Leuker kunnen we het niet maken...

Hallo allemaal,
We zijn in Bangkok en kunnen weer vrij internetten! Helaas wat zieken en valpartijen aangetroffen in de mailbox; knappen jullie maar snel weer op! Ook is er weer mobiel bereik en binnen twee uur is K@ al gebeld door de Belastingdienst! We weten niet hoe het regime in Nederland ZO snel op de hoogte kon zijn dat we onze uitreisbelasting in Birma hebben voldaan? Of zijn we nu paranoia aan het worden en is niet elk land een dictatuur?

We hebben er eigenlijk niets over geschreven toen we in Birma waren, maar het is vreemd om in zo'n land rond te reizen. Het is ook moeilijk om even in een paar zinnen uit te leggen wat het probleem hier is. In het dagelijks leven merk je namelijk op het oog niets van een dictatuur of onderdrukking. Het land is net zo rijk/arm als andere omliggende landen hier in de buurt, terwijl Birma rijk is aan grondstoffen en eigenlijk het rijkste land had kunnen zijn als daar goed mee omgesprongen zou worden.

Als je beter kijkt zie je er als leek meer van, en wat dan opvalt is het verschil tussen arm en rijk. Het verschil tussen arm en rijk is precies de tweedeling; Regime = rijk inclusief alle generaals en de omgevingen van 'overheidsgebouwen' die niet voor openbaar gebruik zijn voor burgers zien er goed onderhouden uit en ze rijden in grote auto's etc. Dan laten we de rijke chinezen die hier t land aan t overnemen zijn, doordat ze de Birmese nationaliteit kunnen kopen, en vervolgens van alles opkopen maar even buiten beschouwing.
Birmezen zijn een mengeling van Indiers, Chinezen en Birmanen. Daarnaast zijn er veel etnische groepen wat leidt tot een wonderlijke smeltkroes. Er zijn mogelijk 100 verschillende etnische groepen (en talen) en deze willen het liefste allemaal een eigen staat, wat hoe dan ook erg ingewikkeld is, ook als Birma een democratisch land zou zijn.

Na de opstanden van 8-8-88 heeft het regime de naam Birma vervangen door Myanmar (het Birmese woord voor Birma). Birma was de naam die de Britten introduceerden toen het land een kolonie werd. Veel Birmezen vermijden het gebruik van de naam Myanmar, als kleine daad van verzet. Aung San Suu Kyi, leidster van de democratische partij is na de verkiezingen (de laatste waren in 1990) zonder proces door de junta onder huisarrest geplaatst. Haar geweldloze campagne voor democratie en mensenrechten zou staatsgevaarlijk zijn. Aung San Suu Kyi geeft de onderdrukking een gezicht naar buiten.

De laatste jaren zijn de (economische) sancties aangescherpt om het regime in beweging te krijgen. Met name de textielindustrie is daardoor getroffen. Bedrijven en landen willen niet in verband gebracht worden met een land waar economie of zelfverrijking voor de naleving van mensenrechten gaat. Echter zijn de grote oliemaatschappijen wel actief in Birma. Deze bedrijven voorzien het regime van miljarden en de gewone bevolking komt alleen maar verder in de purree.

Moet je wel op vakantie gaan in zo'n land? Die vraag hebben wij ons natuurlijk vooraf ook gesteld, en Ben al enkele jaren eerder. Het is afschuwelijk dat er mensen onderdrukt worden, ingezet worden voor dwangarbeid bijvoorbeeld om die nieuwe weg naar die nieuwe hoofdstad aan te leggen, of weer een vliegveld te maken?
Help je de bevolking door dan weg te blijven?
Help je de bevolking met economische sancties?

Wij denken van niet; het regime komt toch wel aan geld; bijvoorbeeld door de enorme hoeveelheid teakhout. De illegale houtkap hebben ze 'gelegaliseerd' met een vet contract met China en Thailand. Het laatste land heeft sinds enige jaren de eigen houtkap gestaakt, dus haal je t gewoon bij de buren. In de omgeving van het Inle Lake, was het duidelijk zichtbaar; een vreselijke kaalslag op de bergen/heuvels. Zo verkoopt de overheid van alles wat ze eigenlijk zelf ook goed kunnen gebruiken voor hun eigen burgers; denk bv aan energie etc.

Helaas ontkom je er niet aan dat ook ons geld dat we hier hebben uitgegeven voor een deel naar het regime gaat. Je hebt je uitreisbelasting 10 dollar pp, 10 dollar toegang Bagan, 3 dollar Inle lake etc. We hebben zo goedkoop mogelijk gereisd, daarmee voorkom je dat je in staatshotel terecht komt en besteed je je geld aan lokale families. Daarnaast hebben we ons geld zoveel mogelijk gespreid geprobeerd uit te geven; dus niet steeds eten of drinken bij dezelfde familie; een fiets huur je niet bij t guesthouse maar bij een andere fietsenverhuurder etc etc. een aantal touristische dingen niet gedaan/tempels niet bezocht omdat je daarvan weet dat het geld 1 op 1 naar de junta gaat.

We kunnen nog wel even doorgaan met voorbeelden en in 1 alinea uiteenzetten of het wel of geen goede keuze is; lukt eigenlijk gewoon niet. Feit blijft dat het vreselijk is; dat mensen niet over politiek durven te praten; altijd bang dat de muren/je buren/voorbijgangers oren hebben. Eigenlijk was alleen de taxichauffeur bij machte en bereid om uitzichzelf er iets over te zeggen; hij verwacht voorlopig bv geen verkiezingen; de junta wil die namelijk helemaal niet (de vorige hebben ze verloren met 80% van de stemmen en de uitslag genegeerd). Hij zegt dat Europa er iets aan kan doen; maar wat? Van de omliggende landen hebben de locals in ieder geval geen hoge pet op en verwachten ze niets. China noemde hij zelfs 1 van de grootste bedreigingen.
In ieder geval reageren de meeste Birmezen ontzettend blij; en ons standpunt is dat we op die manier kunnen laten zien dat we het volk niet vergeten zijn, al is het een druppel op de gloeiende plaat. Het land is prachtig; ondanks de armoede en de omstandigheden. Het land bezit ontzettend veel mooie pagodes en een ontzettend vriendelijke bevolking.

We hebben de laatste dagen in Yangon ons nog steeds prima vermaakt. We hadden een betere terugreis. Dit keer een bus met airco, waardoor iedereen, vooral de Birmezen (maar ook wij)zich moeten wapenen tegen de kou (de airco verzorgt een temp van ongeveer 15 graden in de bus en blaast de hele tijd stevig door. We hebben rond middennacht een aanrijding gehad, vermoedelijk met een persoon. Opmerkelijk; want het verkeer is super voorzichtig en respectvol voor elke weggebruiker. K@ durft zelfs voorin te zitten en is geen moment bang....de meesten van jullie weten dat dat wat wil zeggen :) Maar die aanrijding was wat minder fraai. Misschien hebben we een persoon tegen de ruit gehad en vervolgens tegen de zijkant van de bus? Het duurde even voordat we stil stonden; en gelijk gingen er mensen in paniek naar buiten. Er was flinke schade aan de ruit van de bus; maar niemand wilde iets tegen ons zeggen. Een vreselijk idee dat mogelijk een (dronken) persoon kans heeft gezien tegen de bus te lopen (of eerst tegen de vrachtwagen van de andere rijrichting)...we weten t niet. :(

In Yangon hebben we een kijkje genomen in de haven en zijn ook weer geschrokken van wat we daar hebben gezien. Mannen die als mieren achter elkaar de boten laden en lossen en zakken van 50 kilo dragen. Sommige dragen 2 van zulke zakken; dus dat is 100 kilo, en dat terwlijl ze misschien zelf nog geen 50 kg wegen.Als het kastenstelsel van India hier zou bestaan, zijn dit de door niemand gewaardeerde paria's. Als we hen groetten werden ze helemaal blij, en oprecht verbaasd over dat kleine beetje aandacht. te genant ook om er foto's van te maken; we zagen een mannetje gitzwart van de zakken met kolen die hij de hele dag droeg met een Unicef tas....

Inmiddels zijn we in Bangkok. Nog 1 dagje met warm weer te gaan. We kunnen vast weer wennen aan blanke mensen en verbazen ons over de types die hier in het Backpackersoord rondlopen. :D We hebben ons de afgelopen 4 weken prima vermaakt; we zouden nog makkelijk een langere tijd op reis kunnen blijven! Bijzonder is dat we dat in 2011 kunnen gaan doen! Een prachtig vooruitzicht! :D

Vrijdag; even voor middennacht vliegen we richting Amsterdam; om zaterdagochtend daar aan t komen. In t weekend zullen we een link maken naar een webalbum voor de foto;s...
In ieder geval super leuk dat jullie zo meegelezen en meegeleefd hebben!
Liefs
Ben en karin