We zijn in Booming China!

Hallo,
Voordat we begonnen aan onze reis, hadden we duidelijke keuzes gemaakt welke landen we graag wilden bezoeken. Maar hoe en wat? Het enige wat vast stond was dat er 2,5 maand tijd is om van Bangkok naar Beijing (Peking) te komen. Snel werd duidelijk dat we in het Noord-Westen van Vietnam zouden uitkomen en dan worden puzzelstukjes vanzelf gelegd. 

Het was voor ons logisch om de grens van Vietnam naar China over te gaan bij Lao Cai - Hekou. Met de kaart voor ons neus, realiseerden we ons eind april ineens hoe dichtbij Tibet dan is (hoewel 'dichtbij' een vreemd begrip is in China). Stond een bezoek aan Tibet niet ergens op een lijstje (mede-lijstjeskoningin @vivpafpoef ;) )? En de hoogste treinreis ter wereld dan (Lhasa-Beijing)?Ja, ook die stond op een ongegeneerd wensenlijstje...en dan realiseer je plotseling dat we ons in de luxe positie bevinden dat we de tijd en ruimte hebben om de (on)mogelijkheden te onderzoeken, dit alles onder het mom van: nu we er toch zijn! Na vele emails vanuit Vietnam met diverse touroperators, bleek Tibet pas sinds april 2011 weer open te zijn voor touristen, en hebben we eergisteren definitief een trip naar Tibet bevestigd :D! Hoe tof is dat???  

Een reis naar Tibet is niet op eigen gelegenheid te organiseren en gelukkig is Karin nooit journalist geworden, want dan (of als ambtenaar) kom je Tibet dus niet in. We gaan een week met een groep op pad, dit is in een reis, waarin we zoveel tijd voor ons zelf hebben, eigenlijk geen enkel probleem en misschien zelfs erg leuk. Kortom, 1 juni vliegen we vanuit Chengdu naar Lhasa. @Janluidens, de Great Wall Marathon in Beijing was gezien ons 'getreuzel' de eerste week in China helaas geen optie meer voor Ben ;) (deze marathon was vandaag). Maar als we goed tegen de hoogte bestand zijn, kunnen we misschien wel in Lhasa gaan hardlopen?En wie weet kunnen we onze afwezigheid van vorige week zaterdag, tijdens de www.weteringloop.nl, compenseren door een parcoursverkenning te doen voor de 'Weteringloop-goes-sky-high? :)

Inmiddels zijn we een week in China, nadat we de laatste dagen in het prachtige Noord-Westen van Vietnam genoten hebben in de omgeving van Bac Ha. De minorities, oftewel de minderheden zoals ze niet echt liefkozend worden genoemd, dragen prachtige traditionele en kleurrijke kleding en het is erg fascinerend hoe "potig" en sterk de vrouwen zijn van het zware werk dat ze uitvoeren. Vanuit de bergen zijn we met slecht weer vertrokken naar China. We zijn lopend over een brug de (rivier)grens over gegaan. Sjonge, wat kan het plenzen zeg! We hebben vernomen dat er op 1 dag 485 mm regen is gevallen. Dat zouden jullie in Nedeland wel kunnen gebruiken, toch? Gelukkig hebben we de regenjassen met een postpakket op de valreep toch niet naar huis gestuurd :)

Het grappige is, als je China in komt je ongeveer in één keer analfabeet en doof tegelijkertijd bent, want je snapt nix van wat ze zeggen en wat ze schrijven...Chinezen zijn tot op heden erg behulpzaam, dat is erg leuk en prettig om te merken :) en gelukkig treffen we soms ook engels sprekenden.
We verbleven enkele dagen in Xinjié, in de bergen van Yuanyang. Deze plaatsen zeiden ons eerst (ook) niets, maar het was echt ontroerend mooi wat we daar hebben gezien! Prachtige rijstterassen in de bergen. We zijn samen met een Japanse jongen, tot 3000+ meter geweest om te genieten van prachtige uitzichten over deze terrassen. De Chinese overheid is op internet nogal eigenzinnig (we zullen er verder nix over zeggen), momenteel kunnen we niet bij onze foto's op Picasa. Maar als je op deze link klikt: http://bit.ly/kCVUVi kun je wat plaatjes zien...

Goed, en dan kom je na ruim een week in bergdorpen in Vietnam en China te hebben geleefd oprecht in een cultuurshock terecht toen we in Kunming, een plaats van inmiddels 6 miljoen inwoners, arriveerden. Tegenover een splinternieuw busstation ligt een megagrote (nieuwe) shoppingmall (met misschien wel 1000 shopjes), waar shuttlebusjes af en aan rijden naar de parkeerplaatsen etc. 
De straten in het nieuwe gedeelte van de stad zijn kaarsrecht, super georganiseerd (busbanen, fiets- en brommerpaden en autobanen), er ligt geen vuil op straat, en ook in de bussen tuft/rochelt niemand en worden er geen zonnebloempitten of ander vuil achter gelaten. Een jaar of 2 geleden kwamen hier 400-500 nieuwe auto's per dag de weg op. Grote verkeersinfarcten zien we door de goed georganiseerde verkeerssituaties eigenlijk niet en er rijden alleen maar elektrische scooters. In Kunming zien we een combi van grover gebouwde bergvolkmensen en andere Chinezen, niemand lijkt hier op elkaar kunnen we wel zeggen.
De contrasten tussen alles in het leven in China zijn groot. Maar alles gaat hier ook in t groot; landbouw, tolwegen, winkels, infrastructuur, nieuwbouw etc. Grappig om te merken dat het leven hier minder vroeg begint dan we tot op heden in Azie hebben gezien. Er is hier doordeweeks gewoon een ochtendspits, net als bij ons en vanmorgen was t rustig op straat. Wel handig, want dan weten we wat makkelijker welke dag het is ;)

We hebben beiden voor het eerst in ons leven trouwens een Walmart bezocht! Naast dat dit een megagrote goed gesorteerde supermarkt is, blijft het ondanks alle overvloed aan artikelen stiekem ook een Aziatische buitenmarkt met muren eromheen. Er staan allerlei vrouwen (met microfoontjes) voedingswaren aan te prijzen (ehh te blèren), je kan hier nog steeds allerlei goedjes verpakt in bananenblad kopen (alleen nu vanuit de vriezer) en ook hier kun je gewoon levende dieren kopen. Je vist gewoon met een netje een vis van 40 cm uit een bak en...juist ja.


We zijn inmiddels zo'n 7 weken op pad en bijna op de helft. We hebben in 1 vlucht, 2 nachtbussen en 16 verschillende ho(s)tels/guesthouses onze slaapplaatsen gevonden. We lijken er nog niet veel aan overgehouden te hebben, terwijl het niet altijd even schoon was ;). Karin vond het een aantal dagen geleden wel nodig om een dikke balk van een stapelbed in Kunming terug te koppen, conclusie: zij verloor--> (lichte) hersenschudding.:(
Ondanks dit tegenslagje genieten we volop, ook van de ontmoetingen met mensen uit alle windstreken van de wereld en kijken we uit naar al het moois dat nog voor ons ligt!


Fijn weekend!
Ben en Karin