Terug naar onze Khmer Roots
Door: Karin & Ben
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
15 April 2011 | Cambodja, Kâmpôt
Hallo allemaal, wat leuk jullie reacties! Bedankt, is nl erg leuk om te lezen! Hoe is het met jullie? Is het genieten van het voorjaarsweer?
We hebben het vreselijke drama uit Alphen meegekregen en hebben er geen woorden voor. Tegelijkertijd is het vanuit zo'n andere wereld voor ons hier helemaal onvoorstelbaar. Wij verplaatsen af en toe, doen inmiddels meer dan de eerste dagen en raken al best wel uitgerust.
We zijn een aantal dagen in Sihanoukville geweest, toen we uit Trat in Thailand kwamen. We hebben de grenspassage gedaan bij Koh Kung, het leuke aan deze grensovergang is dat deze aan zee is. Na flink wat formulieren, een nepgezondheidscheck (en een overheidsbeambte die daar ook nog eens illegaal geld voor durfde te vragen) en uren wachten aan de Cambodjaanse zijde van de grens op aansluitend vervoer, mochten we verder. Onderweg nog wat hilariteit, omdat niemand ons had gezegd dat we van bus moesten wisselen, waren we bijna in Pnomh Penh (daar wilden we nou net niet zijn).Onderweg is het opvallend hoe rommelig de Cambodjanen zijn met hun huisvuil, vanaf het moment dat je de grens over bent met Thailand staan er geen prullenbakken meer en liggen de erfjes van mensen bezaaid met plastic zakjes, flessen en andere troep.
Sihanoukville is een strandplaats in het zuiden van Cambodja, met mega veel touristische (over)capaciteit, mooie stranden, blauwe zee en vooral een heerlijk briesje terwijl de zon veelal schijnt. Cees woont in Sihanoukville, Ingrid en Karin bezochten hem al eens in 2007. We hebben tijdens leuke avonden bijgepraat en 1 dag heeft Cees ons mee op sleeptouw genomen. Hij op een mooie Giant fiets, wij op 2 aftandse te kleine huurfietsjes...voor een impressie van deze dag zie het leuke verslag van Cees http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/04/10/karin-van-moorsel/
Hier kunnen we aan toevoegen dat Cees ons een andere kant van Cambodja heeft laten zien, leegstaande resorts, Russen die casino's neerzetten, een eilandje dat voor miljoenen ontsloten wordt met een speciale brug, limosinehummers, dure andere auto's etc. Grote tegenstellingen.Er wordt maar bijgebouwd in Sihanoukville, Jan een vriend van Cees en eigenaar van Orchidee Guesthouse vertelt dat er per bouwkavel soms wel 350 bedden worden opgeleverd.
Ook een nieuw fenomeen zijn de zwaluwhotels....nee, dit is geen uitbuiter van een saunacomplex. Het zijn grote vaak zwart geverfde betonnen kolossen die in ieder geval overal in t zuiden van Cambodja staan. Zwaluwen gaan daarin nestjes bouwen en net voordat deze nestjes klaar zijn, worden ze verwijderd, waardoor de zwaluwen hals over kop weer beginnen aan een nieuw nestje en vlak voordat het klaar is....er vliegen hier dus duizenden overspannen zwaluwen (er zijn helaas nog wel muggen). Deze nestjes vinden voor achterlijk veel geld aftrek in China, daar is het een delicatesse. Cees verwijst er ook naar in zijn blog.http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/03/14/vogelnestjessoep/
Verder hebben we in Sihanoukville ook een dag of 2 lekker geluierd aan het strand.Lekker gelezen en het leven op het strand gadegeslagen.
Er komen door de dag heen allerlei verkopers naar je toe. Terwijl we onze handdoek etc aan het installeren waren, hadden we het hele aanbod al in onze nek hangen. Van fruitverkopers, tot kinderen die armbandjes willen slijten, maar ook een grote beurt voor je lichaam is mogelijk, denk dan aan massaaaaaasjz (alles behalve erogene zones, of keken we nou toch net niet goed?), manicure, pedicure, ontharen met touwtjes. Vooral Ben zou er volgens die verkoopsters een stuk sexier op worden als hij alle lichaamsbeharing zou laten verwijderen door de dames....
Na 4 dagen Sihanoukville zijn we met een busje naar Kampot gegaan. Zo'n busritje heeft altijd z'n charmes, elke keer als je denkt dat de bus nu echt vol is, komen er weer nieuwe mensen bij en wordt er ingeschikt. Tot structureel dubbele capaciteit, plus alles wat er dan ook nog eens mee moet.Onderweg zie je veel landbouwgrond, rode stoffige onverharde wegen, hutjes, maar ook kasten van huizen.
In Kampot hebben we elkaar in 2007 ontmoet, het is grappig om weer in hetzelfde guesthouse, met prachtige tuin terug te zijn.
In Kampot zijn de afgelopen jaren ook wat nieuwe grote guesthouses gebouwd, straten opgeknapt en er staan overal vuilnismanden, maar toch heeft t nog een dorpachtige uitstraling. Er is eigelijk niet zoveel te beleven hier in de omgeving, dus het is leuk om met een fietsje het leven langs de rivier en op het platteland gade te slaan, tempels te bezoeken etc. In een van de tempels merkte een monnik op, na een ceremony, dat Ben alleen nog maar een oranje gewaad mist en hij qua uiterlijk eigenlijk gewoon Kan toetreden tot het kloosterleven.
Grappig is dat Kampot bekend is om z'n peper, maar ook zout heeft! We hebben de zoutvlaktes gezien, en schuren vol met zout....zou hier t strooizouttekort in NL opgelost kunnen worden? Tijdens onze fietstochten zijn we twee keer in een moslimdorpje terecht gekomen, moskee, koranles op school, vrouwen met hoofddoeken, alles is aanwezig.
Ben is tijdens het hardlopen getuige geweest van een valpartij. Een man viel tijdens de regen van zijn motorbike, schoof over de straat en kwam met zijn hoofd tegen bumper of voorwiel van een busje. Hij bleef bleef roerloos liggen en veel omstanders hebben zich om de man bekommerd. Een half uur later op de terug weg, was het net of er niets gebeurd was. Dood of gewond, in Cambodja ben je als je arm bent met het eerste misschien wel beter af...
Inmiddels is het Khmer new year, dat duurt 3 dagen en schijnt op dag 2 het meeste gevierd te worden. Op dag 1 constateren we dat de straten uitgestorven zijn, eethuisjes zijn leeg, of omgetoverd tot filmhuizen, waar mensen met elkaar tv kijken en koffie met ijs drinken.
Verder maken mensen offertafels, hoe rijker des te groter deze zijn, er worden spelletjes gespeeld op straat en ook in familiekring is men druk met het samenzijn en het kaarten. Karin ontstnapt ter nauwernood tijdens een rondje hardlopen aan deelname een soort ezeltje prik.
Voor de rest merken we er niet gek veel van, het is niet zoals in Thailand, waarbij iedereen elkaar massaal nat gooit etc. Van Cees weten we, dat het bv in Sihanoukville deze dagen erg druk is, omdat de rijke locals uit Pnom Penh dan massaal naar de kust trekken en vanuit Kampot zien we dat het druk is op de weg naar Kep, een andere strandplaats. Hier is het qua binnenlands en buitenlands tourisme bijna uitgestorven, zo rustig. s Avonds komen we terecht in een soort straatfeestje, leren we Khmer dansen en is er een variant op een stoelendans, in de verte horen we vuurwerk.
We genieten in ieder geval erg van al onze verrassende ontmoetingen, met aardige Cambodjanen, het leven in de dorpjes en alles wat we meemaken. We zijn inmiddels goed onthaast, dat is misschien wel handig, als we morgenochtend de drukte van Vietnam gaan opzoeken.
En...omdat we al te veel tekst hebben en beelden nou eenmaal meer zeggen dan woorden, klik op de link voor wat plaatjes: https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieFotos?feat=directlink
Tot laterzzzz!
B& + K@
We hebben het vreselijke drama uit Alphen meegekregen en hebben er geen woorden voor. Tegelijkertijd is het vanuit zo'n andere wereld voor ons hier helemaal onvoorstelbaar. Wij verplaatsen af en toe, doen inmiddels meer dan de eerste dagen en raken al best wel uitgerust.
We zijn een aantal dagen in Sihanoukville geweest, toen we uit Trat in Thailand kwamen. We hebben de grenspassage gedaan bij Koh Kung, het leuke aan deze grensovergang is dat deze aan zee is. Na flink wat formulieren, een nepgezondheidscheck (en een overheidsbeambte die daar ook nog eens illegaal geld voor durfde te vragen) en uren wachten aan de Cambodjaanse zijde van de grens op aansluitend vervoer, mochten we verder. Onderweg nog wat hilariteit, omdat niemand ons had gezegd dat we van bus moesten wisselen, waren we bijna in Pnomh Penh (daar wilden we nou net niet zijn).Onderweg is het opvallend hoe rommelig de Cambodjanen zijn met hun huisvuil, vanaf het moment dat je de grens over bent met Thailand staan er geen prullenbakken meer en liggen de erfjes van mensen bezaaid met plastic zakjes, flessen en andere troep.
Sihanoukville is een strandplaats in het zuiden van Cambodja, met mega veel touristische (over)capaciteit, mooie stranden, blauwe zee en vooral een heerlijk briesje terwijl de zon veelal schijnt. Cees woont in Sihanoukville, Ingrid en Karin bezochten hem al eens in 2007. We hebben tijdens leuke avonden bijgepraat en 1 dag heeft Cees ons mee op sleeptouw genomen. Hij op een mooie Giant fiets, wij op 2 aftandse te kleine huurfietsjes...voor een impressie van deze dag zie het leuke verslag van Cees http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/04/10/karin-van-moorsel/
Hier kunnen we aan toevoegen dat Cees ons een andere kant van Cambodja heeft laten zien, leegstaande resorts, Russen die casino's neerzetten, een eilandje dat voor miljoenen ontsloten wordt met een speciale brug, limosinehummers, dure andere auto's etc. Grote tegenstellingen.Er wordt maar bijgebouwd in Sihanoukville, Jan een vriend van Cees en eigenaar van Orchidee Guesthouse vertelt dat er per bouwkavel soms wel 350 bedden worden opgeleverd.
Ook een nieuw fenomeen zijn de zwaluwhotels....nee, dit is geen uitbuiter van een saunacomplex. Het zijn grote vaak zwart geverfde betonnen kolossen die in ieder geval overal in t zuiden van Cambodja staan. Zwaluwen gaan daarin nestjes bouwen en net voordat deze nestjes klaar zijn, worden ze verwijderd, waardoor de zwaluwen hals over kop weer beginnen aan een nieuw nestje en vlak voordat het klaar is....er vliegen hier dus duizenden overspannen zwaluwen (er zijn helaas nog wel muggen). Deze nestjes vinden voor achterlijk veel geld aftrek in China, daar is het een delicatesse. Cees verwijst er ook naar in zijn blog.http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/03/14/vogelnestjessoep/
Verder hebben we in Sihanoukville ook een dag of 2 lekker geluierd aan het strand.Lekker gelezen en het leven op het strand gadegeslagen.
Er komen door de dag heen allerlei verkopers naar je toe. Terwijl we onze handdoek etc aan het installeren waren, hadden we het hele aanbod al in onze nek hangen. Van fruitverkopers, tot kinderen die armbandjes willen slijten, maar ook een grote beurt voor je lichaam is mogelijk, denk dan aan massaaaaaasjz (alles behalve erogene zones, of keken we nou toch net niet goed?), manicure, pedicure, ontharen met touwtjes. Vooral Ben zou er volgens die verkoopsters een stuk sexier op worden als hij alle lichaamsbeharing zou laten verwijderen door de dames....
Na 4 dagen Sihanoukville zijn we met een busje naar Kampot gegaan. Zo'n busritje heeft altijd z'n charmes, elke keer als je denkt dat de bus nu echt vol is, komen er weer nieuwe mensen bij en wordt er ingeschikt. Tot structureel dubbele capaciteit, plus alles wat er dan ook nog eens mee moet.Onderweg zie je veel landbouwgrond, rode stoffige onverharde wegen, hutjes, maar ook kasten van huizen.
In Kampot hebben we elkaar in 2007 ontmoet, het is grappig om weer in hetzelfde guesthouse, met prachtige tuin terug te zijn.
In Kampot zijn de afgelopen jaren ook wat nieuwe grote guesthouses gebouwd, straten opgeknapt en er staan overal vuilnismanden, maar toch heeft t nog een dorpachtige uitstraling. Er is eigelijk niet zoveel te beleven hier in de omgeving, dus het is leuk om met een fietsje het leven langs de rivier en op het platteland gade te slaan, tempels te bezoeken etc. In een van de tempels merkte een monnik op, na een ceremony, dat Ben alleen nog maar een oranje gewaad mist en hij qua uiterlijk eigenlijk gewoon Kan toetreden tot het kloosterleven.
Grappig is dat Kampot bekend is om z'n peper, maar ook zout heeft! We hebben de zoutvlaktes gezien, en schuren vol met zout....zou hier t strooizouttekort in NL opgelost kunnen worden? Tijdens onze fietstochten zijn we twee keer in een moslimdorpje terecht gekomen, moskee, koranles op school, vrouwen met hoofddoeken, alles is aanwezig.
Ben is tijdens het hardlopen getuige geweest van een valpartij. Een man viel tijdens de regen van zijn motorbike, schoof over de straat en kwam met zijn hoofd tegen bumper of voorwiel van een busje. Hij bleef bleef roerloos liggen en veel omstanders hebben zich om de man bekommerd. Een half uur later op de terug weg, was het net of er niets gebeurd was. Dood of gewond, in Cambodja ben je als je arm bent met het eerste misschien wel beter af...
Inmiddels is het Khmer new year, dat duurt 3 dagen en schijnt op dag 2 het meeste gevierd te worden. Op dag 1 constateren we dat de straten uitgestorven zijn, eethuisjes zijn leeg, of omgetoverd tot filmhuizen, waar mensen met elkaar tv kijken en koffie met ijs drinken.
Verder maken mensen offertafels, hoe rijker des te groter deze zijn, er worden spelletjes gespeeld op straat en ook in familiekring is men druk met het samenzijn en het kaarten. Karin ontstnapt ter nauwernood tijdens een rondje hardlopen aan deelname een soort ezeltje prik.
Voor de rest merken we er niet gek veel van, het is niet zoals in Thailand, waarbij iedereen elkaar massaal nat gooit etc. Van Cees weten we, dat het bv in Sihanoukville deze dagen erg druk is, omdat de rijke locals uit Pnom Penh dan massaal naar de kust trekken en vanuit Kampot zien we dat het druk is op de weg naar Kep, een andere strandplaats. Hier is het qua binnenlands en buitenlands tourisme bijna uitgestorven, zo rustig. s Avonds komen we terecht in een soort straatfeestje, leren we Khmer dansen en is er een variant op een stoelendans, in de verte horen we vuurwerk.
We genieten in ieder geval erg van al onze verrassende ontmoetingen, met aardige Cambodjanen, het leven in de dorpjes en alles wat we meemaken. We zijn inmiddels goed onthaast, dat is misschien wel handig, als we morgenochtend de drukte van Vietnam gaan opzoeken.
En...omdat we al te veel tekst hebben en beelden nou eenmaal meer zeggen dan woorden, klik op de link voor wat plaatjes: https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieFotos?feat=directlink
Tot laterzzzz!
B& + K@
-
15 April 2011 - 12:43
Roy Bakker:
Hoi Karin,
Ik geloof dat ik ook maar snel een vakantie moet boeken. Ik heb vanochtend een (wat korter) reisverslag van mijn collega die in Amerika op vakantie is gelezen. Nu weer dat leuke verhaal van jou. Het brengt een mens wel in de stemming. Je waarbenje.nu twitteren is beter. Ik vergeet meestal om op zo'n site te kijken. Maar nu krijg je hem min of meer aangeboden en dan klik je er veel sneller op. Kijk al weer uit naar je volgende verslag.
Groetjes,
Roy -
15 April 2011 - 12:51
Mascha:
Met een smile zit ik jullie reisverslag te lezen. Wat heerlijk zeg om lekker weg te zijn en te genieten van alles wat je tegenkomt zonder haast te hebben. Jullie hebben het verdiend dus geniet ervan!!!!
Ik zie uit naar het volgend reisverslag!
Groetjes Mascha -
15 April 2011 - 13:11
Paulien:
hmmm...heerlijk om zo mee te lezen!
veel plezier morgen in Vietnam..
-
15 April 2011 - 13:20
Joep En Marjo:
Leuk jullie reisverslagen weer te lezen, het geeft altijd zo goed de tegenstellingen aan. Ook op de foto's is dit zo duidelijk te zien.
We kijken uit naar het volgende verslag.
Geniet ervan
gr. Marjo en Joep -
15 April 2011 - 15:04
Ans:
Ha Karin en Ben.
Leuk om zo over jullie schouders mee te mogen kijken. Ik mist een foto van de "monnik" ;-)
Veel plezier nog. Groetjes, Ans -
15 April 2011 - 16:13
De Buuf:
he, wat leuk om weer iets van jullie te horen. Zo vreemd om te lezen hoe anders het er bij jullie aan toegaat. Maar wel heel leuk. Hopelijk ontmoeten jullie nog veel leuke mensen en ik kijk uit naar jullie nieuwe reisverslag.
groetjes,
de Buuf -
15 April 2011 - 17:44
Truus En Henk:
Hallo reizigers, jullie verslag gelezen en foto's bekeken. Weererg leuk om jullie te volgen. Heerlijk dat je geen haast hoeft te hebben.
Tot de volgende keer maar weer.
Henk en truus
-
15 April 2011 - 21:29
Belinda:
wow echt super gaaf wat jullie meemaken en super leuk om te lezen. Wat zullen jullie genieten en wat ben ik jaloers! had je vorige verslag ook gelezen. Erg leuk Karin!
veel plezier daar en blijf je mooie verhalen lezen want zoiets wat jullie doen lijkt me ooit nog wel eens wat.
Groetjes Belinda -
16 April 2011 - 03:09
Cees:
Hoi vrienden,
Leuk verslag Karin.
Ja het is volop Kmernieuwjaar. De Lexi uit Phnom Penh rijden stapvoets bumper aan bumper door de straten: 'Jontje Jije'. Gisterenavond heb ik me gemengd onder de dorpsgemeenschap hier bij mij op de hoek. Ik heb bier laten halen voor de mensen en ijsjes voor de kinderen. Ik kon niet meer stuk zul je begrijpen. En ik moest dansen, jeweetwel, beetje schuifelen en met je handen draaien (elegant, ik?) En toen kwam de rijstwijn... Ik weet niet meer hoe ik thuis gekomen ben. Gelukkig was ik te voet en dichtbij. En nu zit ik met een kater van heb ik me jou daar. Beetje dom.
Ceesgegroetje -
16 April 2011 - 06:00
Jasmijn:
Wat een heerlijke verhalen om te lezen! Ik waan me weer in Cambodja, hoe herkenbaar, Sihanoukville, Kampot, vervoer, eten, mensen, etc.
Leuk dat jullie daar ook hardlopen!
Is weer eens een andere omgeving, he ;)
Ik doe hier nog steeds aan de clinics mee, is leuk.
Tot het volgende reisverslag!
Geniet!!!!
Groetjes,
Jasmijn -
16 April 2011 - 10:06
Suzanne En Bianca:
Fijn om te lezen dat jullie lekker relaxed zijn en genieten van de rust. Is ook welverdiend. Leuk om weer terug te gaan naar de plek waar jullie elkaar ontmoet hebben, dat is toch wel extra speciaal. Gaan we nu de foto's bekijken....
liefs S&B -
16 April 2011 - 10:50
Mariska:
Haaa heeerlijk dat verhaal! Doet voelen alsof we ook heerlijk aan t genieten zijn van een mooie vakantie, top!
Hier gaat t zijn gangetje in het K3 huis;)
Het is heerlijk weer dus we trekken erop uit op de fiets en in de wandelwagen! Maandag de rit met rijjuf en girls op de achterbank, dus jullie bolide wordt binnenkort ook door K3 bevrouwd! haha, ben benieuwd is allemaal wel spannend!
WE hebben zin in jullie volgende verhaal! Genietze en liefs van K3 -
16 April 2011 - 15:30
Nanny:
Hoi Karin,
wat een leuk reisverslag om te lezen en wat een belevenissen. Het lijkt mij prachtig daar, fijne reis verder !!
Groetjes Nanny
-
16 April 2011 - 17:33
Miranda En Ton:
Hey lui (erg lui lees ik, zo noem je onthaasten tegenwoordig)
Leuk om zo jullie reis te kunnen volgen, leest prettig weg.
Hier alle zo z'n gangetje, verjaardag van Chantal gevierd.
Gr uit Zeist -
16 April 2011 - 22:21
R,R&A:
Alle foto's even bekeken... Indrukwekkend!!!
Snap de monnik wel, dat alleen een oranje gewaad voldoende is voor Ben om toe te treden :D
Leuk om weer even bij te lezen!!
Liefs uit Haaksbergen -
17 April 2011 - 12:14
Jeannette:
Hee lieve ben en Karin,
heerlijk weer jullie verhalen ga zo de foto's bekijken. Net met Wim geskypoed in zijn toch wel heel grote en lege huis. Maar hij heeft het volgens mij erg naar zijn zin.
Onze huurders hier zijn idnerdaad neit zo proper, dus ik heb weer een ernstig briefje in Brussel achter moeten laten, maar vanaf september of augustus komt Martin met zijn vriend in huis. Echt mooi vooruitzicht.
Eindelijk hebben we het electra schema, dus we kunnen nu de laatste zaken gaan regelen hier.
Net mooi paaseieren voor onze twee schoonmaaksters gekocht, die zullen wel blij zijn ermee denk ik!
Ja, Alphen is raar, bij marieke was alle ok, maar ze waren ook geschrokken.
Nou dikke kus, Jeannette -
18 April 2011 - 09:23
Marlies:
Hoi Karin en Ben,
In korte tijd alweer veel beleefd zo te lezen, leuk! Ik heb wel ernstig medelijden met die arme zwaluwen... :o(
Gr.
Marlies -
18 April 2011 - 09:51
Inkie:
Gelukkig nieuwjaar daar!
Heerlijk hoor om jullie verhalen te lezen. Kampot is best wel veranderd zo te zien! Ik herkende wel de beruchte berg....
Leuk dat jullie een beetje kunnen integreren met de locals. Zeker met feestdagen geeft dat toch wel een extra tintje eraan!
Nu al fijn in Vietnam, terwijl ik hier hard aan het zwoegen/ trainen ben geweest voor de 4daagse! We doen dus mee, dus als jullie helemaal vol verhalen terugkomen, wordt t weer integreren tijdens de gekke 4daagse week!
Geniet maar weer fijn verder in t verre oosten en maak mooie dingen mee!
liefs ing -
20 April 2011 - 18:42
Brigit En Ton:
Wat een belevingen fijn te lezen dat jullie onthaasten en genieten. Ik ga nog even de plaatjes bekijken. Doe voorzichtig en ik blijf jullie volgen. Dikke zoen brigit en ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
