Mooi (bl)eiland

Hello,

We zijn alweer aan het werk deze week, maar het laatste reisverslag dat we nog graag willen plaatsen zal bestaan uit een aantal algemene zaken die ons is opgevallen in de 3 weken dat we in Sri Lanka waren en eindigen met ons voortreffelijke luxe verblijf in Colombo.

Dan gaan we toch even terug naar onze aankomst in Colombo. Na de visumperikelen en de benodigde stempels, kwamen we in een soort witgoedstraat terecht. Waren wij nou gek aan het worden, een vaatwasser, wasmachine of kooktoestel past toch niet in je koffer en dat zeker niet na aankomst??? Maar net als een deel van de bevolking van de Filipijnen woont ook een deel van de Sri Lankanen niet in eigen land. Voornamelijk in het Midden-Oosten vinden zij werk dat beter betaalt, soms niet onder de beste omstandigheden, maar het brengt wel geld op. Bij thuiskomst in Colombo kopen zij dan van het verdiende geld witgoed voor hun familie en laten dit vanaf the aiport verzenden.

Waar men altijd Thailand het land van de glimlach noemt, hebben wij het idee dat die smile in Sri Lanka veel vaker is waar te nemen. Zeker als je wat van de toeristische trekpleisters vandaan bent, zwaaien en lachen mensen spontaan als ze je zien, zelfs ook als ze een glimp van een westerse reiziger opvangen in een trein vanuit een rijstveld of theeplantage wordt er gezwaaid. Ook is men graag in voor een kort babbeltje als de taal het toelaat. Het is ons opgevallen dat er redelijk (goed) Engels gesproken wordt in het land. En Blij- of (bl)-eiland....natuurlijk heeft niet iedereen het even breed, maar we hebben maar enkele lemen hutjes gezien en we zijn onder de indruk van het ontwikkelingsniveau van Sri Lanka. Dit komt voor een deel ook omdat de oorlog gelukkig over is. Jarenlange burgeroorlog met Tamil Strijders heeft dit land parten gespeeld. Duizenden doden zijn gevallen, bij aanvallen van het leger, maar ook bij zelfmoordaanslagen. Als toerist merk je er eigenlijk vrij weinig van.

We hebben wel begrepen dat de mensen die in dienst zijn bij het leger juist nu worden ingezet voor infrastructurele projecten en ontwikkelingen. Het leger ontmantelen durft men kennelijk (nog) niet en dus wordt ten dienste van alle inwoners nu geïnvesteerd in heel Sri Lanka.


Wat wij nogal opmerkelijk vonden (vanuit onze hokjesgeest) is dat we in hindoetempels dikwijls een Buddhabeeld aantroffen in een speciale subtempel en vaker nog, zagen we beelden van hindoegod Ganesha in buddhistische tempels of meteen naast de ingang.
Na toch redelijk wat reiservaring, snappen we het dan toch nèt niet helemaal meer. Die vraag wel eens neergelegd bij locals.
Ben heeft begrepen dat het hindoeïsme ouder is dan het buddhisme. Er wordt gezegd dat via reïncarnatie, wedergeboorte, een hindoegod als Buddha op aarde is teruggekeerd, dit rechtvaardigt in Sri Lanka het plaatsen van Buddhabeelden in hindoetempels. Of dit de juiste uitleg is, daar zijn we niet zeker van, het zorgt in ieder geval voor een kleurrijk geheel.

In het begin moesten we qua non-verbale communicatie wel (weer) even wennen aan het schudden met het hoofd, vanuit de kin, als men 'Ja' bedoelt. Het is een hele elegante manier van ja knikken, maar dan anders, die we ook vanuit India kennen, maar toch eerder lijkt op ons 'nee schudden'. Inmiddels kunnen we het zelf ook (weer) als we er goed bij nadenken. Maar het heeft een aantal keer tot wat misverstandjes geleid. Als we een bus aanhielden en de bestemming noemde, dachten wij dat die bus daar niet naar toe ging en deden een stap terug. Die bus bleef vervolgens wel staan wachten en de bus-boy keek ons dan niet begrijpend aan en dan dacht je OW jaaa…..en sprongen we alsnog snel de bus in. Maar als je een biertje bestelt, werd er ook zo geschud en dacht je dat ze geen bier hadden...en kreeg je het toch...grappig...

In eerste instantie denk je dat ze er niet zijn, pubs en slijterijen, maar schijn bedriegt.
De wine-shops en bars zijn het territorium van de man. Behalve Karin hebben we geen vrouw gezien daar. Opvallend is, zeker in die dranklokalen maar toch ook in de rest van de samenleving, dat er een soort kastenstelsel zichtbaar is. Het is in een dranklokaal slechts voor bepaalde mensen toegestaan in de bovengelegen zaal plaats te nemen.
Ook zien we dat Sri Lankaanse mannen naar een andere plek worden gestuurd zodat ons een zitplaats kan worden aangeboden, dit gebeurde soms ook in locale eetgelegenheden.
De wineshop is dikwijls een loket aan de straat, met heel veel tralies, waar vooral arme sloebers hun Arrack kopen (cocosnootwhiskey, smaakt totaal niet naar Malibu). De flesjes sterk spul worden meestal in porties van een half longdrinkglas in één teug naar binnen geklokt. De medewerkers die de drank verkopen, hebben zelfs horloges en sieraden af gedaan en achter slot en grendel opgeborgen, dat zagen we in een bar in Kandy. Dat zegt wel iets over de situatie, verkoop van drank is redelijk strak geregeld, niet toegestaan in de meeste supermarkten en eettentjes, er moet echt een licentie voor zijn en mag niet tijdens elke volle maan, Suikerfeest en zo nog wat meer van die dagen. Waar drank mag worden verkocht, verschijnen verslaafden die vooral de goedkoopste flesjes aanschaffen, die juist zeer gevaarlijk zijn (je schijnt van slechte drank blind te kunnen worden) voor hun toch al zo broze gezondheid.

Zeker omdat wij niet zo gewend zijn aan reizen in het hoogseizoen, verbaast het ons regelmatig backpackende gezinnen te zien, vaak met (erg) kleine kinderen. Zou zo'n kleine koter er plezier aan beleven om als een haring in een ton te worden vervoerd in een bus?
Onze busrit van Ella naar Unawatuna hebben we 190 van de 245 km genoten van een staanplaats, noem het wat minder comfortabel, mede door de talloze stops met in- en uitstappende mensen, die zich langs je weten te wringen. Een dergelijk gezin onderging een deel van de rit hetzelfde lot, lekker zweten samen, geen pretje en zorg maar dat je houvast hebt aan een stang boven je hoofd vanwege alle onverwachte acties van de chauffeur, ja op vrijwel elke bus zit zo'n maniak.

Na ons verblijf in Unawatuna, een surfers /backpackersoord, hebben we heerlijk genoten van het strand. Af en toe een snel overwaaiende regenbui, met name in de ochtend en we hebben een rustig niet toeristisch strandje gevonden, met een handvol bootjes die op het droge lagen en goed dienst deden als strandstoel. Op een enkele toerist en een Sri Lankaanse familie kwamen hier weinig mensen en hebben we aan de kust heerlijk gelezen en uitgerust.

Aan het slot van ons verblijf op dit eiland, kregen we uitvoerig inzage in het leven van Olof en Dana. De trein vertrok na een bus van Unatwatuna van Galle richting Colombo eindigde voor ons in Panadura (30 km onder Colombo) Daar werden we door Olof opgehaald waarna hij ons een rondleiding gaf door de Nienhuisfabriek waar hij CEO is. Nienhuis is van oudsher een timmerman uit Den Haag betrokken is geweest bij het ontwikkelen van Maria Montessori onderwijsmateriaal (voor de liefhebbers, klik hier: http://www.marcomprint.nl/cms/upload/koon/Artikelen2010/190_Montessori.pdf )

In deze fabriek wordt door circa 130 medewerk(st)ers gewerkt aan het fabriceren van leermiddelen voor Montessori-onderwijsinstellingen die geleverd worden over de gehele wereld (voornamelijk Europa). Een behoorlijk aantal bewerkelijke producten, die er kwalitatief hoogwaardig uitzien.
Op maat maken van hout is waar het productieproces begint, nadat hout uit het buitenland (Europa) is binnengekomen. We waren verrast door de ruime opzet van de fabriek en uit te voeren werkzaamheden en de arbeidsomstandigheden waar dit alles plaatsvond.
Om stagnatie van de productie te voorkomen is een noodstroomvoorziening van een aantal generatoren aanwezig. We keken onze ogen uit vanwege de precisie in het proces van onder andere de vele houtproducten. Zelfs voor rest- en afvalproducten is voorzien in een duurzame oplossing. Zaagsels en restanten worden geperst tot blokjes en deze worden gebruikt om ovens te verhitten in de bergen om thee te bereiden. Daarnaast is het bedrijf zeer betrokken bij de medewerkers en hun kinderen. Nienhuis bekostigt de onderwijskosten van de kinderen van de werknemers.

De laatste twee avonden waren we te gast in Soprano's, de karaokebar van Dana. Ontzettend leuk om haar passie en drive te zien. Met name de tweede avond (vrijdag) werd door de bezoekers uitbundig feest gevierd. Een mix van lokalen en een aantal westerlingen, waar de microfoon (ongemerkt) langs een flink aantal monden ging (om het voor iedereen leuk te houden zijn wij niet gestart met onze zangcarrière). De sfeer was veel meer ontspannen en ongedwongen dan door ons eerder was gezien in karaokebars.
Ook bezochten we andere bars, enkele daarvan zijn eigendom van Dana's familie.
Overal ontmoetten we kennissen van Dana en Olof, die erg gezien zijn, allemaal erg leuk om dit mee te maken.

Dit was een nieuwe ervaring in Sri Lanka, niet eerder in andere landen begaven we ons in soortgelijke bars met expats en rijkere locals. Karin had enigszins nagedacht over de kleding voor deze trip, want met slippers en shorts, normaal ons dagelijks kloffie, ben je nergens welkom!

De zorg en aandacht van Olof en Dana kende geen grenzen. Wat zijn wij in de watten gelegd!
Welke gastheer staat jou na een uur rijden om 05.00 uur 's ochtends op de luchthaven op te wachten?
Welke gastvrouw die tot in de nacht actief is in haar bar, staat vroeg in de ochtend klaar met een heerlijk ontbijt (en voortreffelijke diners met de meest uiteenlopende gerechten)?
Dat zijn maar een paar feitjes, het kon niet op.

Toen we onze tassen hadden ingepakt had Dana nog wat shopping gedaan, een paar kilo (!!!) met oa heerlijke spices, mango-chutney en zelfgemaakte sambol (sambal met kokos). Lovely!

We kijken nu al extra uit naar de 70e verjaardag van Annemiek in november, dan zien we ook Olof, Dana en dochter Sacha.
Ook daar kunnen wij blij van worden, net als van deze geweldige reis!

En dit zijn (eindelijk) onze eigen foto's. Helaas geen selectie zoals jullie van ons gewend zijn, dus verslik je er niet in als je er geen zin in hebt... na al het camera gedoe zijn we blij dat we een inhaalslag hebben kunnen maken, worden nu geupload, ook al zijn ze niet allemaal even mooi: https://accounts.google.com/ServiceLogin?hl=en_US&continue=https%3A%2F%2Fpicasaweb.google.com%2Flh%2Flogin%3Fcontinue%3Dhttps%253A%252F%252Fpicasaweb.google.com%252Flh%252Fsredir%253Funame%253D107358251491203674111%2526target%253DALBUM%2526id%253D6046770140363568337&service=lh2