Onderweg in Vietnam

Xin chào!
Bedankt voor jullie reacties! Hebben jullie een leuke koninginnedag achter de rug?
We constateren vanuit verweggistan dat we wel mooi weer hebben achter gelaten sinds we vertrokken zijn, toch? ;)

Inmiddels hebben we al weer een aardig stukje van Vietnam gezien. Het land is zo groot, we moeten helaas wel keuzes maken. We hebben na ons aangename bezoek aan Ho Chi Minh City een busrit gemaakt van een uurtje of 7 naar Dalat. 

Dalat is een bergplaats waar de Vietnamezen graag zelf komen om te ontspannen en tourist te zijn. Van oudsher is het een uitvalsplek van de Fransen, die het in de rest van he land te heet vonden en verkoeling zochten in de bergen. Er is ook een interessante markt, omdat hier in de bergen vrijwel alle groentes kunnen groeien, van artisjokken tot aardbeien en het was er eindelijk even minder warm (we konden zelfs even een sweater dragen). Dalat is een leuk plaatsje, we maakten contact met een aantal van de easyriders. Easyriders (we are the real easyriders) zijn mannen met motor, die engels spreken en je graag achterop nemen om een 1- tot-zoveel-dagen-als-je-maar-wil-trip door de omgeving. Een leuke manier om veel van het land te zien en te leren, maar we houden t toch liever bij een fietstochtjes en busritten.
Het romantische van Parijs zoeken de Vietnamezen in deze plaats, dus is er een overdaad aan bruidskledingwinkels, verliefde stelletjes, een leuk romantisch meertje etc. Wij vinden dat het soms wel wat weg heeft van De Keukenhof en de Efteling, maar het riep bij ons ook een beetje een "Valkenburg-gevoel" op.

We zien, net als in Birma/Myanmar ook dat de bergen die Vietnam heeft structureel kleiner gemaakt worden, eerst worden de bomen eraf geschraapt. De bergen lijken dan nog wel groen, maar dat is lage begroeiing. Soms worden bergen ook gewoon langzamerhand verwijderd voor natuursteen. Het is heel aannemelijk dat hier onze granieten wastafel vandaan komt of ons natuurstenen aanrechtblad. 
Dat zijn de gevolgen en nadelen ook van economische vooruitgang en onze ontembare vraag uit het westen en ook meer en meer in Azie. Er vindt grote roofbouw plaats op flora en fauna en waar het even kan worden er zaken teruggeplaatst die minder duurzaam zijn, maar wel geld opleveren (bijvoorbeeld groente- en fruitplantages in het kassengebied in de omgeving van Dalat). De gevolgen hiervan zijn groot, bodemerosie, aardverschuivingen die ook een nieuw aangelegde weg in de omgeving van Dalat al parten heeft gespeeld.

Vanuit Dalat zijn we met Phuong Trang busmaatschappij met een nachtbus met 1 persoonsbedjes (is toch beter dan lepeltje-lepeltje liggen in Laos, weet je nog Inkie?) in ca 14 uur naar Hoi An gereden. Van deze busmaatschappij zijn we echt fan, het is jammer dat we niet op Facebook kunnen, we zijn namelijk benieuwd of er een fanpage is! En als Karin fan is van een busmaatschappij, dan rijden ze echt safe....we hebben al eerder een étappe met hen gereisd. De Vietnamezen kunnen net als veel andere Aziaten trouwens niet goed tegen bustransport, dat is dus voor hen soms urenlang achter elkaar afzien en kotsen. Meestal in de zakjes...

In het verkeer gaat het vaak goed, dat is vooral te danken aan een bewonderenswaardige loyaliteit die de Vietnamezen ten opzichte van elkaar hebben en in het bijzonder dus in het verkeer. We zijn wel erg benieuwd hoe het verder gaat in het verkeer, als mensen hun 2 wieler gaan inruilen voor een 4wieler.
Doordat de mensen zo vriendelijk en zelden opgefokt zijn in het verkeer, fietsen wij hier best wat af, en proberen alleen voor ons te kijken, achterop gaand verkeer claxonneert wel en daar trekken wij ons weer niet altijd iets van aan en dan is er eigenlijk overal prima te fietsen.

Er zijn trouwens wel behoorlijk wat verkeerscontroles in dorpjes, in de bebouwde kom mag je 40 km per uur en er worden veel verkeersdeelnemers aangehouden...hoe ze de snelheid meten is ons nog niet duidelijk, maar de bus- en vrachtwagenchauffeurs waarschuwen elkaar met handgebaren als er geen of juist wel controles zijn. Ons is het behalve een aanduiding met een bord niet helder waarom er soms binnen of buiten bebouwde kom regels gelden, het is dikwijls buiten de bebouwde kom drukker op of langs de weg, dan binnen de bebouwde kom.

We zijn in Hoi An 4 nachten gebleven, dat is een leuk en bijzonder oud plaatsje, met veel invloeden van de Chinezen en Japanners, al uit de 15e en 16e eeuw. Ben was er al eens geweest en kon constateren dat het hotel- en resortwezen goed aan de weg timmert. Er zijn ook veel georganiseerde toeristenreizen die met boten aanleggen en daar hun volk op de kade afzetten, een bezienswaardigheid op zich, Ben noemt die groepen liefkozend de "kadaver-express" (tsja....;) )

In Hoi An kun je ook naar het strand aan de Zuid-Chinese zee toe. Het staat er inmiddels vol met dikke resorts, maar er zijn ook nog rustigere stukjes te vinden. 
Zijn we nou trouwens verbrand door de zon, of door het mogelijk radio-actieve zeewater uit Japan (hoe zit het daar eigenlijk mee?)? 
Voor de rest een prima en veilig strand. Met een life-guard, die als hij niet sliep het liefste met zijn rug naar de zee toe zat, tegen het hekje van zijn uitkijktoren geleund.

Tijdens een van onze fietstochten in de omgeving van Hoi An zagen we een groot gebied met een kleurenmengeling, die niet helemaal te plaatsen was, maar leek op graven. We kwamen op een noem het oprijlaan, waar zeker drie ondernemers hun geld verdienden met het maken van grote, kleine en hele luxe stenen granieten kisten. Voor ons is nog niet duidelijk of de Vietnamezen hun doden in die kisten begraven, of dat het als een urn voor de as van het gecremeerde lichaam wordt gebruikt? We zien ook kisten en gedenktekens los terug her en der in het land, of in de duinen. Als kist is het in vele gevallen wat klein, maar ja, dat geldt ook voor de afmetingen van bv de Cu Chi-tunnels, de slaapplaatsen  in de bus, dus wie het weet mag het zeggen?

Vanuit Hoi An zijn we naar Hue gegaan. Hue werd in 1802 de hoofdstad van Vietnam en bleef dat tot 1945, toen keizer Bao Dai aftrad ten gunste van de revolutionaire beweging van Ho Chi Minh. De stad ligt vlak bij de scheidslijn die in 1954 werd getrokken tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hue heeft het zwaar te verduren gehad tijdens de Vietnamoorlog. Er zijn hier oude gebouwen en ruines te bezichtigen in de citadel uit de keizerlijke periode.

In het land zijn veel statige gedenktekens en oorlogsgraven. We vermoeden dat er  meer mannen dan vrouwen gesneuveld zijn, we zien meer oudere vrouwtjes dan mannen in het straatbeeld.
30-4 is hier trouwens ook een feestdag, op 30-4-1975 zijn de Amerikanen vertrokken uit Vietnam, dus het was hier Independence Day. De straten waren gisteren uitgestorven, in sommige plaatsen was er 's avonds groots vuurwerk. Vlak bij de citadel in Hue is er een 4daags festival gaande met een mooi ingericht terrein, met bamboetentjes en restaurants en keuze uit heel veel soorten eten. 

We schreven vorige keer al over de vele mensen met lichamelijke beperkingen of afwijkingen. Het mooie is wel dat veel van hen wel gewoon werken en ook geld verdienen. Als je geen benen hebt, kun je nog steeds prima lootjes voor de loterij verkopen, en als je een hand mist, ook nog steeds broodjes snijden en verkopen. Het feit dat ze kunnen participeren heeft er wel mee te maken dat de meeste mensen wel de hulpmiddelen hebben die daarvoor nodig zijn, denk aan rolstoelfietsen, een kunstbeen etc. In Cambodja laten mensen hun been soms gewoon thuis en (blijven) bedelen, dat zie je hier in Vietnam toch een stuk minder vaak.

Ondertussen zijn we aan het bedenken wat we in het noorden van Vietnam willen gaan doen. We vertrekken vanavond met een nachtbus naar Hanoi, van daaruit zullen we waarschijnlijk richting Halong Bay gaan. We lezen over de bootmaatschappijen (die niet altijd doen wat ze beloven) niet al te beste recensies. We zijn toch benieuwd naar die prachtige omgeving, dus we kunnen nog even goed bedenken hoe we dat gaan aanpakken.

Dit reisverslag geeft behalve veel tekst, ook weer een kijkje in ons leven hier. We hebben een kleine selectie gemaakt uit de foto's. Als je op deze link klikt, of deze knipt en plakt in je adresbalk, dan zie je wat plaatjes: 
https://picasaweb.google.com/karinluidens/SelectieVietnam?feat=directlink


We mogen nog 14 dagen op dit visum in Vietnam blijven. We zijn vandaag op de kop af 4 weken onderweg. Zo heerlijk dat we nog een week of 10 voor ons hebben liggen!

Tam biêt!

Ben en Karin