Onderweg in het kloppende hart van Noord-India

Shabash! (goed zo!)
Leuk om in te loggen in een internetcafe hier in Agra en dan die leuke en lieve reacties op mijn schrijven te lezen! Ga zo door jullie :D!
Ik had net voor iedereen een behoorlijke uitgebreide reactie, maar zoals ik in het reactieveld van het vorige berichtje schreef was er hier een foutmelding en sloot het scherm af! Helaas ligt het stekkertje om foto’s up te loaden nog in Nederland, maar ik heb er al veel! Zoveel zelfs dat ik echt moet deleten, anders komt er in Nepal niets meer op de foto.

@ Joost en Foekje- De woorden uit jullie reactie zoemen (naast al het getuter en andere straatherrie) door mijn hoofd. Ik denk inderdaad dat India niet te begrijpen cq te bevatten is. Tegelijkertijd maakt dat het ook zo mooi!

Het leuke is wel dat er elk uur weer een vraag beantwoord wordt.
Tegelijkertijd roept elk antwoord ook weer 5 nieuwe vragen op, dus t koppie komt niet stil te staan. Gelukkig 's nachts wel. Ik slaap tot nu toe goed en af en toe lekker rust (zoals nu) nemen werkt ook fijn. Ik ben nog niet gegrepen door bacterien die het maag/darmkanaal van streek brengen. Echter merk je wel hoe vies het overal is. Een opengekrabde muggenbult op mijn enkel is een fikse ontsteking aan het worden, nogal pijnlijk met lopen. Gelukkig antibioticagaasje bij me, dus zal wel weer spoedig genezen. En anders moet ik 1 van de velen Goden uit het Hindoepanteon maar aanroepen. Echter zijn het er verwarrend veel en ik ben er nog niet achter wie waar voor staat. Krishna, Ganesha, Vishnu, Shiva etc, overal kom je ze tegen.In de TukTuk hebben de berijders ze op het dashbord, in de Riskha’s, kantoortjes, winkels. Als je om je heen kijkt, vind je overal wel altaartjes. Daarnaast zijn er nog de waanzinnig mooie tempels, die het Hindoeisme rijk is. We hebben van de week (dinsdag?) een hindoeceremonie bijgewoond, net na zonsondergang. Mooi om mee te maken. Maar zelfs midden op rotondes hoor je ineens belletjes en als je beter kijkt zie je klein ingerichte tempeltjes met daarin gelovigen. Als ze een tempel betreden trekken ze aan de bel. Het Hindoeisme is echt een manier van leven, dat in alle porien van het land lijkt te zitten. Op het kastenstelsel na is het indrukwekkend mooi om te zien hoe mensen hun geloof belijden.

Een gesprekje met Luv, de Indische Gids leerde me dat er in India zijn al veel sociale hervormers zijn geweest, die vanuit eigen idealen hebben geprobeerd ook het kastenstelsel te hervormen. Zo heten de ‘onaanraakbaren’ bij wet niet meer zo, maar heten ze ‘kinderen van God’ echter heeft dit weinig tot niets aan hun positie veranderd. De lagere Kasten betalen veelal geen belasting, omdat ze niet boven een inkomen van 10.000 RS per maand uit komen. Vanaf dat bedrag ga je 10-15% inkomensbelasting betalen, en is er net als in NL een trapsgewijs systeem. Verkiezingen zijn er elke 5 jaar, en het land wordt per deelstaat aangestuurd (meer invloed dus dan bij onze provincie). Het parlement (mooi gebouw trouwens, staat bv voor Rajastan in Jaipur) bepaalt wat er met het geld gebeurd.

Er worden veel wegen aangelegd, snelwegen. Echter gaat dit door het gebrek goed materieel aan erg traag, terwijl de gemotoriseerde mobiliteit steeds maar toeneemt. Bijzonder om te zien hoe vrouwen actief meewerken in de bouw van nieuwe viaducten, en in hun Sari’s ‘hijskranen’ bedienen.

De weg van Jaipur naar Agra, gisteren was erg slecht en nog gevaarlijker. Een 2 baans snelweg, met daarop al het eerder genoemde verkeer (van olifant tot bussen met mensen op het dak) waar men als kamikazen inhaal manoeuvres uitvoert en vrachtwagens en bussen op de verkeerde baan, je recht tegemoet rijden en echt op centimeters (minder dan een halve seconde) net op tijd weer terug sturen naar hun eigen baan. Waarbij er door de partij die wel op de goede weghelft is, altijd geremd moet worden. Fietsers worden (met kinderen) van de weg gereden, evenals riksjas en voetgangers. Het is een soort ‘12 steden en 13 ongelukken’, vlak voordat het cruciale ongeluk plaats zal vinden, maar dan zonder spannend muziekje (of had ik dat al ergens getikt?).
Onze buschauffeur is een Sikh, rijdt goed en ik hoop en duim maar dat hij voldoende bidden zal en in zijn dagelijkse gebed (zoals een goede Sikh betaamt) geluk en welzijn aan de hele mensheid toewenst (lees vooral onze bus ;-) )
Daarnaast zijn de wegen zo slecht dat we gemiddeld 35 km per uur hebben afgelegd op de Natinonal Highway. Dit heeft geresulteert in een lange bustocht (ook door de tussenstops) van Jaipur naar Agra.

Onderweg hebben we een stop gemaakt in het Keoladeo Ghana National Park (vogelreservaat), alwaar we met een Riksha een rondleiding hebben gehad. Niet heel veel vogels en dieren gezien, wel wat verschillende dieren, zoals grote leguanen, een grote slangenarend, Kraanvogels, Marabu, de aapjes & eekhoorns (maar daarvoor hoef je niet naar een park), schildpadjes.

Vandaar uit zijn we naar Fatehpur Sikri gereden. Daar lag weer (eens) een fort, ditmaal gebouwd door een Mogol (ander woord voor Maharadja of Koning, komt omdat we nu in de provincie Uttar Pradesh zijn) die 3 vrouwen had met ieder een verschillende geloofsovertuiging. Vanuit dit perspectief zijn de verschillende relegies in de bouwstijlen verwerkt. De moskee die er was, was indrukwekkend mooi!.
Gisteren aan het begin van de avond, helemaal gaar van de busreis in Agra aangekomen. De accomodaties waar we steeds verblijven zijn prima.

Vanmorgen vroeg opgestaan 5.00 uur en om 5.35 zaten Janne en ik al in de TukTuk, op naar de Taj Mahal bij zonsopkomst. Prachtig gebouw met een heerlijke onthaastende sfeer, weelderige rust. Geen bijzondere verkleuringen op het marmer waargenomen, maar wat een bouwwerk, wat een vakmanschap. Om de hele geschiedenis uit de doeken te doen gaat me voor nu even wat ver (google heeft de tijd er wel voor ;-) ).

In ieder geval hebben we een hotelletje gevonden op aanraden van de gids om een ontbijt te nuttigen met zicht op de Taj. Indiers zijn erg gericht zijn op het verkopen van hun waren en het verdienen van geld, zo laten ze ook veel kansen liggen. Op het dakterras van het hotel heb je prima uitzicht over de stad, omdat we het vroegen werd er op het dak een tafel gezet, met stoeltjes en een ontbijtbuffet geserveerd. Dat hier vette handel in zit, in een stad als Agra dat behoorlijk toeristisch is (voor Indische maatstaven), lijkt niet door te dringen. Heel bijzonder. Na het ontbijt Fort Agra bezocht, en genoeten van de rust en het mooie uitzicht.

Voor de rest vandaag, behalve een hapje eten en wat internetten en relaxen geen plannen. Net nog met Janne (politie-agent) naar de Police school geweest. Hilarisch, bleken er allemaal kleine kindjes op school te zitten en bleek dit geen politieschool te zijn :D Wel leuke foto’s van de kindjes gemaakt. De Indiers zijn nog niet gewend aan onze digitale camara’s, gelijk een foto terug zien, hoe mooi kan techniek zijn!? Ze vragen zelfs of ze op je foto mogen J

Ik kijk naar buiten, en zie door t raam van het cybercafe een Pink (zo heet een puberkoe toch?) tussen het afval scharrelen. De straten zijn hier vele malen schoner dan in de andere steden tot nu toe, wel een prettig aangezicht. Als alle mensen die de hele dag ‘niets’ zitten te doen langs de weg, eens zouden gaan opruimen in India, dan zou het land er in de straten zo anders uitzien...Joost had het me al eens gezegd; in india staan geen prullenbakken... t klopt....maar vandaag heb ik er bij de Taj 2 gevonden! Hulde aan de prullenbak ;) Nu net komen er nog 2 nederlandse meiden binnen uit het reisgezelschap. Ze hebben een stalker ;-) een TukTukschauffeur... niet van je af te slaan soms.
Vanmorgen na het ontbijt staan de Riksja Rijders gewoon op je te wachten, terwijl ze niet eens zeker weten of je wel weer met ze mee wil gaan. Nee dus...te ver voor de Riskja, dus met de TukTuk verder (en ook die doen er alles voor om de terugrit te mogen doen). Maar goed, nu begin ik weer uit te weiden.....Ik ga douchen en me klaarmaken voor het avondeten! Morgen gaan we naar Orcha.

Ik kijk uit naar de reacties! :)

Liefs

K.