Kathmandu, stad van de 1001 Tempels

Hello,

Laatste bericht hier vanuit Kathmandu. Nog 1 laatste avondmaal en 1 laatste nacht te gaan... 1 x ontwaken van de 4 tempeltjes beneden onze hotelkamer. Mensen zijn hier al vroeg bij om zich te melden met de wel bekende belletjes bij de tempel.

Gisteren hebben we een Nepalese Kookcursus gehad, alleen was de kok verdwenen. 1 van de dragers tijdens de trektocht was een wat oudere man (gemiddelde levensverwachting is hier 50 jaar, komt oa door hoge kindersterfte, maar dan nog worden de Nepalezen niet ouder dan 60-65) en is na de fooiverdeling in Pokhara niet meer gezien. Hij kwam niet opdagen bij de bus, en de dag erna was hij ook nog niet gesignaleerd om zijn bagage op te halen in het hotel. Wat er met hem gebeurd is....? geen idee, maar goed toen ontbrak er voor de kookcursus, die niet gecanceld werd, een Nepalese kok en heeft de gids zelf eea in elkaar gezet. We hebben gekookt in de achtertuin van Royal Mountains Company, de touroperator ingehuurd door Shoestring in Nepal (doen ook individuele trekkings en hebben alle materialen voor grote trekkings zoals tenten, zuurstofflessen, tonnen etc etc zelf in beheer).

Heerlijk om ff zo in een achtertuin te verblijven, met nogal bizarre citrusvruchten aan de bomen (zo groot als Galiameloenen), die erg

Na een enorme berg groente, gember, spinazie en oa 30 teentjes (voor 10 personen!) knoflook is er uiteindelijk een heerlijke groentemasala, kipmasala, salade en rijst op tafel verschenen.

's Middags heerlijk rondgelopen in Thamel, een wijk in Kathmandu, met veel kledingwinkeltjes (hier komt dus alle alternatieve kleding vandaan, die we in NL kopen!!!!!). Niet gek veel gekocht, maar nog wel cdtjes met mantra's.

Vandaag zijn we naar een gebied geweest rondom de Bagmati rivier. Pashupinath bestaat uit een complex van tempels en badplaatsen bij de rivier. Dit ligt ongeveer 5 km ten Noorden van Kathmandu, op weg naar Bodnath. Deze rivier mondt uit in de Ganges en is voor de Nepalese Hindoes net zo heilig als de Ganges voor de Indiers.

Aan de westelijke oever van deze rivier vinden lijkverbrandingen plaats (die de hele omgeving in rook hullen), echter deze zijn veel toegankelijker dan in Varanasi. Ik vroeg me wel af of t vuur wel heet genoeg was, want zag er iemand liggen met voet 'buitenboord' op een heel minimaal vuurtje.
In het water, dat erg ondiep was, waren kinderen en volwassenen op zoek naar juwelen en goud, dat overgebleven kan zijn van lijkverbrandingen.

De rituelen die aan de crematie vooraf gaan verschillen niet tot nauwelijks met de rituelen zoals men deze in Varanasi uitvoert (wassen in rivier, wikkelen in doeken, draagbaar naar crematieplaats, op brandstapel, oudste zoon doet laatste rituelen en ontsteekt t vuur).
De geboorte van een zoon is voor hindoefamilies erg belangrijk, zonder zoon kan de laatste ceremonie niet plaats vinden en is de ziel gedoemd tot eeuwig rond dolen.

In dit deel van de stad zijn ook erg veel apen. Ze ogen soms agressief en dominant. Ze maken blazende geluiden. Op een gegeven moment komen er 3 apen recht op ons af met een hoop kabaal (blazen, grommen) van een heuvel afgerend, je gaat dus echt wel opzij :(

Maar goed, de reden om dit deel te bezoeken was de tempel, de heiligste tempel van Nepal en 1 van de beroemdste Shiva-heiligdommen in Azie.
Deze tempel mag bezocht worden door Boeddhisten en Hindoesten, maar alleen als deze een donkere huid hebben. Als blanke Boeddhist kom je er dus niet in. De tempel heeft 2 vergulde daken en de deuren zijn van mooi bewerkt zilver.

Opvallend is dat er in dit gedeelte van de stad veel 'nepsaddhoes' zijn, ze vragen of je een foto wil maken en achtervolgen je daarna voor geld. De 'nepperds' zijn wild geschminckt en hebben vieze lange dreads in hun haren. Sommigen zijn nauwelijks gehuld in kleding, zoeken geen contact en hebben hun lijf ingesmeerd met crematie-as (echte?).

Van deze plek zijn we met de bus door Kathmandu (bijkans via dorpsweggetjes en dan weer via verstopte verkeersaders) naar de Stoepa van Swayambhunath gegaan. 1 van de belangrijkste boeddistisxche heiligdommen en bezienswaardigheden in de vallei van Kathmandu.
Een stoepa is een boeddhistisch heiligdom waruin een relikwie van Boeddha of van een belangrijke monnik wordt bewaard. Stoepa's zijn rond en massief en je moet er met de richting van de klok om heen lopen.

Bij deze Stoepa is er een verhoogd platform met een koepel. Op dit gebouw zijnis op de koepel een kubus geplaatst met in alle windrichtingen de ogen van Boeddha geschilderd, de alziende ogen die de mensheid gadeslaan (u bent gewaarschuwd ;-)....)

In de middag meer naar het centrum van Kathmandu gelopen, waar er 43 tempels in een straal van een paar honderd meter zijn. Deze tempels staan op de wereld erfgoedlijst.

Ook is de plaats waar 1 de levende godin Kumari woont. Korte versie van het verhaal; Een meisje van 5-6 jaar wordt uitgekozen op 32 kenmerken en nog een heleboel andere idioterie en dan opgesloten en vereerd. Als zij gaat bloeden, menstruatie of verwonding, wordt ze afgeserveerd en een nieuwe gekozen. Zij mag het gebouw een paar x per jaar verlaten, maar dan wordt ze gedragen om te voorkomen dat ze zich bezeerd en gaat bloeden. We hebben haar niet gezien, gelukkig maar....

Opvallend in Nepal is de versmelting van Het Boeddhisme en het hindoeisme.de beelden van Vishnoe, Shiva worden hier gecombineerd met afbeeldingen van Boeddha.

Ik vind Kathmandu een plezierige stad om in te vertoeven, lang niet zo druk als die grote steden in India, en ook minder vies, ook al loop je hier en daar door de vuilnishopen. De mensen zijn vriendelijker en snappen een NEE, ook prettig (hoewel er 1 schoenpoetser toch hardnekkig bleef aandringen...hij vond echt dat mijn schoenen gepoetst moetsen worden. Na een wat vinnige opmerking van Janne dat hij zijn schoenen (slippers) moest gaan wassen, kwam hij later lachend op ons af...

Toch roept ook dit land verwondering op; Er leven hier straatjochies, met automutilatie littekens op straat (waarom krijgen die kids geen psychisch en medische zorg???)
Er leven mensen met lepra op straat, stompjes, verlammingen.....

Ook wat meer humoristische dingen waargenomen; toen we hier uit Pokhara heen reden, stond in het bagagevak op de bus voor ons, op het dak een geit. Deze bus kwam na een rit van een uur of 3 gelijktijdig met onze bus aan, waarop de geit van het dak getild wordt, 2 mannen op een motor gaan zitten en de geit er haaks (2 poten aan elke zijde) tussengepropt wordt, waarschijnlijk op weg naar de slacht.

De mensen zijn ook erg leergierig en nieuwsgierig, in onze behoefte naar normaal voedsel, ontbijten we al 2 dagen in een soort van German Bakery (heerlijke worteltaart met noten!). Een winkelbediende sprak daar erg goed Duits (tellen) en ik heb getallen voor hem uitgeschreven en dit met hem doorgenomen, waarop er gelijk een Riksjarijder en een hotelsecurity komt die ook nieuwsgierig zijn. Jongeman uit de bakkeruij is driftig aan het oefenen geslagen. Ben benieuwd of we er morgenochtend in het NL kunnen afrekenen.

Goed, ga nu snel naar het hotel. Laatste avondje eten hier, morgen tas pakken en retour richting Delhi!

Namaste!

Karin

Ps Ing, ik heb echt ernstige kitsch op de kop getikt voor onze TATA! :D

ps 2 Jan en Edith; fijne tijd in Barca gehad?