Wats jor kantrie?
Door: B& + K@
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
01 Januari 2009 | Bangladesh, Bogra
Dag allemaal,
De beste wensen voor 2009!
Hopelijk is jullie jaar beter begonnen dan dat van ons. We maken het goed hoor (behalve een onbekend beestje dat het bed van Karin aanvrat en een rat in de badkamer van een sjiek hotel waar we nu vertoeven en ze hier niets aan O&N doen), maar 150 meter voor dit internetcafe, waar we de foto's wilden gaan uploaden voor het geval: je weet nooit wat er met een camera kan gebeuren, is zojuist de camera uit de zak van Karin gestolen! Door een mannetje, dat zich opzichtig in de boezem van Karin wrong, die boos werd en stond te schelden, en zich in luttele seconden realiseerde dat ze er nog stond, mannetje weg inclusief fototoestel! Daaaaaag 2 weken schitterende foto's van Bangladesh, en dat zo dicht bij het punt dat we ze wilden veiligstellen. Erg zuur, maar je doet er weinig aan. Er was een jongen die weet wie ik bedoelde en agenten zijn nu zoeken (geen idee wat we ons daarbij moeten voorstellen). We moeten over een uurtje terugkomen. De Bangladeshi zijn op zich heel erg aardig, ze proberen je te bedonderen als je iets koopt, maar stelen is not done, ook zij zijn behoorlijk verontwaardigd, maar dat helpt ws niets.
Goed, wat hebben we verder meegemaakt?
De verkiezingen zijn achter de rug, schijnen rustig en eerlijk te zijn verlopen (slechts 1 dode, tig mensen opgepakt met bommaterialen, en ivm stemmen kopen) en het resultaat: monsterzege voor de bootpartij en een boze andere partij die de uitslag oneerlijk vindt. Zo blijft wat was, die partijleidsters van de 2 grote partijen zijn nog maar kort uit de gevangenis, beloven de uitslag hoe dan ook te erkennen en een dag later zijn ze dat alweer vergeten.
De rust is (relatief) terug in het land, de mensen opgetogen. Hoewel rust, Bangladeshi maken graag veel geluid, met name als ze in een omgeving met anderen zijn (altijd). Op zich zijn ze rustig en bedeesd, maar er is gewoon altijd geluid en herrie, elke verkeersdeelnemer behalve de voetgangers, produceren geluid, schreeuwend en toeterend laat men met draaiende motors weten dat de bus over een half uur vertrekt (dit gedurende de meestal vooraf onbekende wachttijd). Maar nu de verkiezingspropaganda verdwenen is, blijven de moskeeen over en die vallen qua geluid versus aantal moskeeen best mee.
Van die opgetogen bui van de mensen hier hebben we gebruik gemaakt door op zoek te gaan naar 2 fietsen. Die zijn hier niet te huur, dus is het zaak om Bangladeshi zo gek te krijgen dat ze hun eigen fiets willen verhuren. Ben heeft hierin zendingswerk verricht en we hebben een dag lang op 2 stationsfietsen in de omgeving van Bogra gefietst, Erg prettig vervoermiddel, aangezien het land vlak is. We zijn door 4 dorpjes gefietst, de mensen lopen dan echt uit, zoiets maken ze nooit mee. Uberhaupt niet dat een westerling (=rijk) fietst, en dan je vrouw laten fietsen is bijkans stijlloos. De Bangladeshi zien er wel de humor van in, Karin hoopt dat ze vrouwen op een idee brengt...moeten er alleen damesfietsen op de markt gebracht worden ivm hun gewaden.
Waarschijnlijk gaan de meeste Bangladeshi, er zijn er nog maar weinig met een fiets, niet de overstap naar fietsen maken. Dit is zorgwekkend in een land, waar er enorm veel luchtvervuiling is door de stinkende vrachtwagens, bussen, tuktuks, houtvuurtjes etc. Fietsen is voor loosers, een brommer of motorbike, dan ben je cool. We hebben t in andere Aziatische landen al gezien, dat de straten dichtgeslibd zijn met die krengen...
De dorpjes, bereik je door af te slaan van een hoofdweg en veelal via onverharde paden te bereiken. de dorpjes zijn in en na de regentijd bijna compleet van de buitenwereld afgesloten. Nu, in de droge winterperiode, zijn mensen druk met het bewerken van het land en de oogst binnen halen. Als het water maar iets gezakt is, gebruiken de mensen elke cm om weer iets in te zaaien, ook aan de randen vanr ivierbeddingen, of gewoon IN de rivieren zelf.
Volgens de cijfers gaan 6 miljoen kinderen niet naar school en die werken gewoon met de gezinnen mee. Eeerlijkheidshalve denken wij dat het om veel meer kinderen gaat, je ziet ze overal werken, in de shopjes, op het land etc. Het zijn er veel, heel veel. Zorgwekkend, want op deze manier ontwikkelen ze zich niet en blijven ze arm. Het land is zo duidelijk verdeeld in arm en rijk. Geld maakt hier rijk, armoede maakt arm...
Die dorpjes lijken klein, een huisje of 20 schatten wij zo in. Het blijken er al snel 120 te zijn met 650 inwoners. Dit werd ons verteld door een eigenaar van een shopje, die ons uitnodigde voor een een kopje cha (thee),zoals geberuikelijk stond er ineens 80 man om ons heen (de foto's zullen we jullie helaas nooit kunnen laten zien).
Ook hier weer de terugkerende zinnetjes:
Wats jor Kantrie? Hollant
Wats jor neem? Ben - Karin
Hauw lon joe in Bangladesh? 2 weeks
Wai jor in Bangladesh?Ielexion? Tourist
Wats jor rielezionsjip? Husband - wijf (sorrie dat we jullie geen uitnodiging hebben gestuurd, het overviel onszelf ook nogal).
Een onwaarschijnlijke hoop dat we tenminste nog het SD-kaartje van de camera terug zullen krijgen, maar we gaan zo maar even kijken op het politiebureau.
Fijne nieuwjaarsdag allemaal!
groeten
B& + K@
De beste wensen voor 2009!
Hopelijk is jullie jaar beter begonnen dan dat van ons. We maken het goed hoor (behalve een onbekend beestje dat het bed van Karin aanvrat en een rat in de badkamer van een sjiek hotel waar we nu vertoeven en ze hier niets aan O&N doen), maar 150 meter voor dit internetcafe, waar we de foto's wilden gaan uploaden voor het geval: je weet nooit wat er met een camera kan gebeuren, is zojuist de camera uit de zak van Karin gestolen! Door een mannetje, dat zich opzichtig in de boezem van Karin wrong, die boos werd en stond te schelden, en zich in luttele seconden realiseerde dat ze er nog stond, mannetje weg inclusief fototoestel! Daaaaaag 2 weken schitterende foto's van Bangladesh, en dat zo dicht bij het punt dat we ze wilden veiligstellen. Erg zuur, maar je doet er weinig aan. Er was een jongen die weet wie ik bedoelde en agenten zijn nu zoeken (geen idee wat we ons daarbij moeten voorstellen). We moeten over een uurtje terugkomen. De Bangladeshi zijn op zich heel erg aardig, ze proberen je te bedonderen als je iets koopt, maar stelen is not done, ook zij zijn behoorlijk verontwaardigd, maar dat helpt ws niets.
Goed, wat hebben we verder meegemaakt?
De verkiezingen zijn achter de rug, schijnen rustig en eerlijk te zijn verlopen (slechts 1 dode, tig mensen opgepakt met bommaterialen, en ivm stemmen kopen) en het resultaat: monsterzege voor de bootpartij en een boze andere partij die de uitslag oneerlijk vindt. Zo blijft wat was, die partijleidsters van de 2 grote partijen zijn nog maar kort uit de gevangenis, beloven de uitslag hoe dan ook te erkennen en een dag later zijn ze dat alweer vergeten.
De rust is (relatief) terug in het land, de mensen opgetogen. Hoewel rust, Bangladeshi maken graag veel geluid, met name als ze in een omgeving met anderen zijn (altijd). Op zich zijn ze rustig en bedeesd, maar er is gewoon altijd geluid en herrie, elke verkeersdeelnemer behalve de voetgangers, produceren geluid, schreeuwend en toeterend laat men met draaiende motors weten dat de bus over een half uur vertrekt (dit gedurende de meestal vooraf onbekende wachttijd). Maar nu de verkiezingspropaganda verdwenen is, blijven de moskeeen over en die vallen qua geluid versus aantal moskeeen best mee.
Van die opgetogen bui van de mensen hier hebben we gebruik gemaakt door op zoek te gaan naar 2 fietsen. Die zijn hier niet te huur, dus is het zaak om Bangladeshi zo gek te krijgen dat ze hun eigen fiets willen verhuren. Ben heeft hierin zendingswerk verricht en we hebben een dag lang op 2 stationsfietsen in de omgeving van Bogra gefietst, Erg prettig vervoermiddel, aangezien het land vlak is. We zijn door 4 dorpjes gefietst, de mensen lopen dan echt uit, zoiets maken ze nooit mee. Uberhaupt niet dat een westerling (=rijk) fietst, en dan je vrouw laten fietsen is bijkans stijlloos. De Bangladeshi zien er wel de humor van in, Karin hoopt dat ze vrouwen op een idee brengt...moeten er alleen damesfietsen op de markt gebracht worden ivm hun gewaden.
Waarschijnlijk gaan de meeste Bangladeshi, er zijn er nog maar weinig met een fiets, niet de overstap naar fietsen maken. Dit is zorgwekkend in een land, waar er enorm veel luchtvervuiling is door de stinkende vrachtwagens, bussen, tuktuks, houtvuurtjes etc. Fietsen is voor loosers, een brommer of motorbike, dan ben je cool. We hebben t in andere Aziatische landen al gezien, dat de straten dichtgeslibd zijn met die krengen...
De dorpjes, bereik je door af te slaan van een hoofdweg en veelal via onverharde paden te bereiken. de dorpjes zijn in en na de regentijd bijna compleet van de buitenwereld afgesloten. Nu, in de droge winterperiode, zijn mensen druk met het bewerken van het land en de oogst binnen halen. Als het water maar iets gezakt is, gebruiken de mensen elke cm om weer iets in te zaaien, ook aan de randen vanr ivierbeddingen, of gewoon IN de rivieren zelf.
Volgens de cijfers gaan 6 miljoen kinderen niet naar school en die werken gewoon met de gezinnen mee. Eeerlijkheidshalve denken wij dat het om veel meer kinderen gaat, je ziet ze overal werken, in de shopjes, op het land etc. Het zijn er veel, heel veel. Zorgwekkend, want op deze manier ontwikkelen ze zich niet en blijven ze arm. Het land is zo duidelijk verdeeld in arm en rijk. Geld maakt hier rijk, armoede maakt arm...
Die dorpjes lijken klein, een huisje of 20 schatten wij zo in. Het blijken er al snel 120 te zijn met 650 inwoners. Dit werd ons verteld door een eigenaar van een shopje, die ons uitnodigde voor een een kopje cha (thee),zoals geberuikelijk stond er ineens 80 man om ons heen (de foto's zullen we jullie helaas nooit kunnen laten zien).
Ook hier weer de terugkerende zinnetjes:
Wats jor Kantrie? Hollant
Wats jor neem? Ben - Karin
Hauw lon joe in Bangladesh? 2 weeks
Wai jor in Bangladesh?Ielexion? Tourist
Wats jor rielezionsjip? Husband - wijf (sorrie dat we jullie geen uitnodiging hebben gestuurd, het overviel onszelf ook nogal).
Een onwaarschijnlijke hoop dat we tenminste nog het SD-kaartje van de camera terug zullen krijgen, maar we gaan zo maar even kijken op het politiebureau.
Fijne nieuwjaarsdag allemaal!
groeten
B& + K@
-
01 Januari 2009 - 10:08
K@:
owwwwwwwwwwwwwwwww wat een happy end! In deze chaos is de camera teruggebracht!!!!! Dit dankzij die jongen die in een shopje had gezien welke man zich zo tegen Karin aandrong en toen wegglipte. hij is meeggegaan naar de police, en heeft het verhaal uiteengezet en hij bleek te weten waar de dader ongeveer zou wonen (in welke wijk)...Nadat we bovenstaande hebben getikt, moesten we nog een 3 kwartier wachten. Tijdens het wachten werd er een man geboeid binnengebracht door 5 agenten. karin dacht 'm te herkennen, maar hij had andere kleding aan. Al met al hadden we afscheid genomen van de camera en de mooie foto's en probeerden maar met deze teleurstelling om te gaan en wat grapjes te maken.
Plots waren daar 5 agenten met de camera!!! Hoe ze m terug hebben gehaald is onduidelijk, ze gaven ook daar geen tekst en uitleg over, maar super wonderlijk en fijn is het wel! Alle foto's zijn er nog, we gaan ze snel uploaden en plaatsen dan een link zodat jullie ze ook kunnen zien! We hebben de jongen die ons heeft geholpen een financiele beloning gebracht, die hij in 1e instantie niet wilde aanpakken...
Al met al is het jaar tumultueus maar alsnog goed begonnen :D -
01 Januari 2009 - 11:18
Suzanne:
Hoi K@ + B&
jullie ook alvast een heel goed nieuwjaar gewenst. Die bruiloft vieren we wel als jullie weer terugkomen!
Wat fijn dat het goed gekomen is met die camera. Dat je in zo'n arm land en zoveel chaos dat mag overkomen is toch best bijzonder. Ook dat zo'n jongen jullie beloning niet eens aan wilde nemen, terwijl je zeker weet dat hij het goed kan gebruiken. Ik ben erg benieuwd naar de foto's, ik kan me er eigenlijk niet echt een voorstelling van maken hoe het er uit ziet daar.
Wij hebben hier een goede en rustige jaarwisseling gehad. Ik hou jullie berichten goed in de gaten en kijk uit naar de foto's....
liefs Suzanne -
01 Januari 2009 - 11:19
Aukje:
Gelukkig nieuwjaar! -
01 Januari 2009 - 12:35
Michelle:
Met recht een GELUKKIG nieuwjaar. Fijn dat jullie de camera terug hebben. -
01 Januari 2009 - 12:51
Bianca :
Jullie ook een gelukkig nieuwjaar gewenst!
Net met Suzanne de foto's bekeken. Schokkend om te zien hoe de mensen daar leven....en zoveeeeeel mensen. Ik kan me voorstellen dat je ook wel naar rust verlangt.
We vragen ons alleen af of Karin ook in Bangladesh is....Ben komt veelvuldig in het beeldmateriaal voor maar van Karin is geen spoor te bekennen. (of zit ze verstopt in een burka?!)
Grappig dat er een school is vernoemd naar Ben.
Goede reis alvast naar India, en tot het volgende berichtje.
Bianca -
01 Januari 2009 - 14:11
Jan En Edith:
Heeeel fijn dat jullie de camera teruggekregen hebben. Super ! We zullen nu binnenkort vast ook van de foto's van Karin kunnen gaan genieten. (sta je daar wel op trouwens ?) We hebben ook genoten van de enorm mooie verhalen die jullie hebben opgetekend.
Vanuit een zeer schaats/ijsrijk Kamerik wensen wij jullie nog een heel goed vervolg van jullie reis.
Liefs, Edith en Jan -
01 Januari 2009 - 14:36
Marjo En Joep:
Allereerst een heel gezond en goed 2009 toegewenst.
Wat een belevenis, we hebben met verbazing zitten kijken naar jullie foto's. (geluksvogels dat jullie je camera terug hebben)
Wat een mensen en wat een kleuren, maar ook wat een armoede. Het lijkt wel of alles in overvloed is, behalve geld. Geniet nog van jullie reis en we kijken weer uit naar het volgende bericht. -
01 Januari 2009 - 16:29
Inkie:
Gelukkig nieuwjaar!! Wel vreemd denk ik dat het zo geruisloos is overgegaan? Misschien zijn jullie er ook helemaal niet mee bezig daar!
Wat een ontzettende mazzel hebben jullie gehad, was echt zo'n oeps...ojee actie K@!! Weet nog wel dat je in Luang Prabang (weet niet zeker of het daar was) je fototoestel in een restaurant had laten liggen en toen waren ze zo aardig om m achter de bar te leggen!
Nou goed oppassen!
Heel bijzondere foto's hebben jullie gemaakt, mooie kleuren hebben de gewaden van de vrouwen, in tegenstelling tot de vrij donkere kleding van de mannen, vooral op de foto met die demonstratie kan je dat mooi zien!
Nou ik kijk uit naar de foto's die jullie nog gaan maken en natuurlijk naar alle levendige verhalen!
liefs ing -
01 Januari 2009 - 21:03
Jeannette:
Van Wilma, Jos, Peter, Syheyla, Gerard en Jeannette heel fijn nieuw jaar vanuit Brussel!!
Super dat jullie camera terug is en geweldig verhasal, dit vergeet je nooit meer!!!!!!
dikke kus, Jeannette -
02 Januari 2009 - 09:50
Maris:
Hej wat een prachtige verhalen, wat een toestand en wat een lol kun je er hopelijk achteraf om hebben.
Ik wens jullie heel veel geluk en liefde voor 2009!
Liefs Maris -
03 Januari 2009 - 14:20
Henk En Truus:
Hoi Karin en Ben,
Heel gelukkig nieuwjaar gewenst.
Henk en Truus -
05 Januari 2009 - 07:43
Cees:
Gelukkig nieuwjaar!
Hé wat vervelend nou van die camera.
Hoe warm is het nu helemaal, daar in het 'koude' noorden?
Liefs,
Cees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
