India schiet op...
Door: Karin Luidens
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
25 September 2006 | India, Allahabad
Hallo,
Ik ben weer een btje door t dipje heen gelukkig. Of iedereen zo'n dipje heeft weet ik niet (kamergenoot Janne heeft t vandaag een beetje gehad met dit vieze land). Lange busritten, zoals we die vandaag hebben gehad, nodigen soms wat uit tot piekeren.
De dipavond wat gegeten en gedronken met Bram en Gerja in het hotel en de douche had redelijk wat weggespoeld. Een goede nachtrust daarna heeft de boel ook weer in een wat ander perspectief gezet.
Janne was in t stadje uit eten geweest en kwam enthousiast terug dat er voor een groepsgenoot Esther een arrange married gefixd was. 80 % van de huwelijken is hier Arranged, en 20% slechts Love Marriages. Van die 80% gaat minder dan 1 % uit elkaar, om de eer van de familie niet te beschadigen. Ik geloof dat Esther er toch maar vanaf heeft gezien.:)
Gisteren hadden we een vrije dag in Khajuraho. Een rustig plaatsje, ook qua verkeer.
Tof, we hebben er fietsen gehuurd; een welkome afwisseling. 's Morgens met wat mensen ontbeten, daarna de tempels bezocht, waar inderdaad flink wat erotisch getinte beelden de buitenkant sierden. nspirerend ;-), maar een basis cursus yoga om goed op je kop te kunnen staan is volgens mij een vereiste. De beelden hebben ronde vormen en zijn van een soort zandsteen gevormd, er spelen zich hele verhalen aan de buitenzijde van de tempels af. De verschillende tempels, zijn ook voor de verering van de verschillende goden.
Janne was 's nachts niet lekker geworden en trok t niet meer, die is teruggegaan met een Riksja. Met de anderen mensen zijn we daarna wat gaan shoppen, en zo zielig als ik de avond ervoor alles vond, zo lekker ging t afdingen die dag. Dat vind ik al een stuk minder zielig en de prijzen die ze soms aan toeristen vragen zijn soms uit verhouding (maar nog steeds absurd laag). Mooi lampje gekocht, nog een tas en een mooi patchwork wandkleed in de kleur... (hoe kan t ook anders) Rood.
Aan de andere kant van het dorpje bevonden zich ook nog Tempels, de fietstocht er naar toe was erg leuk, om echt door het plattelandsleven te fietsen. Het wegdek is stuit(er)end. Met een wals zijn stenen, die bij ons als ondergrond dienen voor een afsaltweg, in het zand geplet, maar inmiddels door gebruik van landbouwvoertuigen en regen schots en scheef komen te liggen. Er is geen straatverlichting, dus 's avonds de straat op is geen goed plan. De mensen zijn erg aardig. Heerlijk om India zo puur door de landerijen en dorpjes zo te ervaren, ipv uit een langsrijdende bus. Toch proberen ze soms geld los te peuteren, hetzij minder hardnekkig dan de beroepsbedelaars, die zelfs voedsel te minachtend vinden als je ze dat geeft en echt alleen maar uit lijken te zijn op makkelijk geld vergaren.
Het dorpje had een terrasje, erg fijn, want die zie je hier zelden tot nooit. Deze was fijn in de schaduw van een boom, want het was gisteren weer very hot. De temperatuur ligt de afgelopen 2 weken ca 10 graden hoger dan normaal. 48 graden hebben we al gehad. Gelukkig is het vandaag veelal bewolkt en in ieder geval gedurende busreis minder warm.
Vanmorgen ging om 4.40 uur de wekker, omdat er een lange busreis op het programma stond. Even na 5.00 uur aan het ontbijt, moest ik rennen naar de WC. Ook ik ben aan de beurt voor maag/darmproblemen. Misselijk en buikkrampen. Met een flink aantal tabletjes Loperamide de darmen voor een flink aantal uur stil gelegd, zodat het tijdens de busreis niet fout kon gaan en onderweg nog even wat bananen en witbrood met boter suiker en zout gegeten. Het is in India niet de vraag OF je ziek wordt, slechts de vraag WANNEER is van toepassing lijkt het. Van de hele groep (17) zijn er nog 4 of 5 niet aan de beurt geweest.
We waren 1,5 uur eerder in het hotel. Een stuk india met mooie natuur, veel versgroenen rijstvelden. Ik heb zowaar voor het eerst in de bus wat geslapen, mede doordat ik door de buikklachten wat meer voorin plaats kon nemen. De darmen zijn inmiddels weer meer dan op gang gekomen. Gelukkig staat de computer in dit hotel (ook weer met zwembad) 10 meter bij onze kamer vandaan en kan ik steeds ff snel naar de wc sprinten. Hopelijk zakt het snel wat.
Van Allahabad ga ik dus niets zien, maar behalve dat er 3 heilige rivieren samen komen, is er behalve veel herrie, versierde Riksjas en veel India op straat weinig nieuws te ontdekken (tenminste dat houd ik mezelf dan maar voor, aangezien ik het Hotel toch niet kan verlaten zonder toilet). Janne voelt zich inmiddels weer de oude, dus dat is lekker.
In Allahabad komen de drie rivieren de Yamuna, de Ganges en de onzichtbare rivier Sarasvati tezamen op 1 punt.
Opvallend is dat we nu van de staat Madhya Pradesh weer in Uttar Pradesh zijn. Het valt op dat de straten in de dorpjes hier vuiler zijn en de mensen niet zwaaien naar toeristen, zoals in MP. Eigenlijk lijken ze wat nukkig te kijken als ze de bus een dorpje in of langs zien rijden.
Onderweg zie je in elk dorpje meer en meer versierde 'tenten' komen die opgetuigd worden voor de vastenperiode. Na afloop van de vastenperiode zal ter verering hier feest gevierd worden. Teglijkertijd, op 2 oktober, is dat ook de verjaardag van Ghandi die gevierd wordt, een nationale feestdag, waarbij alles gesloten is. Hier maken we niets van mee, we zijn dan al in Nepal. Het India gedeelte gaat nu echt heel erg opschieten. Nog maar 4 nachten...
Opvallend is trouwens ook dat je in india veel mannen hand in hand op straat ziet lopen. Ze hebben geen relatie, maar genegenheid tonen in het openbaar tussen vrienden is hier geaccepteerd en tussen geliefden niet.
Morgenochtend vertrekken we om 7.30 richting Chunar, om een fort te bezichtigen. Vandaaruit is er een tocht per boot over de Ganges naar Varanasi van 3-4 uur. De heilige Hindoestad. Ik ben erg benieuwd naar deze stad en hoe ik daar oa de lijkverbrandingen aan de Ganges zal ervaren.
Hoop snel weer wat te tikken en van jullie te kunnen lezen!
X
K
Ik ben weer een btje door t dipje heen gelukkig. Of iedereen zo'n dipje heeft weet ik niet (kamergenoot Janne heeft t vandaag een beetje gehad met dit vieze land). Lange busritten, zoals we die vandaag hebben gehad, nodigen soms wat uit tot piekeren.
De dipavond wat gegeten en gedronken met Bram en Gerja in het hotel en de douche had redelijk wat weggespoeld. Een goede nachtrust daarna heeft de boel ook weer in een wat ander perspectief gezet.
Janne was in t stadje uit eten geweest en kwam enthousiast terug dat er voor een groepsgenoot Esther een arrange married gefixd was. 80 % van de huwelijken is hier Arranged, en 20% slechts Love Marriages. Van die 80% gaat minder dan 1 % uit elkaar, om de eer van de familie niet te beschadigen. Ik geloof dat Esther er toch maar vanaf heeft gezien.:)
Gisteren hadden we een vrije dag in Khajuraho. Een rustig plaatsje, ook qua verkeer.
Tof, we hebben er fietsen gehuurd; een welkome afwisseling. 's Morgens met wat mensen ontbeten, daarna de tempels bezocht, waar inderdaad flink wat erotisch getinte beelden de buitenkant sierden. nspirerend ;-), maar een basis cursus yoga om goed op je kop te kunnen staan is volgens mij een vereiste. De beelden hebben ronde vormen en zijn van een soort zandsteen gevormd, er spelen zich hele verhalen aan de buitenzijde van de tempels af. De verschillende tempels, zijn ook voor de verering van de verschillende goden.
Janne was 's nachts niet lekker geworden en trok t niet meer, die is teruggegaan met een Riksja. Met de anderen mensen zijn we daarna wat gaan shoppen, en zo zielig als ik de avond ervoor alles vond, zo lekker ging t afdingen die dag. Dat vind ik al een stuk minder zielig en de prijzen die ze soms aan toeristen vragen zijn soms uit verhouding (maar nog steeds absurd laag). Mooi lampje gekocht, nog een tas en een mooi patchwork wandkleed in de kleur... (hoe kan t ook anders) Rood.
Aan de andere kant van het dorpje bevonden zich ook nog Tempels, de fietstocht er naar toe was erg leuk, om echt door het plattelandsleven te fietsen. Het wegdek is stuit(er)end. Met een wals zijn stenen, die bij ons als ondergrond dienen voor een afsaltweg, in het zand geplet, maar inmiddels door gebruik van landbouwvoertuigen en regen schots en scheef komen te liggen. Er is geen straatverlichting, dus 's avonds de straat op is geen goed plan. De mensen zijn erg aardig. Heerlijk om India zo puur door de landerijen en dorpjes zo te ervaren, ipv uit een langsrijdende bus. Toch proberen ze soms geld los te peuteren, hetzij minder hardnekkig dan de beroepsbedelaars, die zelfs voedsel te minachtend vinden als je ze dat geeft en echt alleen maar uit lijken te zijn op makkelijk geld vergaren.
Het dorpje had een terrasje, erg fijn, want die zie je hier zelden tot nooit. Deze was fijn in de schaduw van een boom, want het was gisteren weer very hot. De temperatuur ligt de afgelopen 2 weken ca 10 graden hoger dan normaal. 48 graden hebben we al gehad. Gelukkig is het vandaag veelal bewolkt en in ieder geval gedurende busreis minder warm.
Vanmorgen ging om 4.40 uur de wekker, omdat er een lange busreis op het programma stond. Even na 5.00 uur aan het ontbijt, moest ik rennen naar de WC. Ook ik ben aan de beurt voor maag/darmproblemen. Misselijk en buikkrampen. Met een flink aantal tabletjes Loperamide de darmen voor een flink aantal uur stil gelegd, zodat het tijdens de busreis niet fout kon gaan en onderweg nog even wat bananen en witbrood met boter suiker en zout gegeten. Het is in India niet de vraag OF je ziek wordt, slechts de vraag WANNEER is van toepassing lijkt het. Van de hele groep (17) zijn er nog 4 of 5 niet aan de beurt geweest.
We waren 1,5 uur eerder in het hotel. Een stuk india met mooie natuur, veel versgroenen rijstvelden. Ik heb zowaar voor het eerst in de bus wat geslapen, mede doordat ik door de buikklachten wat meer voorin plaats kon nemen. De darmen zijn inmiddels weer meer dan op gang gekomen. Gelukkig staat de computer in dit hotel (ook weer met zwembad) 10 meter bij onze kamer vandaan en kan ik steeds ff snel naar de wc sprinten. Hopelijk zakt het snel wat.
Van Allahabad ga ik dus niets zien, maar behalve dat er 3 heilige rivieren samen komen, is er behalve veel herrie, versierde Riksjas en veel India op straat weinig nieuws te ontdekken (tenminste dat houd ik mezelf dan maar voor, aangezien ik het Hotel toch niet kan verlaten zonder toilet). Janne voelt zich inmiddels weer de oude, dus dat is lekker.
In Allahabad komen de drie rivieren de Yamuna, de Ganges en de onzichtbare rivier Sarasvati tezamen op 1 punt.
Opvallend is dat we nu van de staat Madhya Pradesh weer in Uttar Pradesh zijn. Het valt op dat de straten in de dorpjes hier vuiler zijn en de mensen niet zwaaien naar toeristen, zoals in MP. Eigenlijk lijken ze wat nukkig te kijken als ze de bus een dorpje in of langs zien rijden.
Onderweg zie je in elk dorpje meer en meer versierde 'tenten' komen die opgetuigd worden voor de vastenperiode. Na afloop van de vastenperiode zal ter verering hier feest gevierd worden. Teglijkertijd, op 2 oktober, is dat ook de verjaardag van Ghandi die gevierd wordt, een nationale feestdag, waarbij alles gesloten is. Hier maken we niets van mee, we zijn dan al in Nepal. Het India gedeelte gaat nu echt heel erg opschieten. Nog maar 4 nachten...
Opvallend is trouwens ook dat je in india veel mannen hand in hand op straat ziet lopen. Ze hebben geen relatie, maar genegenheid tonen in het openbaar tussen vrienden is hier geaccepteerd en tussen geliefden niet.
Morgenochtend vertrekken we om 7.30 richting Chunar, om een fort te bezichtigen. Vandaaruit is er een tocht per boot over de Ganges naar Varanasi van 3-4 uur. De heilige Hindoestad. Ik ben erg benieuwd naar deze stad en hoe ik daar oa de lijkverbrandingen aan de Ganges zal ervaren.
Hoop snel weer wat te tikken en van jullie te kunnen lezen!
X
K
-
25 September 2006 - 13:38
Paulien:
fijn dat je uit je dip bent,zwaar balen van je buikloop maar ach al deze dingen horen er bij!! geniet van je laatste dagen in india... -
25 September 2006 - 15:26
Maris:
Hahaha je net nog op msn en nu al weer een heel mooi verhaaltje! Fijn toch dat de plee zo dichtbij is en de pc eigenlijk ook, is echte luxe hoor zo ver weg!
-
25 September 2006 - 17:20
Edith:
Hoi kanjer,
Na een paar dagen afwezigheid ben ik er weer. Kan mij goed voorstellen dat je even in een dip schoot, maar jou kennende kun je al snel weer rationeel denken/doen. En zoals ik al eerder aan je mailde: sla alles op in dat koppie van je en stop het tijdelijk weg. Als je thuis bent zul je merken dat je veel kunt plaatsen en verwerken (ben je al mee bezig!!!).
Eén van de kaartjes die je mij laatst gaf luidt:
"Je weet het antwoord al! Je hoeft het alleen maar toe te laten......"
Liefs en XXXXX
-
25 September 2006 - 18:21
Renalt & Rachel:
Hey Ka,
Fijn te lezen dat je dip enigzins naar de achtergrond verdwijnt...!!! Maar lekker genieten en leuke dingen doen... Leuk dat je al het een en ander hebt gekocht. Mijn vraag is echter... Hoe ga jij dat weer mee terug krijgen in je rugzak aan het eind van de vakantie? Want je komt vast wel meer leuke dingen tegen ;-)
Hopelijk worden je darmen snel rustig, zodat je weer kan gaan en staan waar je wilt!!! We volgen je verhalen met veel plezier.
Liefs R & R -
25 September 2006 - 18:43
Jan:
Ha lieve Karin, vanwege ons week-end uit (Veluwe en Almere voor een loop) kon ik niet direct reageren op je vorige bericht; je stemming is gelukkig weer ten goede gekeerd maar ik kan mij heel goed voorstellen dat je ook veel van dit land zoals je het beschrijft eventjes niet kunt 'plaatsen' .
Verder heb ik de indruk dat jullie ook wel heel veel (moeten) reizen om zodoende het nodige te kunnen zien. Ook wel een tikje vermoeiend lijkt me. Geniet ieder geval van de bijzondere en mooie dingen en mensen die je allemaal tegenkomt. Liefs, Jan -
26 September 2006 - 12:07
Chantal:
Ha die Karin,
Ik was effe een paar dagen offline, dus nu even bijgelezen. Je verhalen doen me ontzettend denken aan Afrika zoals ik dat ervaren heb. Het contrast luxe-armoede zat mij toen ook erg dwars, ook het dubbele daarin. Als er een grasmaaier komt hebben zij idd weer minder inkomen hoe krom dat ook is.
Haha en de buikloop herken ik ook, dat hoort erbij dame.
Ook wel raar mijn nickname op een forum is Janne, dus ik denk elke keer waar heeft ze het nu over, dat is toch mijn geestesverzinsel.
Blijf kijken en blijf genieten en vooral ook blijf schrijven.
Chantal -
30 September 2006 - 11:56
Bianca:
Ben een beetje achter met het lezen van je belevenissen, geen tijd gehad om in de mail te gaan zullen we maar zeggen. Blij te lezen dat het wat beter met je gaat!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
