Bewegende bedden (ehhh, t was gèèn waterbed...)

Hallo allemaal,

Over de titel later meer (neem eerst maar even iets te eten op een nuchtere maag trek je dit anders niet)

De inkt van ons vorige reisverslag hier in Bangladesh was nog niet droog, toen er een immens grote demonstratie ontsprong in de straat van ons hotel. Het was van 1 partij, wij noemen het de rijstpartij (er is ook een door ons genoemde bootpartij, pottenpartij, ladderpartij, dit zijn icoontjes voor de mensen die analvabeedt zijn). Er zijn aantallen van meer dan 50.000 mensen genoemd, en ook vrouwen liepen mee! Een waanzinnige t*ringherrie, voor het eerst dat we veel blije en dansende mensen zagen. Men heeft hoop op verbetering...en wij hebben nog maar even de stemwijzer gedaan (te vinden op: www.stemwijzer.bd).

Goed, 1 dag voor de verkiezingen zijn we om 05.00 opgestaan en zaten op 06.00 in de bus naar Bogra, een busrit van 400 km, die ongeveer 9 uur geduurd heeft.

De busrit begon met mist, daar hebben ze hier heel veel van, lastig voor het volk, maar prachtig om te zien; palmen en bananenplanten in de mist, hutjes, schimmen op het land, maar soms ook echt teveel mist. Zicht < 20 meter is geen uitzondering en legt tot ver in de ochtend vaak veel plat, of beperkt het leven.

Als de mist weg is, zie je het leven in al zijn facetten vanuit de bus aan je voorbij trekken. We zijn door een enorm agrarisch gebied gereden, grote rijstplantages (die de helft van het jaar niet in gebruik zijn omdat het land dan onder water staat), bananenplantages, maar ook veel koolsoorten die er worden verbouwd (wij denken mede voor de export).
Ook zagen we veel kleine dorpjes met marktjes, wat verder opvalt is dat de mensen hier oude koelkasten aan het slopen zijn (het is hier 1 grote milieustraat, volgens ons zitten daar giftige stoffen in), van poep van vee worden hier pannenkoeken gemaakt of op stokjes geregen en in de zon te drogen gelegd of aan bomen of muurtjes geplakt (deze dienen als brandstof voor het vuur). Ze receyclen niet alleen 'poep', maar ook de verpakking waar je je eten in krijgt bestaat uit gelijmde blaadjes strafwerk (schriften), kranten, servetjes zijn ook stukjes krant etc.

Zodra de bus even stil staat, of bijna stilstaat springen er allerhande verkopers in de bus om hun etenswaren te verkopen. Ze rijden rustig 10 km mee, en pakken terug weer een andere bus. Zo leer je weer wat andere dingen eten, ook hele pittige Diny.
Dit spoel je dan weer weg met verantwoord drinkwater, veelal uit de rivier (Indiagirls: de Ganges stroomt na Varanasi nog een stukje verder, dus dan weet je wel hoe goor dat is).

Veel drinkwater hier is vervuild met giftige stoffen, ook door de productie van onze H&Mkleding of kleren van de WE (Ben zag ineens een Bangladeshi met ZIJN trui lopen, die hij in Utrecht gekocht dacht te hebben), wordt gewoon geloosd in de rivier. Alleen al door arsenicum in het water komen er per jaar meer dan 250.000 kinderen om het leven.

Dan dus toch maar flessen water...Tot onze verbazing, zit in gebottelde, zogenaamde verantwoorde flessen OOK aresenicum maar ook lood, Cadmium, te hoge nitraatwaarden, en cyanide (klinkt ook vies). Dit alles onder de noemer: Pure Driking Water...kortom, of je je mond nu verbrandt aan het lekkere pittige eten of je slokdarm anders laat oplossen, t maakt niet uit (en hebt ook weinig andere keuze).

Goed, in Bogra met een fietsriksja naar t centrumpje (nog geen 100.000 inwoners) en met t oog op de verkiezingen gekozen voor een hotel in een rustig straatje. Een kamer voor 3 dagen uitgekozen met eigen balkonnetje op t zuiden, tv om de actualiteiten te kunnen volgen. Goed, het was best aan de prijs ( 4 euro per nacht voor 2 personen, niet lachen, dit is hier behoorlijk duur), maar wat was het goor!!! Het was een soort spookhotel, met wapperende gordijntjes, deuren die opengebroken zouden zijn, niet onwaaschijnlijk dat er 's nachts ratten over de gang zouden rennen en heul heul erg stoffig.

Maar goed, door dat stof, zouden we ons wel heen bijten en we hadden wat extra lakens gevraagd om de ranzigheid van de matrassen niet te zien (ze slapen hier standaard zonder lakens, en na het uitchecken van gasten worden de hoezen om de 'dekbedden' niet verwisseld (soms maanden niet denken we). Hier zijn we al aan gewend, dus daar stap je met een diepe zucht wel overheen.
De altijd aparte bedden zijn soms best breed genoeg om met z'n 2tjes in te vertoeven, en de bedden bleken toch wel behoorlijk hard, optimistisch besloten we de matrassen van beide bedden op 1 bed te leggen. Na het wegtrekken van het matras schrokken wij, en met ons nog zeker 20 kakkerlakken, zich rot van deze ongebruikelijke actie!

Binnen een half uur, zaten we in een ander hotel (met z'n 2-en 2.50 euro per nacht, en op t eerste zicht geen kakkerlakken) en hebben we de manager meegenomen naar onze kamer en onder zijn ogen het 2e matras omhooggetrokken. Zou hij werkelijk oprecht verwonderd geweest zijn?

Vandaag was het ElectionDay, en wij met ons gezonde verstand, hadden niet eens met de bus kunnen reizen :D De overheid heeft het hele land platgelegd, enkele eettentjes en kapperszaken zijn open, voor de rest is het doodstil en hangt er een serene rust, rijden nauwelijks auo's, geen tuktuks, en een handjevol fietsriksja's. Een verademing, maar tegelijkeretijd bizar. Het viel ons mee dat we nu wel kunnen internetten eigenlijk (denk dat ze die shopjes vergeten zijn, het zijn er maar enkele). Maar na al die overtollige decibellen is het nu echt even vakantie, met zo'n stille dag.

De stemlokalen (waar we vanmorgen rijen wachtenden mensen in hun mooiste kleren hebben gezien) zijn nu 2 uur gesloten. Groepjes mannen zien we bij theestalletjes zachtjes met elkaar praten. We gaan het vanavond maar eens afwachten... We hebben BBC-world, en de afgelopen dagen ook Al Jazeera, en volgen daarmee ook de situatie in Israel (afschuwelijk) en India en Pakistan (spannend).

Ow ja, het schiet ons ineens te binnen. Jullie weten het nog steeds niet, maar Ben en Karin (wij dus) zijn getrouwd!
En Ben heeft er 3 kinderen bij verzonnen, 1 jongen (heel goed) en 2 dochters (daar kun je niets aan doen).
Dit is de eenvoudigste manier om geaccepteerd te worden en geen verdere vragen te krijgen. (Niemand heeft ons gevraagd waar die kinderen trouwens nu zijn, en als zij het al niet weten, dan weten wij t ook niet).

Goed, wij 'vieren' Oud en Nieuw in Bogra, en vertrekken vrijdag naar Dhaka waar vandaan we zaterdag naar India (Delhi) vliegen.

Wij wensen jullie een fijne en gezellige jaarwisseling.
Wij gaan nu weer verder met electionobservertje spelen...