Onderweg in Vietnam
Door: Karin & Ben
Blijf op de hoogte en volg Karin en Ben
01 Mei 2011 | Vietnam, Hué
Xin chào!
Bedankt voor jullie reacties! Hebben jullie een leuke koninginnedag achter de rug?
We constateren vanuit verweggistan dat we wel mooi weer hebben achter gelaten sinds we vertrokken zijn, toch? ;)
Inmiddels hebben we al weer een aardig stukje van Vietnam gezien. Het land is zo groot, we moeten helaas wel keuzes maken. We hebben na ons aangename bezoek aan Ho Chi Minh City een busrit gemaakt van een uurtje of 7 naar Dalat.
Dalat is een bergplaats waar de Vietnamezen graag zelf komen om te ontspannen en tourist te zijn. Van oudsher is het een uitvalsplek van de Fransen, die het in de rest van he land te heet vonden en verkoeling zochten in de bergen. Er is ook een interessante markt, omdat hier in de bergen vrijwel alle groentes kunnen groeien, van artisjokken tot aardbeien en het was er eindelijk even minder warm (we konden zelfs even een sweater dragen). Dalat is een leuk plaatsje, we maakten contact met een aantal van de easyriders. Easyriders (we are the real easyriders) zijn mannen met motor, die engels spreken en je graag achterop nemen om een 1- tot-zoveel-dagen-als-je-maar-wil-trip door de omgeving. Een leuke manier om veel van het land te zien en te leren, maar we houden t toch liever bij een fietstochtjes en busritten.
Het romantische van Parijs zoeken de Vietnamezen in deze plaats, dus is er een overdaad aan bruidskledingwinkels, verliefde stelletjes, een leuk romantisch meertje etc. Wij vinden dat het soms wel wat weg heeft van De Keukenhof en de Efteling, maar het riep bij ons ook een beetje een "Valkenburg-gevoel" op.
We zien, net als in Birma/Myanmar ook dat de bergen die Vietnam heeft structureel kleiner gemaakt worden, eerst worden de bomen eraf geschraapt. De bergen lijken dan nog wel groen, maar dat is lage begroeiing. Soms worden bergen ook gewoon langzamerhand verwijderd voor natuursteen. Het is heel aannemelijk dat hier onze granieten wastafel vandaan komt of ons natuurstenen aanrechtblad.
Dat zijn de gevolgen en nadelen ook van economische vooruitgang en onze ontembare vraag uit het westen en ook meer en meer in Azie. Er vindt grote roofbouw plaats op flora en fauna en waar het even kan worden er zaken teruggeplaatst die minder duurzaam zijn, maar wel geld opleveren (bijvoorbeeld groente- en fruitplantages in het kassengebied in de omgeving van Dalat). De gevolgen hiervan zijn groot, bodemerosie, aardverschuivingen die ook een nieuw aangelegde weg in de omgeving van Dalat al parten heeft gespeeld.
Vanuit Dalat zijn we met Phuong Trang busmaatschappij met een nachtbus met 1 persoonsbedjes (is toch beter dan lepeltje-lepeltje liggen in Laos, weet je nog Inkie?) in ca 14 uur naar Hoi An gereden. Van deze busmaatschappij zijn we echt fan, het is jammer dat we niet op Facebook kunnen, we zijn namelijk benieuwd of er een fanpage is! En als Karin fan is van een busmaatschappij, dan rijden ze echt safe....we hebben al eerder een étappe met hen gereisd. De Vietnamezen kunnen net als veel andere Aziaten trouwens niet goed tegen bustransport, dat is dus voor hen soms urenlang achter elkaar afzien en kotsen. Meestal in de zakjes...
In het verkeer gaat het vaak goed, dat is vooral te danken aan een bewonderenswaardige loyaliteit die de Vietnamezen ten opzichte van elkaar hebben en in het bijzonder dus in het verkeer. We zijn wel erg benieuwd hoe het verder gaat in het verkeer, als mensen hun 2 wieler gaan inruilen voor een 4wieler.
Doordat de mensen zo vriendelijk en zelden opgefokt zijn in het verkeer, fietsen wij hier best wat af, en proberen alleen voor ons te kijken, achterop gaand verkeer claxonneert wel en daar trekken wij ons weer niet altijd iets van aan en dan is er eigenlijk overal prima te fietsen.
Er zijn trouwens wel behoorlijk wat verkeerscontroles in dorpjes, in de bebouwde kom mag je 40 km per uur en er worden veel verkeersdeelnemers aangehouden...hoe ze de snelheid meten is ons nog niet duidelijk, maar de bus- en vrachtwagenchauffeurs waarschuwen elkaar met handgebaren als er geen of juist wel controles zijn. Ons is het behalve een aanduiding met een bord niet helder waarom er soms binnen of buiten bebouwde kom regels gelden, het is dikwijls buiten de bebouwde kom drukker op of langs de weg, dan binnen de bebouwde kom.
We zijn in Hoi An 4 nachten gebleven, dat is een leuk en bijzonder oud plaatsje, met veel invloeden van de Chinezen en Japanners, al uit de 15e en 16e eeuw. Ben was er al eens geweest en kon constateren dat het hotel- en resortwezen goed aan de weg timmert. Er zijn ook veel georganiseerde toeristenreizen die met boten aanleggen en daar hun volk op de kade afzetten, een bezienswaardigheid op zich, Ben noemt die groepen liefkozend de "kadaver-express" (tsja....;) )
In Hoi An kun je ook naar het strand aan de Zuid-Chinese zee toe. Het staat er inmiddels vol met dikke resorts, maar er zijn ook nog rustigere stukjes te vinden.
Zijn we nou trouwens verbrand door de zon, of door het mogelijk radio-actieve zeewater uit Japan (hoe zit het daar eigenlijk mee?)?
Voor de rest een prima en veilig strand. Met een life-guard, die als hij niet sliep het liefste met zijn rug naar de zee toe zat, tegen het hekje van zijn uitkijktoren geleund.
Tijdens een van onze fietstochten in de omgeving van Hoi An zagen we een groot gebied met een kleurenmengeling, die niet helemaal te plaatsen was, maar leek op graven. We kwamen op een noem het oprijlaan, waar zeker drie ondernemers hun geld verdienden met het maken van grote, kleine en hele luxe stenen granieten kisten. Voor ons is nog niet duidelijk of de Vietnamezen hun doden in die kisten begraven, of dat het als een urn voor de as van het gecremeerde lichaam wordt gebruikt? We zien ook kisten en gedenktekens los terug her en der in het land, of in de duinen. Als kist is het in vele gevallen wat klein, maar ja, dat geldt ook voor de afmetingen van bv de Cu Chi-tunnels, de slaapplaatsen in de bus, dus wie het weet mag het zeggen?
Vanuit Hoi An zijn we naar Hue gegaan. Hue werd in 1802 de hoofdstad van Vietnam en bleef dat tot 1945, toen keizer Bao Dai aftrad ten gunste van de revolutionaire beweging van Ho Chi Minh. De stad ligt vlak bij de scheidslijn die in 1954 werd getrokken tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hue heeft het zwaar te verduren gehad tijdens de Vietnamoorlog. Er zijn hier oude gebouwen en ruines te bezichtigen in de citadel uit de keizerlijke periode.
In het land zijn veel statige gedenktekens en oorlogsgraven. We vermoeden dat er meer mannen dan vrouwen gesneuveld zijn, we zien meer oudere vrouwtjes dan mannen in het straatbeeld.
30-4 is hier trouwens ook een feestdag, op 30-4-1975 zijn de Amerikanen vertrokken uit Vietnam, dus het was hier Independence Day. De straten waren gisteren uitgestorven, in sommige plaatsen was er 's avonds groots vuurwerk. Vlak bij de citadel in Hue is er een 4daags festival gaande met een mooi ingericht terrein, met bamboetentjes en restaurants en keuze uit heel veel soorten eten.
We schreven vorige keer al over de vele mensen met lichamelijke beperkingen of afwijkingen. Het mooie is wel dat veel van hen wel gewoon werken en ook geld verdienen. Als je geen benen hebt, kun je nog steeds prima lootjes voor de loterij verkopen, en als je een hand mist, ook nog steeds broodjes snijden en verkopen. Het feit dat ze kunnen participeren heeft er wel mee te maken dat de meeste mensen wel de hulpmiddelen hebben die daarvoor nodig zijn, denk aan rolstoelfietsen, een kunstbeen etc. In Cambodja laten mensen hun been soms gewoon thuis en (blijven) bedelen, dat zie je hier in Vietnam toch een stuk minder vaak.
Ondertussen zijn we aan het bedenken wat we in het noorden van Vietnam willen gaan doen. We vertrekken vanavond met een nachtbus naar Hanoi, van daaruit zullen we waarschijnlijk richting Halong Bay gaan. We lezen over de bootmaatschappijen (die niet altijd doen wat ze beloven) niet al te beste recensies. We zijn toch benieuwd naar die prachtige omgeving, dus we kunnen nog even goed bedenken hoe we dat gaan aanpakken.
Dit reisverslag geeft behalve veel tekst, ook weer een kijkje in ons leven hier. We hebben een kleine selectie gemaakt uit de foto's. Als je op deze link klikt, of deze knipt en plakt in je adresbalk, dan zie je wat plaatjes:
https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieVietnam?feat=directlink
We mogen nog 14 dagen op dit visum in Vietnam blijven. We zijn vandaag op de kop af 4 weken onderweg. Zo heerlijk dat we nog een week of 10 voor ons hebben liggen!
Tam biêt!
Ben en Karin
Bedankt voor jullie reacties! Hebben jullie een leuke koninginnedag achter de rug?
We constateren vanuit verweggistan dat we wel mooi weer hebben achter gelaten sinds we vertrokken zijn, toch? ;)
Inmiddels hebben we al weer een aardig stukje van Vietnam gezien. Het land is zo groot, we moeten helaas wel keuzes maken. We hebben na ons aangename bezoek aan Ho Chi Minh City een busrit gemaakt van een uurtje of 7 naar Dalat.
Dalat is een bergplaats waar de Vietnamezen graag zelf komen om te ontspannen en tourist te zijn. Van oudsher is het een uitvalsplek van de Fransen, die het in de rest van he land te heet vonden en verkoeling zochten in de bergen. Er is ook een interessante markt, omdat hier in de bergen vrijwel alle groentes kunnen groeien, van artisjokken tot aardbeien en het was er eindelijk even minder warm (we konden zelfs even een sweater dragen). Dalat is een leuk plaatsje, we maakten contact met een aantal van de easyriders. Easyriders (we are the real easyriders) zijn mannen met motor, die engels spreken en je graag achterop nemen om een 1- tot-zoveel-dagen-als-je-maar-wil-trip door de omgeving. Een leuke manier om veel van het land te zien en te leren, maar we houden t toch liever bij een fietstochtjes en busritten.
Het romantische van Parijs zoeken de Vietnamezen in deze plaats, dus is er een overdaad aan bruidskledingwinkels, verliefde stelletjes, een leuk romantisch meertje etc. Wij vinden dat het soms wel wat weg heeft van De Keukenhof en de Efteling, maar het riep bij ons ook een beetje een "Valkenburg-gevoel" op.
We zien, net als in Birma/Myanmar ook dat de bergen die Vietnam heeft structureel kleiner gemaakt worden, eerst worden de bomen eraf geschraapt. De bergen lijken dan nog wel groen, maar dat is lage begroeiing. Soms worden bergen ook gewoon langzamerhand verwijderd voor natuursteen. Het is heel aannemelijk dat hier onze granieten wastafel vandaan komt of ons natuurstenen aanrechtblad.
Dat zijn de gevolgen en nadelen ook van economische vooruitgang en onze ontembare vraag uit het westen en ook meer en meer in Azie. Er vindt grote roofbouw plaats op flora en fauna en waar het even kan worden er zaken teruggeplaatst die minder duurzaam zijn, maar wel geld opleveren (bijvoorbeeld groente- en fruitplantages in het kassengebied in de omgeving van Dalat). De gevolgen hiervan zijn groot, bodemerosie, aardverschuivingen die ook een nieuw aangelegde weg in de omgeving van Dalat al parten heeft gespeeld.
Vanuit Dalat zijn we met Phuong Trang busmaatschappij met een nachtbus met 1 persoonsbedjes (is toch beter dan lepeltje-lepeltje liggen in Laos, weet je nog Inkie?) in ca 14 uur naar Hoi An gereden. Van deze busmaatschappij zijn we echt fan, het is jammer dat we niet op Facebook kunnen, we zijn namelijk benieuwd of er een fanpage is! En als Karin fan is van een busmaatschappij, dan rijden ze echt safe....we hebben al eerder een étappe met hen gereisd. De Vietnamezen kunnen net als veel andere Aziaten trouwens niet goed tegen bustransport, dat is dus voor hen soms urenlang achter elkaar afzien en kotsen. Meestal in de zakjes...
In het verkeer gaat het vaak goed, dat is vooral te danken aan een bewonderenswaardige loyaliteit die de Vietnamezen ten opzichte van elkaar hebben en in het bijzonder dus in het verkeer. We zijn wel erg benieuwd hoe het verder gaat in het verkeer, als mensen hun 2 wieler gaan inruilen voor een 4wieler.
Doordat de mensen zo vriendelijk en zelden opgefokt zijn in het verkeer, fietsen wij hier best wat af, en proberen alleen voor ons te kijken, achterop gaand verkeer claxonneert wel en daar trekken wij ons weer niet altijd iets van aan en dan is er eigenlijk overal prima te fietsen.
Er zijn trouwens wel behoorlijk wat verkeerscontroles in dorpjes, in de bebouwde kom mag je 40 km per uur en er worden veel verkeersdeelnemers aangehouden...hoe ze de snelheid meten is ons nog niet duidelijk, maar de bus- en vrachtwagenchauffeurs waarschuwen elkaar met handgebaren als er geen of juist wel controles zijn. Ons is het behalve een aanduiding met een bord niet helder waarom er soms binnen of buiten bebouwde kom regels gelden, het is dikwijls buiten de bebouwde kom drukker op of langs de weg, dan binnen de bebouwde kom.
We zijn in Hoi An 4 nachten gebleven, dat is een leuk en bijzonder oud plaatsje, met veel invloeden van de Chinezen en Japanners, al uit de 15e en 16e eeuw. Ben was er al eens geweest en kon constateren dat het hotel- en resortwezen goed aan de weg timmert. Er zijn ook veel georganiseerde toeristenreizen die met boten aanleggen en daar hun volk op de kade afzetten, een bezienswaardigheid op zich, Ben noemt die groepen liefkozend de "kadaver-express" (tsja....;) )
In Hoi An kun je ook naar het strand aan de Zuid-Chinese zee toe. Het staat er inmiddels vol met dikke resorts, maar er zijn ook nog rustigere stukjes te vinden.
Zijn we nou trouwens verbrand door de zon, of door het mogelijk radio-actieve zeewater uit Japan (hoe zit het daar eigenlijk mee?)?
Voor de rest een prima en veilig strand. Met een life-guard, die als hij niet sliep het liefste met zijn rug naar de zee toe zat, tegen het hekje van zijn uitkijktoren geleund.
Tijdens een van onze fietstochten in de omgeving van Hoi An zagen we een groot gebied met een kleurenmengeling, die niet helemaal te plaatsen was, maar leek op graven. We kwamen op een noem het oprijlaan, waar zeker drie ondernemers hun geld verdienden met het maken van grote, kleine en hele luxe stenen granieten kisten. Voor ons is nog niet duidelijk of de Vietnamezen hun doden in die kisten begraven, of dat het als een urn voor de as van het gecremeerde lichaam wordt gebruikt? We zien ook kisten en gedenktekens los terug her en der in het land, of in de duinen. Als kist is het in vele gevallen wat klein, maar ja, dat geldt ook voor de afmetingen van bv de Cu Chi-tunnels, de slaapplaatsen in de bus, dus wie het weet mag het zeggen?
Vanuit Hoi An zijn we naar Hue gegaan. Hue werd in 1802 de hoofdstad van Vietnam en bleef dat tot 1945, toen keizer Bao Dai aftrad ten gunste van de revolutionaire beweging van Ho Chi Minh. De stad ligt vlak bij de scheidslijn die in 1954 werd getrokken tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hue heeft het zwaar te verduren gehad tijdens de Vietnamoorlog. Er zijn hier oude gebouwen en ruines te bezichtigen in de citadel uit de keizerlijke periode.
In het land zijn veel statige gedenktekens en oorlogsgraven. We vermoeden dat er meer mannen dan vrouwen gesneuveld zijn, we zien meer oudere vrouwtjes dan mannen in het straatbeeld.
30-4 is hier trouwens ook een feestdag, op 30-4-1975 zijn de Amerikanen vertrokken uit Vietnam, dus het was hier Independence Day. De straten waren gisteren uitgestorven, in sommige plaatsen was er 's avonds groots vuurwerk. Vlak bij de citadel in Hue is er een 4daags festival gaande met een mooi ingericht terrein, met bamboetentjes en restaurants en keuze uit heel veel soorten eten.
We schreven vorige keer al over de vele mensen met lichamelijke beperkingen of afwijkingen. Het mooie is wel dat veel van hen wel gewoon werken en ook geld verdienen. Als je geen benen hebt, kun je nog steeds prima lootjes voor de loterij verkopen, en als je een hand mist, ook nog steeds broodjes snijden en verkopen. Het feit dat ze kunnen participeren heeft er wel mee te maken dat de meeste mensen wel de hulpmiddelen hebben die daarvoor nodig zijn, denk aan rolstoelfietsen, een kunstbeen etc. In Cambodja laten mensen hun been soms gewoon thuis en (blijven) bedelen, dat zie je hier in Vietnam toch een stuk minder vaak.
Ondertussen zijn we aan het bedenken wat we in het noorden van Vietnam willen gaan doen. We vertrekken vanavond met een nachtbus naar Hanoi, van daaruit zullen we waarschijnlijk richting Halong Bay gaan. We lezen over de bootmaatschappijen (die niet altijd doen wat ze beloven) niet al te beste recensies. We zijn toch benieuwd naar die prachtige omgeving, dus we kunnen nog even goed bedenken hoe we dat gaan aanpakken.
Dit reisverslag geeft behalve veel tekst, ook weer een kijkje in ons leven hier. We hebben een kleine selectie gemaakt uit de foto's. Als je op deze link klikt, of deze knipt en plakt in je adresbalk, dan zie je wat plaatjes:
https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieVietnam?feat=directlink
We mogen nog 14 dagen op dit visum in Vietnam blijven. We zijn vandaag op de kop af 4 weken onderweg. Zo heerlijk dat we nog een week of 10 voor ons hebben liggen!
Tam biêt!
Ben en Karin
-
01 Mei 2011 - 02:10
Janne:
Hey Karin & Ben,
Wat beleven jullie weer een geweldig avontuur. Helemaal super om te lezen en om de foto's te zien. Ik ben aardig jaloers moet ik zeggen.
Geniet er van en maak er wat moois van, maar dat lukt wel lees ik zo.
liefs -
01 Mei 2011 - 02:26
Wim:
Leuk te lezen dat julie je prima vermaken en zoveel mooie ervaringen op doen. Veel plezier verder.
Wim -
01 Mei 2011 - 06:52
Jan:
Leuk, nu ook filmpjes ! Vooral die op het water was mooi, wie was de boatkaptain ?
Het fimpje van het hectische straatverkeer.., waarom liet je ze de afgrond inrijden ?? De motor-fabrikant(en) hebben erg goede zaken gedaan zo te zien. Denk dat er geen wegenbelasting wordt betaald, of wordt het tijd dit eens in te voeren ? Fijne reis verder hoor, Liefs, Jan
-
01 Mei 2011 - 06:56
Mascha:
Wat een gave reis maken jullie toch!!! Echt super om te lezen en mooie foto's! Van Femke mogen er wel meer filmpjes komen want die vindt zij echt het leukst, haha.
Hier is het inderdaad prachtig weer en met al die feestdagen zijn we best veel vrij dus dat is helemaal niet verkeerd. Ik kijk uit naar jullie volgende reisverslag. Geniet van de komende 10 weken!!!!
Liefs Mascha -
01 Mei 2011 - 07:19
De Buuf:
Wat een drukte zeg, als ik de foto's bekijk. Worden jullie daar niet gek van? Hier hebben we inderdaad mooi weer dus daar zijn we erg blij mee!
Groetjes -
01 Mei 2011 - 07:33
Edith:
Weer een prachtig verhaal en mooie foto's
xx -
01 Mei 2011 - 08:48
Bianca:
Leuk om de dag te beginnen met jullie reisverslag, vooral omdat er ook beeldmateriaal bij zit! Wat zijn jullie schandalig bruin! Lijkt me een mooi land waar ook wij enthousiast van worden :-)
Grappig dat je een manier hebt gevonden om toch op Facebook te plaatsen... -
01 Mei 2011 - 08:49
Suzanne:
Wat een leuk verslag, en ook leuke foto's. Geeft een goed beeld. Ik krijg spontaan vakantiekriebels! Ben ook benieuwd naar het noorden....op naar het volgende verslag!
Liefs suuz -
01 Mei 2011 - 13:15
Henriete Whitehead:
leuk om je verslag te lezen
wij zijn net weer terug uit bangkok
geniet! -
01 Mei 2011 - 15:18
Hoi:
Wat een avontuur! De rust die jullie uitstralen komt hier ook aan. Het filmpje van het verkeer doet het echter weer een beetje teniet. Maar contrasten zijn ook leuk! Groeten -
01 Mei 2011 - 16:06
Johan En Corry:
Wat hebben jullie weer een geweldig verslag gemaakt voor ons. Als ik alles bekijk, duizelt het een beetje. Benieuwd hoe jullie dit allemaal verwerken. Maar we vinden het prachtig. En ook het verslag is indrukwekkend. Hardstikke bedankt hiervoor. O ja, we hebben een mooie koninginnedag gehad. Met mooi weer. Luitjes, groetjes van ons J en C. -
01 Mei 2011 - 16:19
Viviane:
Fijn om jullie verhalen te mogen lezen. Geniet van elkaar. Ik ben fan van foto 3 en de slipperafdruk :) -
01 Mei 2011 - 16:55
Ton En Plony Epskamp:
Hallo Karin en Ben,
We genieten van jullie prachtige verhalen en mooie foto's. Nog veel plezier verder.
Groetjes, Ton en Plony -
01 Mei 2011 - 17:14
Esther:
Wat een leuk verhaal en mooie foto's weer!! Blijf ervan genieten!
Groetjes Esther -
01 Mei 2011 - 19:26
Hilde:
wat een prachtige foto's en mooi verhaal. Waande me even heel ver weg. Hier vinden we 20 graden al warm... Enjoy. -
02 Mei 2011 - 06:06
Myra (Amerpoort):
Hee wat leuk zeg...dat scheelt een hoop uitstoot en kerosinezooi...heb ik ook zomaar een kijkje kunnen nemen in Vietnam. Die kakkerlak en keuken is echt heel aantrekkelijk..maar verder ziet het er wel bijzonder fraai uit. Die foto met die goudvissen is top. Laat de PVDD het maar niet zien ( hihi) en uh...moeten we alvast gaan breien ???
Veel plezier -
02 Mei 2011 - 09:55
R, R & A:
Wat een helder en mooi verslag weer en bijzonder mooie foto's zitten er tussen... Het Crazy House lijkt me ook leuk om te zien zeg! Arme goudvisjes... Maar dan wel weer super mooie lampionnetjes :D
Geniet nog lekker en we zijn benieuwd naar jullie vervolg!
liefs uit Haaksbergen -
02 Mei 2011 - 10:51
Jeannette:
Weer eens wat anders dan Tom Tom onze ben Ben en dan ook nog vader, daar gaat ons kinderloos weekend, ha, ha, ha!
Gave foto's en gafe filmpjes, behalve die ene waar je je nek naar rechts moet draaien, met filmen werkt dat neit, heb ik in Guatemala met een processie ook eens gedaan! Zie je dat Christus beeld helemaal omvallen ;-)
Leuk he dat Gerard's familie ook meeleest!
Nou geniet lekker verder, heerlijk nog 10 weken, maak ons gek!
dikke kus, Jeannette -
02 Mei 2011 - 10:54
Jeannette:
P.s. net een film gezien van een man die 127 uur vast zat in een kloof en zijn arm afmoest zagen om vrij te komen, ja, beetje luguber, en echt waar verhaal, maar toen ik dat nauwe gaatje zag voor de vietcong strijders moest ik er wel even aan denken! ;-( -
02 Mei 2011 - 12:15
Ludmilla:
Hoi Karin en Ben,
Heerlijk om te lezen en met de foto's en de filmpjes erbij zijn we gewoon een beetje bij jullie;)
Zwijmel, zwijmel......
Hier is het heerlijk genieten van het mooie weer, extra genieten met twee extra vrije dagen.
Op naar de volgende avonturen!
Lud -
02 Mei 2011 - 12:44
Ceesincambodja:
Zo, dat was weer een heel verslag Karin.
'Bergplaatsen'.Ik moest grinniken want ik zag al een kast voor me waar ze Vietnamezen in opbergen...
Ja, flauw hé?
Ceesgegroetje -
02 Mei 2011 - 17:48
Linda:
Wat een heerlijk kijkje in jullie belevenissen weer! De foto'sen filmpjes maken het helemaal af. Voelt net alsof ik mee ben! Gezellig he ;)
xxx
-
10 Mei 2011 - 09:27
Debsu:
Hee Ka en Ben! Net even bij gelezen op jullie blog! Wat een prachtig reisverhaal tot nu toe! En wat moet het heerlijk zijn om niet in de tijd te leven, maar in het moment...Denk aan jullie vanuit hier, geniet ook een beetje voor ons allen die jaloers zijn en al heel vaak hebben bedacht zoiets te doen, maar het steeds maar niet doen :-)!! -
10 Mei 2011 - 14:45
Floor:
Hey Karin,
Leuke verhalen en prachtige foto's!
Geniet, geniet en geniet!
Er raken hier wel wat mensen in de war van Ben zijn oranje tas..... ;-)
Groetjes Floor -
10 Mei 2011 - 14:46
Floor:
By the way, je had gelijk wat Andrea betreft! Hahahaha, ze wist het toen idd zelf ook nog niet! ;-)
Waar komt jouw gave vandaan?????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
