Next Question
Door: B& + K@
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
08 Januari 2009 | India, Vāranāsi
Dag Eskimo's
Hygienisch vuil, Suus, K@ heeft zich dit jaar, in navolging van Ben, toch een stuk minder hygiene aangemeten en is ook een stuk minder ziek geworden. Een keertje geen handen wassen (zonder zeep) kan best :)
Maar goed, we zitten nu tegenover een restaurant dat zich als volgt omschrijft: 'Yes, we are Less Dirty'
Minder vies, meer Glorix!... heel fijn! Om er te komen moet je wel door steegjes met koeien-, mensen-, apen-, geitenstront lopen. Misschien valt bij nader inzien Bangladesh nog best mee ;)Wij hebben, voor de vaste NRCnext lezers, ook nog wat kwestions, maar die komen later.
We waren in Delhi gebleven, wat meer opgeknapt om de treinreis te kunnen maken. De trein zou vertrekken om 18.30, dus om 18. uur waren we daar. Bijna 23 uur later, waren we eindelijk in het Guesthouse in Varanasi (10 uur te laat, leve de NS! daar mag je mopperen bij 5 minuten vertraging).
We konden hierdoor gelijk aanschuiven bij de avondceremonie aan de oever van de Ganges, die we nog net ff hebben gezien bij het laatste daglicht.
De volgende dag hebben we met name besteed aan het gade slaan van alle rituelen opnieuw aan de Gangesoever, maar ditmal bij het Burning Ghat. Voor Ben was dit de eerste keer dat hij dit zag, de volgende beschrijving is dan ook de zijne :)
Bij 8 brandstapels zie je soms vuur van meer dan 2 meter hoog. Overal in de omstrek zie je opgestapeld hout, tienduizenden kilo's. Vanuit de talloze steegjes achter de oever, brengen familieleden hun overleden dierbaren naar de brandstapels. Daar worden ze eerst met Gangeswater gewijd. Vrouwen mogen er alleen bij als ze eerst zijn doodgegaan.
De kist zoals wij die kennen bestaat hier niet. De brancard is van Bamboe, soms slechts een paar pijpen en anders meer een ladder. Het lichaam en de brancard zijn bedekt met vele kleurrijke doeken. Soms wordt de hele brancard met lichaam en al onder water gedompeld. Meestal is het volgens traditie de oudtste zoon die een aantal rituelen verricht, nadat hij eerst is kaalgeshoren, zoals water over het hoofd van de overledene gieten, de mond nat maken, het lichaam met geklaarde boter insmeren en uiteindelijk wordt er zaagsel overheen gestrooid en het vuur aangestoken.
Op enige afstand blijft de familie het vuur urenlang bekijken. Moeilijk verbrandende botten, worden ook volgens traditie door de zoon in de Ganges gegooid (waarna wij er een hond mee vandoor zagen gaan).
Sommige lichamen worden niet verbrand, bv van zwangere vrouwen of overledenen tgv slangenbeet
We zagen 2 x een lichaam dat aan een flinke grote steen werd gebonden om midden op de Ganges te water te worden gelaten. Plop, weg was t lijk. Dit was voor ons toch wel een schok, omdat er bij 1 geen enkel ritueel aan te pas leek te komen.
Vanochtend gingen we vroeg het bed uit, om de dag te zien beginnen in Varanasi. Echter, het regende in de droge wintertijd. De Indiers, dfie toch al niet zo kapot zijn van de kou (ze gaan er overigens wel kapot aan) lagen nog op 1 oor terwijl wij op ze stonden te wachten :)
We hebben alle Ghats afgelopen, en terug door de talloze steegjes gezworven. Waar de mensen nog sliepen, waren de koeien al volop an het werk geweest (stel je eens voor, kuddes vee, in een miljoenenstad zonder plukje gras), wat een stront, overal glibberen en glijden; het leek wel schaatsen, regelmatig door locals op blote voeten.
Of er nog niet genoeg gepoept wordt, heeft Varanasi ook de meeuwen omarmt. K@ kon zich geen meeuw herinneren zo'n 2,5 jr terug, en nu zit de rivier er vol mee. De meeuwen zijn in navolging van een scene uit een Bollywood film een x vrijgelaten na een lijkverbranding en vervolgens nog een paar geimporteerd uit Australie. Deze zijn inmiddels ook al heilig verklaard en goed voor het Karma (zoals alles hier), want je kunt ze eten geven--> 'goede daad'.
Wij hebben ook nog iets gedaan voor een Good Karma, hedenochtend betrapten we een jongetje dat met een een touwtje en een magneetje geld uit een afgesloten tempel aan het stelen was. Na een tweetal waarschuwingen luisterde hij niet, hebben we hem zijn zakken laten leeghalen, geld terug laten gooien en heeft Ben, de kindervriend & vervuiler, het magneetje in de Ganges gesmeten.
Als alles goed gaat (het gaat hier alleen nooit zoals je het verwacht), hopen wij zaterdag nar Delhi te vliegen en zondag van Delhi naar huis om daar heel laat aan te komen... Hopelijk gooit de mist geen roet in het eten...
Dan de nekstkwestion:
Hoe gezond is rijst die op vervuilde grond, of met vervuild water wordt gekweekt?
En?
Wie vertegenwoordigt NL bij verkiezingen in het Buitenland? We hebben in BD zoveel Internationale waarnemers gezien...
Hygienisch vuil, Suus, K@ heeft zich dit jaar, in navolging van Ben, toch een stuk minder hygiene aangemeten en is ook een stuk minder ziek geworden. Een keertje geen handen wassen (zonder zeep) kan best :)
Maar goed, we zitten nu tegenover een restaurant dat zich als volgt omschrijft: 'Yes, we are Less Dirty'
Minder vies, meer Glorix!... heel fijn! Om er te komen moet je wel door steegjes met koeien-, mensen-, apen-, geitenstront lopen. Misschien valt bij nader inzien Bangladesh nog best mee ;)Wij hebben, voor de vaste NRCnext lezers, ook nog wat kwestions, maar die komen later.
We waren in Delhi gebleven, wat meer opgeknapt om de treinreis te kunnen maken. De trein zou vertrekken om 18.30, dus om 18. uur waren we daar. Bijna 23 uur later, waren we eindelijk in het Guesthouse in Varanasi (10 uur te laat, leve de NS! daar mag je mopperen bij 5 minuten vertraging).
We konden hierdoor gelijk aanschuiven bij de avondceremonie aan de oever van de Ganges, die we nog net ff hebben gezien bij het laatste daglicht.
De volgende dag hebben we met name besteed aan het gade slaan van alle rituelen opnieuw aan de Gangesoever, maar ditmal bij het Burning Ghat. Voor Ben was dit de eerste keer dat hij dit zag, de volgende beschrijving is dan ook de zijne :)
Bij 8 brandstapels zie je soms vuur van meer dan 2 meter hoog. Overal in de omstrek zie je opgestapeld hout, tienduizenden kilo's. Vanuit de talloze steegjes achter de oever, brengen familieleden hun overleden dierbaren naar de brandstapels. Daar worden ze eerst met Gangeswater gewijd. Vrouwen mogen er alleen bij als ze eerst zijn doodgegaan.
De kist zoals wij die kennen bestaat hier niet. De brancard is van Bamboe, soms slechts een paar pijpen en anders meer een ladder. Het lichaam en de brancard zijn bedekt met vele kleurrijke doeken. Soms wordt de hele brancard met lichaam en al onder water gedompeld. Meestal is het volgens traditie de oudtste zoon die een aantal rituelen verricht, nadat hij eerst is kaalgeshoren, zoals water over het hoofd van de overledene gieten, de mond nat maken, het lichaam met geklaarde boter insmeren en uiteindelijk wordt er zaagsel overheen gestrooid en het vuur aangestoken.
Op enige afstand blijft de familie het vuur urenlang bekijken. Moeilijk verbrandende botten, worden ook volgens traditie door de zoon in de Ganges gegooid (waarna wij er een hond mee vandoor zagen gaan).
Sommige lichamen worden niet verbrand, bv van zwangere vrouwen of overledenen tgv slangenbeet
We zagen 2 x een lichaam dat aan een flinke grote steen werd gebonden om midden op de Ganges te water te worden gelaten. Plop, weg was t lijk. Dit was voor ons toch wel een schok, omdat er bij 1 geen enkel ritueel aan te pas leek te komen.
Vanochtend gingen we vroeg het bed uit, om de dag te zien beginnen in Varanasi. Echter, het regende in de droge wintertijd. De Indiers, dfie toch al niet zo kapot zijn van de kou (ze gaan er overigens wel kapot aan) lagen nog op 1 oor terwijl wij op ze stonden te wachten :)
We hebben alle Ghats afgelopen, en terug door de talloze steegjes gezworven. Waar de mensen nog sliepen, waren de koeien al volop an het werk geweest (stel je eens voor, kuddes vee, in een miljoenenstad zonder plukje gras), wat een stront, overal glibberen en glijden; het leek wel schaatsen, regelmatig door locals op blote voeten.
Of er nog niet genoeg gepoept wordt, heeft Varanasi ook de meeuwen omarmt. K@ kon zich geen meeuw herinneren zo'n 2,5 jr terug, en nu zit de rivier er vol mee. De meeuwen zijn in navolging van een scene uit een Bollywood film een x vrijgelaten na een lijkverbranding en vervolgens nog een paar geimporteerd uit Australie. Deze zijn inmiddels ook al heilig verklaard en goed voor het Karma (zoals alles hier), want je kunt ze eten geven--> 'goede daad'.
Wij hebben ook nog iets gedaan voor een Good Karma, hedenochtend betrapten we een jongetje dat met een een touwtje en een magneetje geld uit een afgesloten tempel aan het stelen was. Na een tweetal waarschuwingen luisterde hij niet, hebben we hem zijn zakken laten leeghalen, geld terug laten gooien en heeft Ben, de kindervriend & vervuiler, het magneetje in de Ganges gesmeten.
Als alles goed gaat (het gaat hier alleen nooit zoals je het verwacht), hopen wij zaterdag nar Delhi te vliegen en zondag van Delhi naar huis om daar heel laat aan te komen... Hopelijk gooit de mist geen roet in het eten...
Dan de nekstkwestion:
Hoe gezond is rijst die op vervuilde grond, of met vervuild water wordt gekweekt?
En?
Wie vertegenwoordigt NL bij verkiezingen in het Buitenland? We hebben in BD zoveel Internationale waarnemers gezien...
-
08 Januari 2009 - 12:33
Gerda:
hoi Ka en Ben,
Ik geloof zeker dat sommige dingen zeer schokkend zijn. Ik ben toch blij dat ik in Nederland woon en na mijn overlijden niet in de Rijn ofzo gedumpt wordt haha. Stel je voor dat het water van de Ganges bevroren zou zijn, wat moeten ze dan??
In ieders geval nog veel plezier de laatste dagen. Ik hoop dat jullie terugreis voorspoedig zal verlopen zonder vertagingen e.d.
Alvast een goede vlucht!!
groetjes Gerda -
08 Januari 2009 - 12:35
Suzanne:
Wat grappig dat jullie ook kunnen schaatsen, al is het dan over de poep.
Ik hoop voor jullie dat het volgende week iets minder koud is hier, anders is de overgang wel heel erg groot.
Die lijkverbrandingen blijft toch wel een heel bijzonder fenomeen. Kan me voorstellen dat dat enorm veel indruk maakt. Zeker als je vervolgens een hond met de botten vandoor ziet gaan... :-)
Het begint voor jullie alweer op het einde te lopen....voor jullie wel jammer. Maar persoonlijk vind ik het ook wel weer gezellig als jullie gewoon weer in de buurt zijn!
liefs Suusje -
08 Januari 2009 - 12:42
Bianca:
Ik vraag me af of er ivm het goede karma misschien lijken in de rivier worden gegooid. Vissen willen ook eten en zo worden deze mensen terug gegeven aan de natuur. Misschien een beetje ver gezocht, maar wie weet is dat de gedachte.
Tot mijn grote verbazing las ik gisteren in de krant dat koeienpoep gebruikt gaat worden om een nieuwbouwwijk in Nederland te verwarmen
:-) Ik moest gelijk aan jullie verhaal van een aantal dagen geleden denken....
Goede reis verder en tot snel...
Groetjes, Bianca -
08 Januari 2009 - 12:43
Paulien:
hmmm ook schaatsen bij jullie dus...alle `iets`anders. hihiihi
wat een pracht verhaal maar weer.. heerlijk om te lezen.
Geniet nog even en s6 met jullie terugreis...
-
08 Januari 2009 - 13:43
Edith:
Hoi avonturiers, een hele goede thuisreis en geniet nog even van de laatste uren in het facinerende land! -
08 Januari 2009 - 16:17
Karinluidens@gmail.c:
beste karin en ben wat hebben jullie veel beleefd je kunt er een boek van schrijven, heb de mails allemaal gelezen en er van genoten hartelijk voor het zenden van al die mails want de belevenissenijn zijn bijzonder,het zit erop voor julliie wij wensen je beiden een goede thuisreis en tot ziens in nederland groetjes tante miep en oom kees. -
08 Januari 2009 - 16:39
Henk En Truus:
Hoikarin en ben,
We hebben genoten van jullie verhalen, maar zijn heel blij dat ons wiegje in nederland stond.
We wensen jullie een voorspoedige terugreis en tot ziens.
Groeten van
Henk en Truus. -
08 Januari 2009 - 18:21
R & R:
Zo, dat was weer een levendig verhaal... Ook wij zijn blij, als we het zo lezen, dat ons bedje in het koude kikkerlandje staat ;)
Geniet nog van de laatste dagen en een voorspoedige en veilige terugreis alvast!!!
Liefs Renalt & Rachel -
08 Januari 2009 - 20:19
Lindia:
Als ik het stukkie over Varanassi lees dan wil ik terug!!!
Genioet van de laatste daagjes en tot ooit!!
Lindia -
08 Januari 2009 - 20:25
Arno:
geen vaste NRCnext lezer, noch bioloog, dus geen onderbouwd antwoord op jullie eerste vraag, maar kan me niet voorstellen dat die rijst erg gezond is.
Koewestion two: vast een gezant van MinBuZa, dus diplomaat namens Maxime?
Mooie verhalen!
Geniet van de laatste dagen.
Het is geweldig om weer te kunnen schaatsen in NL!
ciao, Arno -
08 Januari 2009 - 23:20
Diny:
jammer dat Gerard dit niet meer leest hij zou gesmuld hebben van die "crematies" hier hebben ze een ander probleem ze kunnen geen graf delven ut vriest te hard....
enne schaatsen??? kan hier ook hoor maar dan op mooi blank ijs..dus beremuts op he bij aankomst....enne K@ Ben is imuum hoor voor alles wat voor ons fout kan zijn hihihi jarenlange vooropleiding gevolgd he..... kom goed thuis..... -
09 Januari 2009 - 08:51
Marjo En Joep:
Hoi Karin en Ben,
Weer met open mond zitten lezen, niet aan te denken om te schaatsen over al die poep! Geniet van de laatste dagen en een hele goede terugreis.
-
09 Januari 2009 - 10:18
Marisje:
Hahaha lekker al die poep! Boeiend trouwens dat niet iedereen verbrand wordt, ben benieuwd naar achterliggende gedachte of filosofie! Wie weet kunnen jullie t me uitleggen als jullie weer in t koude Hollandia zijn!
Genietze!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
