Terug naar onze Khmer Roots

Hallo allemaal, wat leuk jullie reacties! Bedankt, is nl erg leuk om te lezen! Hoe is het met jullie? Is het genieten van het voorjaarsweer?
We hebben het vreselijke drama uit Alphen meegekregen en hebben er geen woorden voor. Tegelijkertijd is het vanuit zo'n andere wereld voor ons hier helemaal onvoorstelbaar. Wij verplaatsen af en toe, doen inmiddels meer dan de eerste dagen en raken al best wel uitgerust.

We zijn een aantal dagen in Sihanoukville geweest, toen we uit Trat in Thailand kwamen. We hebben de grenspassage gedaan bij Koh Kung, het leuke aan deze grensovergang is dat deze aan zee is. Na flink wat formulieren, een nepgezondheidscheck (en een overheidsbeambte die daar ook nog eens illegaal geld voor durfde te vragen) en uren wachten aan de Cambodjaanse zijde van de grens op aansluitend vervoer, mochten we verder. Onderweg nog wat hilariteit, omdat niemand ons had gezegd dat we van bus moesten wisselen, waren we bijna in Pnomh Penh (daar wilden we nou net niet zijn).Onderweg is het opvallend hoe rommelig de Cambodjanen zijn met hun huisvuil, vanaf het moment dat je de grens over bent met Thailand staan er geen prullenbakken meer en liggen de erfjes van mensen bezaaid met plastic zakjes, flessen en andere troep.

Sihanoukville is een strandplaats in het zuiden van Cambodja, met mega veel touristische (over)capaciteit, mooie stranden, blauwe zee en vooral een heerlijk briesje terwijl de zon veelal schijnt. Cees woont in Sihanoukville, Ingrid en Karin bezochten hem al eens in 2007. We hebben tijdens leuke avonden bijgepraat en 1 dag heeft Cees ons mee op sleeptouw genomen. Hij op een mooie Giant fiets, wij op 2 aftandse te kleine huurfietsjes...voor een impressie van deze dag zie het leuke verslag van Cees http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/04/10/karin-van-moorsel/


Hier kunnen we aan toevoegen dat Cees ons een andere kant van Cambodja heeft  laten zien, leegstaande resorts, Russen die casino's neerzetten, een eilandje dat voor miljoenen ontsloten wordt met een speciale brug, limosinehummers, dure andere auto's etc. Grote tegenstellingen.Er wordt maar bijgebouwd in Sihanoukville, Jan een vriend van Cees en eigenaar van Orchidee Guesthouse vertelt dat er per bouwkavel soms wel 350 bedden worden opgeleverd.

Ook een nieuw fenomeen zijn de zwaluwhotels....nee, dit is geen uitbuiter van een saunacomplex. Het zijn grote vaak zwart geverfde betonnen kolossen die in ieder geval overal in t zuiden van Cambodja staan. Zwaluwen gaan daarin nestjes bouwen en net voordat deze nestjes klaar zijn, worden ze verwijderd, waardoor de zwaluwen hals over kop weer beginnen aan een nieuw nestje en vlak voordat het klaar is....er vliegen hier dus duizenden overspannen zwaluwen (er zijn helaas nog wel muggen). Deze nestjes vinden voor achterlijk veel geld aftrek in China, daar is het een delicatesse. Cees verwijst er ook naar in zijn blog.http://ceesincambodja.wordpress.com/2011/03/14/vogelnestjessoep/

 Verder hebben we in Sihanoukville ook een dag of 2 lekker geluierd aan het strand.Lekker gelezen en het leven op het strand gadegeslagen.
Er komen door de dag heen allerlei verkopers naar je toe. Terwijl we onze handdoek etc aan het installeren waren, hadden we het hele aanbod al in onze nek hangen. Van fruitverkopers, tot kinderen die armbandjes willen slijten, maar ook een grote beurt voor je lichaam is mogelijk, denk dan aan massaaaaaasjz (alles behalve erogene zones, of keken we nou toch net niet goed?), manicure, pedicure, ontharen met touwtjes. Vooral Ben zou er volgens die verkoopsters een stuk sexier op worden als hij alle lichaamsbeharing zou laten verwijderen door de dames....

Na 4 dagen Sihanoukville zijn we met een busje naar Kampot gegaan. Zo'n busritje heeft altijd z'n charmes, elke keer als je denkt dat de bus nu echt vol is, komen er weer nieuwe mensen bij en wordt er ingeschikt. Tot structureel dubbele capaciteit, plus alles wat er dan ook nog eens mee moet.Onderweg zie je veel landbouwgrond, rode stoffige onverharde wegen, hutjes, maar ook kasten van huizen.

In Kampot hebben we elkaar in 2007 ontmoet, het is grappig om weer in hetzelfde guesthouse, met prachtige tuin terug te zijn.
In Kampot zijn de afgelopen jaren ook wat nieuwe grote guesthouses gebouwd, straten opgeknapt en er staan overal vuilnismanden, maar toch heeft t nog een dorpachtige uitstraling. Er is eigelijk niet zoveel te beleven hier in de omgeving, dus het is leuk om met een fietsje het leven langs de rivier en op het platteland gade te slaan, tempels te bezoeken etc. In een van de tempels merkte een monnik op, na een ceremony, dat Ben alleen nog maar een oranje gewaad mist en hij qua uiterlijk eigenlijk gewoon Kan toetreden tot het kloosterleven.

Grappig is dat Kampot bekend is om z'n peper, maar ook zout heeft! We hebben de zoutvlaktes gezien, en schuren vol met zout....zou hier t strooizouttekort in NL opgelost kunnen worden? Tijdens onze fietstochten zijn we twee keer in een moslimdorpje terecht gekomen, moskee, koranles op school, vrouwen met hoofddoeken, alles is aanwezig.

Ben is tijdens het hardlopen getuige geweest van een valpartij. Een man viel tijdens de regen van zijn motorbike, schoof over de straat en kwam met zijn hoofd tegen bumper of voorwiel van een busje. Hij bleef bleef roerloos liggen en veel omstanders hebben zich om de man bekommerd. Een half uur later op de terug weg, was het net of er niets gebeurd was. Dood of gewond, in Cambodja ben je als je arm bent met het eerste misschien wel beter af...

Inmiddels is het Khmer new year, dat duurt 3 dagen en schijnt op dag 2 het meeste gevierd te worden. Op dag 1 constateren we dat de straten uitgestorven zijn, eethuisjes zijn leeg, of omgetoverd tot filmhuizen, waar mensen met elkaar tv kijken en koffie met ijs drinken. 
Verder maken mensen offertafels, hoe rijker des te groter deze zijn, er worden spelletjes gespeeld op straat en ook in familiekring is men druk met het samenzijn en het kaarten. Karin ontstnapt ter nauwernood tijdens een rondje hardlopen aan deelname een soort ezeltje prik. 

Voor de rest merken we er niet gek veel van, het is niet zoals in Thailand, waarbij iedereen elkaar massaal nat gooit etc. Van Cees weten we, dat het bv in Sihanoukville deze dagen erg druk is, omdat de rijke locals uit Pnom Penh dan massaal naar de kust trekken en vanuit Kampot zien we dat het druk is op de weg naar Kep, een andere strandplaats. Hier is het qua binnenlands en buitenlands tourisme bijna uitgestorven, zo rustig. s Avonds komen we terecht in een soort straatfeestje, leren we Khmer dansen en is er een variant op een stoelendans, in de verte horen we vuurwerk.

We genieten in ieder geval erg van al onze verrassende ontmoetingen, met aardige Cambodjanen, het leven in de dorpjes en alles wat we meemaken. We zijn inmiddels goed onthaast, dat is misschien wel handig, als we morgenochtend de drukte van Vietnam gaan opzoeken.

En...omdat we al te veel tekst hebben en beelden nou eenmaal meer zeggen dan woorden, klik op de link voor wat plaatjes: https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieFotos?feat=directlink


Tot laterzzzz!

B& + K@