Kennismaking Georgië II (slot)

Hallo,

Hierbij een vervolg op het reisverslag:

Na ons akkefietje met de politie en de verbogen bodemplaat rijden we verder door het afwisselende landschap van Georgië. We vinden het rijden in de auto amusant en het brengt ons op andere plaatsen dan met het OV. We ervaren de snelle afwisselingen van het prachtige landschap, maar ook van het klimaat. We rijden tussen hoge bergen met donkere laaghangende wolken met regenachtig weer, langs rivieren met snelstromend water, veel keien en rotsen, zien dat men hier kan raften en zelfs een geiser/heet water bron, en oud ogende hangbruggen. We kijken vreemd op als we constateren dat een oude treincoupé op twee pijlers haaks op de rivier geplaatst is en ook dienst kan doen als overdekte loopbrug.
Het is ons opgevallen dat we veel busjes zien rijden, met Nederlandse, Duitse belettering. Het wagenpark bestaat in het land uit Lada's en uit afgeschreven West-Europese auto’s. Aan roetige uitlaatgassen geen gebrek (kuch).


We komen in het plaatsje Borjomi, waar het 7 graden is en het Russisch, sober en weinig fraai oogt. We gaan een café in zo'n 30 jr terug in de tijd waardoor die indruk wordt nog meer bevestigd. We zoeken een slaapplaats en komen via buur-tot-buur geroep bij zo'n stevige kerel en zijn vrouw terecht, die enorm hartelijk en vriendelijk zijn. Als we daarna een wandeling maken door de omgeving zien we een ander deel met luxe hotels, Central Park, kabelbaan en kermisachtige tentjes en taferelen. Dit is voor de (lokale) toeristen, vooral uit de hoofdstad en voor bijvoorbeeld Russen, Oekraïners en Polen een populair oord ook ivm het bronwater en spa's in de omgeving.

We bezoeken Vardzia, voor veel Georgischers een heilige grottenstad/bedevaartsoord en vanaf de trappen voor de grotten heb je een prachtig uitzicht op de vallei. Bijna 9 eeuwen geleden leefden 2000 monniken hier in een klooster in uit steile rotswand gehakte ruimtes. Een aantal aardbevingen, aanvallen door het Perzische leger en de Turken hebben gezorgd dat nog slechts 600 kamers van de oorspronkelijke 3000 intact zijn. We zijn een paar honderd kilometer van de hoofdstad verwijderd en niet ver van de grenzen met Turkije en Armenië. We rijden terug in de richting van Tbilisi en de bergen maken onderweg plaats voor steppes, blauwe meren met in de verte weer sneeuwtoppen. Vee graast op de steppe, gehoed door een echte schaapsherder, te voet, af en toe ook via een herder te paard, in de stijl die we op de Mongoolse vlaktes hebben gezien. Voor de huizen liggen grote voorraden hooi gestapeld die genoeg moeten zijn om met het vee de lente te halen.

We hadden in het land eigenlijk meer de stijl van Russisch-orthodoxe kerken verwacht qua architectuur, omdat men zo gelovig is. We zien wel (eens) kerkjes en de binnenzijde is inderdaad orthodox; zonder banken/stoelen en veel goudkleurige schilderijen, beeldjes die gekust worden nadat er kruisjes zijn geslagen. De meeste kerkjes lijken kleine kasteeltjes. Soms zien wij de kerken/religieuze beeltenissen over het hoofd en vragen aan elkaar: "zag jij een kerk?", omdat we dan iemand plots driftig drie of vier keer een kruisje zien slaan terwijl we op een hoek van een straat ongemerkt een beeld zijn gepasseerd.

Er wordt een treinverbinding aangelegd vanuit de grens met Turkije richting Tbilisi. Alles rechttoe, rechtaan en op dezelfde hoogte. We denken dat de Chinezen een handje helpen? Dat is geen overbodige luxe, want daags na het inleveren van de auto reizen we met de nieuwste en snelste trein van Tbilisi naar Batumi (zwarte zeekust). Zo snel gaat die nieuwste trein, die pas sinds juli rijdt, helemaal niet! Uren rijdt deze prachtige Zwitserse trein met een snelheid tussen 24-49 km per uur, i.v.m. het bochtige tracé parallel aan een rivier en het talloze keren stoppen voor vee op de rails.

De sfeer in de trein is relaxt, we zien mensen die elkaar niet kennen een praatje maken, eten delen. Het voelt allemaal heel open en gemoedelijk. We hebben ons in dit land geen moment onveilig gevoeld en mensen lijken in positieve zin goed op elkaar en elkaars spullen te letten, zonder dat dit erg opvallend gebeurt.

De trein zette ons af in Batumi dat zowel een haven- als een badplaats is. Als havenstad is het een belangrijke verbinding tussen Georgië en Turkije en Georgië en de Oekraïne.
Georgië wil belangrijke havens vormen als brug tussen oost en west. Met nieuwe panden, hoge torens, kunst en attracties zorgt dit vlak aan zee voor een merkwaardige Eftelingmix. Aangezien de wijken achter de kustlijn helemaal vlak zijn, is fietsen mogelijk. Nergens zagen we fietsverkeer (op wat vakantiefietsers in de bergen na), maar hier heeft de stad een fietsdeelsysteem en rode fietspaden (die vrnl. als voetpaden worden benut).
Een ander systeem dat wij nooit eerden zagen is de overal op straat staande payboxen. Georgiërs maken hier allemaal gebruik van, ze uploaden hier hun tegoed voor alles wat nodig is, zoals telefoonabonnement, energie, verzekering etc.

Vlak achter de promendae ontdekken we in Batumi een brandschoon park met een meertje, dierentuin, dolfinarium grenzend aan wat sovjetwoonblokken. Dit bevalt ons beter dan aan het strand. Hier wandelen jonge moeders of opa's en oma's met hun kroost in de mooiste moderne kinderwagens of driewielers, wordt backgammon gespeeld door mannen, doen mensen een lunchwandelingetje en hangt er een ontspannen sfeer. Het doet ons een beetje denken aan "Rusland met palmbomen", maar het is gewoon het leven zoals het is in Georgië.

Op een avond lopen we een eettentje binnen. We bestellen khinkali, een populair gerecht, gekookte pasteitjes met vlees gevuld. Een aantal oudere mannen wil toasten met wodka, nou vooruit dan maar. Het taalprobleem wordt opgelost als de eigenaar zijn kleinkind bij ons aan tafel zet, Anne van 12 jaar. Super leuk, leergierig meisje en het leidt tot een bijzondere ontmoeting. Het meisje is haar vader jong verloren bij een auto-ongeval en wil graag later gaan reizen, ook naar Nederland, want daar heeft zij van gehoord door Sandra Roelofs (echtgenote van de ex-president). We worden facebookvrienden, maken foto's van en met elkaar en we brengen haar nog een souvenirtje uit Nederland, dat we meestal bij ons hebben om weg te geven aan bijzondere mensen/ontmoetingen.

Georgiërs die we ontmoeten denken meestal dat we uit Polen komen, dat is ook best een reislustig volkje geworden is ons de laatste jaren al opgevallen. Vaak weten ze door 'Sandra' allemaal iets van ons land en het leidt altijd wel tot gespreksstof ook al spreken we elkaars taal niet. Sandra Roelofs heeft zich trouwens vorige maand verkiesbaar gesteld voor een parlementszetel en is vandaag op de dag van de verkiezingen een politieke ster gebleken: http://www.rtlnieuws.nl/nederland/politiek/nederlandse-sandra-roelofs-politieke-ster-in-georgie, terwijl haar man, de ex-president nog in ballingschap in Oekraïne leeft.

De gastvrijheid van de Georgiërs kent geen grenzen, we hebben een huwelijksfeest meegemaakt van mensen die we niet kennen, een verjaardagsfeest gevierd van iemand die 48 werd en ons uitnodigde. In beide gevallen aan lange tafels (met mannen) en veel eten, limonade en wijn. De Georgische keuken is trouwens erg leuk en afwisselend, hoewel ze ook echt heel veel (wit) gevuld brood eten in allerlei varianten. Het liefst eten ze brood gevuld met schapenkaas.

We hebben in Georgië een mooie mix van culturen ervaren, zowel culinair, taal als gebruiken. Welk land heeft nou te maken met drie verschillende talen en geschriften, waardoor je Georgië als volgt kunt schrijven:
Eigen taal: საქართველო (spreek uit als sak’art’velo),
Russisch: Грузия (spreek uit als Gruziya)
Engels: Georgia
Alle geschriften kom je (afwisselend) tegen in het land.

Desalniettemin hebben we de hartelijkheid van Georgische mensen gevoeld. Er is bijna geen dag voorbij gegaan dat iemand ons iets uit zichzelf gratis heeft aangeboden of heeft gegeven. Daarnaast is het een prachtig land, qua diversiteit, klimaat en cultuur, echt een aanrader!

We hebben een onwijs leuke selectie van fotos gemaakt en zelfs een youtube filmpje gemaakt... We voorzien wat problemen met t openen (tenminste als we t zelf doen), lukt het jullie wel? https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=107358251491203674111&target=ALBUM&id=6339543412481925009