Op pad in Midden Amerika, Guatemala (2)
Door: karin en Ben
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
19 December 2016 | Guatemala, Antigua
Vervvolg op eerder geplaatste reisverslag, dat niet volledig was vreemd genoeg. Lees hier verder voor het vervolg, en onderaan staat een linkje naar de foto's...
De 4 eeuwen oude Sint-Thomaskerk staat centraal in het marktgebied. Toen we de kerk in het oog kregen moest Ben aan de met bloemen versierde trappen van Soestdijk met koninginnedag denken. Op de trappen voor de kerk staan mensen tussen de bloemen voor de ingang te zwaaien met potten wierook (dat deden de lakeien van Juliana dan weer niet ...). Deze kerk en het offeren van voedsel is voor de Mayagod van de aarde.
Nu is er sprake van wierook bij de kerk, maar we zien in de ochtend en avond in de (berg)dorpen o.a. bij het meer forse rookpluimen van houtvuurtjes die als dekens over de dorpen hangen...niet echt frisse berglucht.
Via een ongelooflijk steile straat dalen we in chichi af naar een grote begraafplaats. Een afwisseling van metershoge kleurrijke betonnen bouwwerken en uiterst sobere minigraven. Bij een groot graf speelt een fanfare, de leden af en toe lachend, van een sombere stemming was geen sprake.
De volgende dag gaan we met de boot naar een ander plaatsje aan het meer om daar te overnachten. We slapen in San Pedro, waarin in de "lage stad" veel is gericht op (jonge) backpackers met spaanse taalcursussen, massages en andere 'broodnodig' vertier. Gelukkig slapen we iets daarbuiten, bij Playa Linda, vlak aan het meer.
Zittend aan de kant van het meer, slaan we het local leven gaande en zien we een aantal gebouwen onder water staan. Op één van de betonnen pilaren staat WIFI en dat zet ons aan het denken. Waarom staan die gebouwen onder water, wat doen de afgebroken dode bomen aan de waterkant daar? Het bevreemdt ons en we komen erachter dat sinds 2009 het waterpeil 2 meter is gestegen. Het meer Atitlán is pak 'm beet 18km bij 8 km breed... dat is ontstellend veel water in een meer dat van zichzelf al 300 meter diep is. Komt het door het kaaltrekken van een aantal heuvels, klimaatverandering, bebouwing? We horen later dat er misschien ook iets is veranderd in de onderwater afwatering naar grotten en spelonken (blokkade/verstopping). Zorgelijk voor de mensen, die al getroffen/gedupeerd zijn door deze waterstijging.
We kletsen wat met Australiërs die het allemaal niet zo serieus nemen en leggen hen (en onszelf toch ook) uit wat het effect is als zoiets in Nederland zou gebeuren. Utrecht @ See. Het is echt niet ondenkbaar.
via een prachtige busrit, laten we het meer van Atitlan achter ons en keren we terug naar Antigua, om vanuit daar door te reizen naar Honduras.
Voor de liefhebbers via deze link wat vakantiefoto's:
https://goo.gl/photos/Tb2rXWWd9BKJRyqt9
Groet,
Ben en Karin
De 4 eeuwen oude Sint-Thomaskerk staat centraal in het marktgebied. Toen we de kerk in het oog kregen moest Ben aan de met bloemen versierde trappen van Soestdijk met koninginnedag denken. Op de trappen voor de kerk staan mensen tussen de bloemen voor de ingang te zwaaien met potten wierook (dat deden de lakeien van Juliana dan weer niet ...). Deze kerk en het offeren van voedsel is voor de Mayagod van de aarde.
Nu is er sprake van wierook bij de kerk, maar we zien in de ochtend en avond in de (berg)dorpen o.a. bij het meer forse rookpluimen van houtvuurtjes die als dekens over de dorpen hangen...niet echt frisse berglucht.
Via een ongelooflijk steile straat dalen we in chichi af naar een grote begraafplaats. Een afwisseling van metershoge kleurrijke betonnen bouwwerken en uiterst sobere minigraven. Bij een groot graf speelt een fanfare, de leden af en toe lachend, van een sombere stemming was geen sprake.
De volgende dag gaan we met de boot naar een ander plaatsje aan het meer om daar te overnachten. We slapen in San Pedro, waarin in de "lage stad" veel is gericht op (jonge) backpackers met spaanse taalcursussen, massages en andere 'broodnodig' vertier. Gelukkig slapen we iets daarbuiten, bij Playa Linda, vlak aan het meer.
Zittend aan de kant van het meer, slaan we het local leven gaande en zien we een aantal gebouwen onder water staan. Op één van de betonnen pilaren staat WIFI en dat zet ons aan het denken. Waarom staan die gebouwen onder water, wat doen de afgebroken dode bomen aan de waterkant daar? Het bevreemdt ons en we komen erachter dat sinds 2009 het waterpeil 2 meter is gestegen. Het meer Atitlán is pak 'm beet 18km bij 8 km breed... dat is ontstellend veel water in een meer dat van zichzelf al 300 meter diep is. Komt het door het kaaltrekken van een aantal heuvels, klimaatverandering, bebouwing? We horen later dat er misschien ook iets is veranderd in de onderwater afwatering naar grotten en spelonken (blokkade/verstopping). Zorgelijk voor de mensen, die al getroffen/gedupeerd zijn door deze waterstijging.
We kletsen wat met Australiërs die het allemaal niet zo serieus nemen en leggen hen (en onszelf toch ook) uit wat het effect is als zoiets in Nederland zou gebeuren. Utrecht @ See. Het is echt niet ondenkbaar.
via een prachtige busrit, laten we het meer van Atitlan achter ons en keren we terug naar Antigua, om vanuit daar door te reizen naar Honduras.
Voor de liefhebbers via deze link wat vakantiefoto's:
https://goo.gl/photos/Tb2rXWWd9BKJRyqt9
Groet,
Ben en Karin
-
19 December 2016 - 16:45
Jan:
Dank voor jullie verhaal. Heb ervan genoten, evenals van de prachtige foto's. Fijne/mooie reis verder. -
19 December 2016 - 19:11
Arno:
herkenkenbaar, ook de foto's! viel Spass! -
19 December 2016 - 20:52
Rachel:
Wat een kleurrijke foto's, mooi! Zijn de mensen gemiddeld net zo klein als de man die naast Ben voor een kiosk staat?? Of toch wat groter?? En eeeehhhhh Ben, die kerstbril, die doet het hem LOL
Weer een mooi vervolg op het verhaal... ben benieuwd naar de rest! ENJOY xxx -
19 December 2016 - 21:03
Edith:
Prachtig deze foto's. Geeft een leuke impressie. Wat mij opvalt is de rode kleur die steeds weer terugkomt. In kleding en omgeving en de kleurige begraafplaatsen.
Ik kijk uit naar de volgende impressie!
Geniet ervan! -
19 December 2016 - 22:33
Emmy Peek:
Dag Ben en Karin.
wat toch bijzonder om zo met jullie mee te reizen
Ik had een Kerstdiner in Hotel de Witte Bergen voor Alleen staande Ouderen
Heel bijzonder;helemaal verzorgd .......allen door vrijwilgers je werd thuis gehaald en
..............ook weer thuis gebracht.
Het kan Kerstmis worden
de tweede dag komt Rene Monique en vier kinderen
de eerste ben ik bij Vrienden.
ja ik ben heel gelukkig met mijn lieve mensen.
En..........al voor de het achtste jaar dat Piet is overleden
nog een heel mooie vakantie en lieve groeten
Tante Emmy
-
31 December 2016 - 06:46
Linda:
Super verhaal, dat geeft te denken om misschien zelf ook eens te gaan :)
Xxx -
31 December 2016 - 06:46
Linda:
Super verhaal, dat geeft te denken om misschien zelf ook eens te gaan :)
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
