Op bezoek bij Wim, in Tak
Door: B&
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
16 December 2009 | Thailand, Tak
Een busrit van 7 uur bracht me in Tak. Dat is een provinciehoofdstad met een kleine 25.000 inwoners. Het landschap is veelal vlak, met wat heuvels in de omgeving. Meteen naast de markt, die zijn overal, stroomt de Ping-rivier. Die is 400 meter breed, tenminste de houten voetgangersbrug is zo lang. Die brug wiebelt iets als je erover loopt. Af en toe een spijker die wat te hoog staat. Er liggen weinig krokodillen onder, dus van instortingsgevaar zal voorlopig geen sprake zijn.
Tak ligt op 420 km van Bangkok, op weg naar Chiang Mai, met ten westen Mae Sot, op 80 km, aan de Birmese grens, en landinwaarts 80 km naast Sukothai, de hoofdstad van het voormalige koninkrijk Sukothai.
Het is leuk om een beetje mee te krijgen hoe Wim zijn weg weet te vinden. Hij woont en werkt ruim 2 jaar in Thailand. Hij geeft engelse les aan leerlingen in het basisonderwijs via de vrijwilligersorganisatie V.S.O.
Buitengewoon knap hoe hij omgaat met de problemen die op zijn pad komen. Natuurlijk de taal, andere gebruiken, het verkrijgen van werkvergunning en visum, het gaat vaak niet zoals je het verwacht.
Het aanleren van boeddhistische trekjes is bijna een must. Maar het is ook hartverwarmend om te zien hoe de mensen in Tak hem opnemen in hun midden. Elke avond wordt er gegeten tegenover het huis in een soort plantsoentje, samen met de buren. Dat is een uurtje gezellig tafelen en Thais praten (ik niet hoor, ik eet lekker en maak daar wat geluid bij, dat hoort zo).
Er is ook een fietsclub. Zij hebben een eigen plek, twee tafels aan de oever van de rivier. Daar komt men samen om te praten te eten etc. Heel leuk, Wim fietst ook en dat wordt enorm gewaardeerd. De Thai zijn wat trots om hun mooie fiets te tonen, ik mocht een stukje rijden, maar de afmetingen wijken een beetje af.
Ik trek er telkens wat op uit, wandel wat in de prachtige omgeving van de Pingrivier. De regentijd is achter de rug, je ziet al eilandjes midden in de rivier ontstaan en vele zandplaten, het waterpeil zakt. Ik kan nog niet zien of men hier net als in de Mekong, die "nieuwe grond" ook weer gaat gebruiken voor het inzaaien van gewassen.
De decembermaand brengt hier net als in Nederland, koele nachten. Gelukkig zijn de Thai slim om daar op in te spelen. Zelf trekken ze een jas aan, maar ze vergeten ook niet de hond een trui aan te trekken, zo'n beestje vat toch kou als het kwik daalt naar een graad of 17.
Tak ligt op 420 km van Bangkok, op weg naar Chiang Mai, met ten westen Mae Sot, op 80 km, aan de Birmese grens, en landinwaarts 80 km naast Sukothai, de hoofdstad van het voormalige koninkrijk Sukothai.
Het is leuk om een beetje mee te krijgen hoe Wim zijn weg weet te vinden. Hij woont en werkt ruim 2 jaar in Thailand. Hij geeft engelse les aan leerlingen in het basisonderwijs via de vrijwilligersorganisatie V.S.O.
Buitengewoon knap hoe hij omgaat met de problemen die op zijn pad komen. Natuurlijk de taal, andere gebruiken, het verkrijgen van werkvergunning en visum, het gaat vaak niet zoals je het verwacht.
Het aanleren van boeddhistische trekjes is bijna een must. Maar het is ook hartverwarmend om te zien hoe de mensen in Tak hem opnemen in hun midden. Elke avond wordt er gegeten tegenover het huis in een soort plantsoentje, samen met de buren. Dat is een uurtje gezellig tafelen en Thais praten (ik niet hoor, ik eet lekker en maak daar wat geluid bij, dat hoort zo).
Er is ook een fietsclub. Zij hebben een eigen plek, twee tafels aan de oever van de rivier. Daar komt men samen om te praten te eten etc. Heel leuk, Wim fietst ook en dat wordt enorm gewaardeerd. De Thai zijn wat trots om hun mooie fiets te tonen, ik mocht een stukje rijden, maar de afmetingen wijken een beetje af.
Ik trek er telkens wat op uit, wandel wat in de prachtige omgeving van de Pingrivier. De regentijd is achter de rug, je ziet al eilandjes midden in de rivier ontstaan en vele zandplaten, het waterpeil zakt. Ik kan nog niet zien of men hier net als in de Mekong, die "nieuwe grond" ook weer gaat gebruiken voor het inzaaien van gewassen.
De decembermaand brengt hier net als in Nederland, koele nachten. Gelukkig zijn de Thai slim om daar op in te spelen. Zelf trekken ze een jas aan, maar ze vergeten ook niet de hond een trui aan te trekken, zo'n beestje vat toch kou als het kwik daalt naar een graad of 17.
-
16 December 2009 - 04:49
Karin En Ben .:
17 graden in de nacht... het is hier nu -4...Nu net, bij t ontwaken maar 10 graden in de huiskamer. Ik hoef nog net niet de laptopscherm te krabben van mijn aanvriezende adem.
Vanavond ga ik spulletjes pakken, en morgenavond hebik officieel vakantie :D
Ik zal mijn skisokken thuis laten... :) -
16 December 2009 - 06:45
Ton:
Klinkt gaaf, zo te lezen geniet je ervan maar ja dat is een open deur.
Groetjes uit een verr... landje dat op een koelkast lijkt.
-
16 December 2009 - 14:34
Wim:
Hoi Ben, je wandelt niet alleen, maar ook al aan het hardlopen geslagen.
Vandaag samen in de warmte gelopen. Dat was leuk,ging ook snel.
En een voordeel voor jou: met een tas die een stuk lichter is verder op stap!
-
16 December 2009 - 15:04
Edith:
Leuk dat je je draai alk weer hebt gevonden in het verre oosten. Wat betreft de hond met trui....onze Bink heeft ook een "jasje" aan met de kou! Nog 3 nachtjes slapen.... en dan samen op pad! -
16 December 2009 - 18:37
@:
Ben, toch niet stiekem aan het trainen voor Nijmgen? ciao -
17 December 2009 - 01:11
Suzanne En Bianca:
Hoi Ben,
fijn dat je goed bent aangekomen en al aan het inburgeren bent. Leuk dat je op deze manier ook een andere kant van Thailand leert kennen. Sofie is verheugd te horen dat de thaise hondjes goed verzorgd worden en niet in de thaise bamie belanden :-)
Geniet nog even van alles daar en voor je het weet is Karin ook daar en kan het andere avontuur gaan beginnen.
liefs van S&B
-
17 December 2009 - 10:52
Jan:
Fijn dat je al zo goed bent 'opgenomen' en de lokale gebruiken al toepast. Of deed je dat al ten delen ? Hoe dan ook, veel reisplezier verder. Wij lezen graag je nieuwe verhalen. Groeten, Jan -
17 December 2009 - 10:55
Jeannette:
Hoi Ben,
Nog even en je ziet je liefde op het vliegveld, als ze je kan vinden natuurlijk, want je schijnt je nog wel eens te verstoppen....
Vanuit een koud en totaal besneeuwd Nederland, die hondjes redden het hier nooit, heel veel plezier en dikke kus voor Wim!!
groeten, Jeannette -
18 December 2009 - 10:02
Inkie:
Nog 1 nachtje slapen!!! Dan is K@ weer gezellig ij je en gaat de grote reis beginnen!
Zo te lezen heb je je wel vermaakt in Tak!
Nou geniet er nog van!
liefs ing -
20 December 2009 - 18:19
Linda En Boudewijn:
Hai Ben,
We genieten erg van je verhalen, moeten zeggen dat het er erg koud is. Met -8c hier en een pak sneeuw voor de deur bijna een sauna dus!
groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
