk is met bewoners van de hoofdstad, is er nog behoorlijk wat aanloop, van bijvoorbeeld Chinezen. We besluiten na een kort kijkje op het eiland het museum in het kasteel niet te bezoeken en we huren fietsen, ook die zijn Chinees. Zo kunnen we wat verder gaan kijken dan de andere toeristen, scoren een lunch en zien onder andere dat de rijke stedelingen hier hun bootjes aanmeren in een jachthaven en komen we bij een afgelegen gedenkteken van een Joods massagraf uit WO II. Na wat verder fietsen komen we op de snelweg, in het lege Litouwen en besluiten dat het beter is om verder te relaxen in het park aan het meer.

Wat ons opvalt, is dat er vrijwel geen afval op straat ligt. Er wordt geveegd om het schoon en netjes te houden (maar we zien ook niet bovenmatig veel schoonmakers), wat helpt is dat mensen niet klakkeloos hun rommel van zich af gooien maar voor elk dingetje de afvalbakken benutten. Het systeem van statiegeld op flessen en zelfs blikken, zorgt er voor dat een categorie mensen wat bijverdiensten zoekt door flesjes en blikjes te verzamelen. Dat kon wel eens bittere noodzaak zijn, want het levensonderhoud is gezien de prijzen in de supermarkten veelal vergelijkbaar (of duurder) dan bij ons en de inkomens lager.

De afstand tussen Vilnius en Riga, ook wel het Jeruzalem van het noorden en Parijs van het Oosten genoemd is slechts 300 kilometer. Nog nooit hebben we in zo’n uiterst comfortabele bus vertoefd (echt beter dan businessclass in een vliegtuig) en we zijn in 4,5 uur over grotendeels strakke en vrij lege wegen naar Letland gebracht voor zo’n €15, -.

Onderweg zien we groene landschappen, eerst heuvelachtig, later steeds vlakker en daar zijn veel gele velden van koolzaadbloemen. Veel ooievaars vliegen over de landerijen, scharrelen rond of zitten op hun nesten. In Letland neemt bos steeds vaker de plaats in van de grote uitgestrekte akkergronden. En na deze mooie rit komen we aan in Riga. Riga is een veel grotere stad dan Vilnius. Het verbaast ons dat het historische centrum qua omvang kleiner aanvoelt. In korte tijd hebben we dit gebied doorkruist. Het is er toeristischer en we zien ook veel prachtige gebouwen, aantal kerken, parken en plantsoenen die zeer verzorgd en schoon zijn.
We zwerven door andere (woon-)wijken, komen zo terecht in een huiskamer die als kroeg dient. We horen de andere aanwezigen Russische woorden spreken, ook de dames tikken halve liters bier naar binnen. En dit is wel kenmerkend voor Letland, dat wij meer Russische invloeden herkennen, waarbij er over het algemeen minder wordt gedronken dan in bijvoorbeeld Rusland. Op twee Vietnamees en Chinese eettentjes na, zien we nergens Chinese of andere Aziaten met hun handel, een opvallend verschil met veel landen.

Fietsen begint populair te worden in Riga. Er is een kleine groep mensen op hippe bikes, en we zien mooie woon-werk-verbindingen waar goed gebruik van werd gemaakt.
Vanuit Riga hebben we een dagtrip gemaakt met de trein. Dit voelde voor ons Russischer aan, qua trein, maar ook qua mensen. Net las in Litouwen moet je je in Letland vooraf goed informeren over de dienstregeling 4-5 treinen per dag tussen plaatsen, geeft je duidelijk beperktere en andere mogelijkheden dan wij hebben vanuit Utrecht CS, waar de meeste treinen elke 15-30 minuten in de gewenste richting vertrekken. We reizen door een uitgestrekt bebost gebied naar Sigulda en onderweg zien we vervallen huisjes, mooie natuur, bossen met herten en komen aan in het een nationaal park met hele schone lucht. Een bobsleebaan van 1400 meter toont dat het ook wintersportgebied is. Juist op die dag is het tot een uur of 4 bewolkt en kil, het kwik blijft steken op 12 graden, dat was even fris na de voorliggende dagen met 20-22 graden en zon. Sokken in de Teva’s waren we helaas vergeten. Ja, soms is het afzien op vakantie ;-).

In het toerisme wordt flink geïnvesteerd, maar toch maken we door een hoogtevreesdingetje geen gebruik van de kabelbaan helling opwaarts die ook een rivier kruist (en waarvanuit je boven de rivier kunt bungeejumpen). We gaan hoge heuvels op (en af) via ellenlange houten trappen die op tal van plaatsen in de bosrijke heuvels zijn aangelegd, aan hout immers geen gebrek. We komen uit bij een pand dat van kilometers afstand eruit zag als een prachtig paleis, van dichtbij kan het wel flink wat onderhoud gebruiken en bleek het een oud sanatorium / herstelcentrum. De leegte in de dorpjes doet ons ook denken aan Roemenië en andere oost Europese landen en we zien vooral wat oudere vrouwen die hoofddoekjes dragen om hun kapsel goed te houden. Het valt ons op dat de landerijen best moerassig zijn, en de herstelwerken aan de kastelen wordt hier ook zeer grondig aangepakt. Het ziet er soms bijkans uit als nieuw….

Na een hele fijne dag in de buitenlucht, ruim 20 km gewandeld te hebben gaan we weer terug met de gammele schuddende dieseltrein (met wifi), met en zielig fluitje terug en stoppen soms op onzichtbare (en onooglijke) stations waar de overgangen nog bewaakt worden door mensen, terug naar Riga. Een hoofdstad waar zo’n 4 treinen per uur vertrekken.

Na een heerlijke week tussen kerken en in parken, in en om voor ons nieuwe steden, zijn we tevreden weer terug op Hollandse bodem. Voor de liefhebbers hierbij een linkje die je kunt kopieren om wat foto's te bekijken: https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=107358251491203674111&target=ALBUM&id=6290170727161993409&authkey=Gv1sRgCOivpuWn-IGINw&feat=email

Groet,

B&+ K@