Een nieuw land voor ons beide...

Hallo allemaal,

Nu we eenmaal zo'n reisdagboek hebben, vraagt het om bijgehouden te worden. :) Dus hier even een kort berichtje, want we zijn immers veilig aangekomen. Voor t eerst bezoeken we, sinds we elkaar kennen, een land waar we geen van 2 ooit geweest zijn....

Na een vlucht met wat turbulentie en plots bewolking op vlieghoogte (zeer strange), hebben we nog wel wat raars meegemaakt. Tijdens de turbulentie, karin was al wel wat ongerust, was daar ineens een soort knal en flits tegelijk. Je schrikt; een aantal passagiers raakt verstijfd, maar een aantal had niets in de gaten. Wat nu? Je kijkt naar buiten en constateert; gelukkig, er zitten nog vleugels aan. Het vliegtuig was kennelijk geraakt door de bliksem. De statistieken waren ons gelukkig gunstig gezind....en we hebben een veilige landing mee mogen maken, met applaus (was dat de opluchting?).

De overgang met een busrit naar van de industrie vanaf de luchthaven, naar de bebouwing van een hoofdstad, ziet er in een oostblokland toch anders uit dan elders. Alles is beton, verroest, vervallen. Alsof 20 jr geleden dit de place to be was...(not) en er sindsdien niets meer aan gedaan is.

Het Hostel waar we in verblijven is oud, charmant, krakende vloeren, een grappige tuin en een kelderverdieping met een bar en allerlei verschillende kleine vertrekken waar hippe wereldreizigers elkaar vermaken.

Tot op heden lijkt Sofia een dool- en dwaalhof, maar ineens ben je dan toch weer dichterbij dan je vermoedt.

We hebben in een local kroegje gezeten, ontzettend vriendelijke mensen ontmoet. Ze lijken stug, maar het tegendeel is waar. We gaan morgen maar eens kijken, wat we verder gaan doen de komende week. Eerst eens lkkr uitrusten, lezen en relaxen.

Fijne pinksterdagen!