Laatste ervaringen in India (met foto's!)

Dag allemaal,

We zijn inmiddels weer back in het Utrechtse en lekker vroeg wakker door het tijdverschilletje. Hierbij de laatste verhalen en een link naar de foto’s, ditmaal wel rechtop gezet, zodat jullie een nekhernia bespaard blijft ;)

We hebben in Varanasi nog lekker de tijd gehad om te ‘shoppen’. Lindia, ik heb ws het winkeltje gezien van jouw bestekset (2e steegje links ;) ), maar zag op het oog niets liggen om je verloren messen terug te bezorgen.
Als je in Varanasi bent is het leuk om een blik op alle bedrijvigheid op de kade te werpen vanaf het water. Wij hadden een enthousiaste roeier (not) die er alles aan deed om zo langzaam te roeien dat wij extra zouden moeten betalen. Het mocht de pret niet drukken, want het zonnetje scheen eindelijk eens. Tijdens het varen botsten we bijkans op een kadaver van een kalf, en op enige afstand van het bootje dreef een naar bovengekomen stoffelijk overschot. De bootman wilde perse dat we een foto maakten van het kalf, eigenlijk te luguber, maar goed, hij staat er toch tussen. Gelukkig hebben we dat menselijk lichaam niet van heel dichtbij gezien.

Om het af te leren hebben we ook op de laatste dag een bezoek gebracht aan het Burning Ghat, waar we toch weer dingen zagen die we niet eerder hadden gezien. Op de ochtend van vertrek zaten we daar in de buurt in het zonnetje, toen er 2 mannen aan kwamen lopen, waarvan 1 er een dood kindje gewikkeld in een lakentje. Afgezien van het feit dat die man behoorlijk geëmotioneerd was, wij denken dat hij de vader is, verliep het ritueel heel snel en koel. Er werd een bootman geregeld (easy), stukje touw, een platte steen van 30 bij 30 cm (met de koeienstront ernog op), lichaampje werd vastgebonden, op de kop van de roeiboot gelegd, weggevaren, te water gelaten en klaar. We hebben het nog even nagekeken in K@’s vorige reisverslag; het is dus bij sterfte tijdens de zwangerschap, pokken, slangenbeet, heilige mensen (saddhu’s) en kindjes die in de Ganges worden gelaten ipv op de verbrandplaats ‘opgeruimd’ worden. Het is niet ivm Good Karma, om de vissen eten te geven zoals Bianca opperde, maar de Hindoes geloven erin dat ze door opgenomen te worden in de heilige rivier de cyclus van reïncarnatie doorbreken. Door zich te laten verbranden in Varanasi hopen ze dat Shiva (1 van de bijna 200 goden) hen het geheim verklapt om het Nirwana (verlichting) te bereiken.
Het blijft een bijzondere belijdenis van het geloof om bv zieke lichamen en kadavers in het water te laten waar mensen en dieren tandenpoetsen, water drinken, baden, soms op enkele meters van een stoffelijk overschot vandaan. Zoals leven en dood daar verweven zijn, is het voor ons niet te bevatten, ook niet als je er bent geweest, ook al lijkt het daar allemaal heel gewoon.
Toen wij door de steegjes aan het dwalen waren, en ergens stonden te praten met 2 mannetjes kwamen er in 10 minuten tijd 7 keer een baar voorbij met een dood lichaam (die trouwens op het dak van auto’s worden aangevoerd, soms van heinde en verre, en gelukkig was het nu geen 40 graden) gedragen door mannelijke familieleden.

In Varanasi was het de afgelopen dagen erg druk met toeristen, ook veel Tibetaanse / Boeddhistische Monniken en andere aanhangers. Dit ivm het bezoek van de Dalai Lama. We hebben niet de moeite genomen om een kijkje te gaan nemen, zijn lezingen schijnen vrij toegankelijk te zijn en de mensen die we zagen waren er erg vol van en reizen hem over de hele wereld achterna.

De laatste avond hebben we in een heel kneuterig restaurantje gegeten en na een wat bijzondere luchthavenervaring in Varanasi ons gisteren door een tuktukdriver, die blijkbaar niet kon lezen aangezien hij onder de borden met verwijzing naar het vliegveld de weg ging vragen, naar de luchthaven van Delhi laten brengen. Ook hier weer wat vertraging, evenals in Londen, maar met dank aan de punctualiteit van de NS en de GVU toch om 00.15 tevreden weer thuis in het wat Frisse Holland.

Leuk dat jullie zo hebben meegelezen, en via deze link kun je nog ff meegenieten van de foto's!



Wij gaan verder waar we gebleven waren, genieten van de chocoladeletters, de speculaasbrokken en kerstkaarten lezen!